پدر و مادرها به طور معمول بيش از هر درسي، نگران نمره رياضي فرزندشان هستند؛ بعضي‌ها معتقدند رياضي درس مهمي است و اگر فرزندشان در اين درس، عملکرد خوبي نداشته‌باشد در درس‌هاي ديگر هم ضعيف خواهد بود؛ بعضي‌ها هم عملکرد ضعيف در درس رياضي را با اختلالات يادگيري مرتبط مي‌دانند. اِشکال در درک رياضي مي‌تواند علل مختلفي داشته‌باشد؛ از جمله عوامل مربوط به خود دانش‌آموز، روش‌هاي آموزش، معلمان، محتواي کتاب‌هاي درسي و نگرش والدين. اما راهکارهايي وجود دارد که به والدين کمک مي‌کند پيش از ورود فرزندشان به مدرسه، از ضعف او در درس رياضي پيشگيري کنند.
فعاليت بدني
شرايط زندگي مدرن، امکان تحرک بدني را از بچه‌ها گرفته‌است؛ مدارس هم به طور معمول با اختصاص دادن زنگ ورزش به درس‌هاي ديگر، همين فرصت محدود فعاليت را از بچه‌ها دريغ مي‌کنند. اين‌ها درحالي است که تأثير مثبت ورزش در يادگيري رياضي، اثبات شده‌است. دپارتمان تغذيه دانشگاه کپنهاگ در پژوهشي نشان داده، ورزش و تحرک بدني باعث مي‌شود دانش‌آموزان رياضي را بهتر ياد بگيرند. پژوهش ديگري مشخص کرده‌است کودکان 9 تا 10 ساله‌اي که آمادگي ورزش‌هاي هوازي بيشتري دارند، قسمت خاکستري مغزشان باريک‌تر است. باريک‌تر بودن قسمت خاکستري مغز، باعث افزايش توانايي رياضي در افراد مي‌شود.
رياضي و زندگي
خيلي از بچه‌ها درباره دليل يادگرفتن رياضي و کاربرد آن، گيج هستند. مفاهيم پايه رياضي را، بدون خسته کردنِ کودک، وارد زندگي روزمره‌تان کنيد، مثلا:
* از فرزندتان بخواهيد لباس‌ها را بر اساس رنگ، اندازه يا شخصي که آن‌ها را مي‌پوشد، دسته‌بندي کند. جفت‌کردن جوراب‌ها و پي‌بردن به اين‌که در پايان کار، تعداد جفت جوراب‌ها نصف تعداد همه‌ جوراب‌ها خواهد بود، به کودک کمک مي‌کند يک مفهوم بنيادي رياضي (عدد زوج و عدد فرد) را درک کند.
* هنگامي که در خودرو هستيد، از فرزندتان بخواهيد درختان را بشمارد. از او بپرسيد چند تا خودروي قرمز رنگ مي‌بيند يا چند چراغ راهنما را پشت‌سر گذاشته‌ايد. شمارش معکوس هم مهارت مهمي است که بچه‌ها را براي عمل تفريق آماده مي‌کند.
* از فرزندتان بخواهيد يک کيک را به چند تکه مساوي تقسيم کند. اگر در پايان کار قطعه‌اي از کيک مي‌ماند از او بپرسيد چگونه مي‌توان آن را تقسيم کرد تا به هريک از اعضاي خانواده مقدار مساوي برسد.
* چيدن وسايل خانه فرصت خوبي براي آموزش الگوهاست. چيدن ميز و صندلي‌ها را شروع کنيد و از کودک‌تان بخواهيد بر پايه‌ الگويي که شما آغاز کرديد، کار را پي بگيرد.
خاطرات تلخ والدين
بعضي از ما، تلخ‌ترين خاطرات دوران تحصيلمان مربوط مي‌شود به اضطراب ناشي از يادنگرفتن رياضي و در پي آن تنبيه شدن. مطالعات نشان داده است که صحبت کردن والدين درباره اين تجربيات مي‌تواند کيفيت آموزش رياضيات را در کودکانشان کاهش دهد. درواقع نظر والدين درباره درس رياضيات مي‌تواند تا حد زيادي بر نگرش کودکانشان نسبت به اين درس تأثير بگذارد؛ به‌اين ترتيب برداشت بچه‌ها از اين شاخه از علم دچار اختلال مي‌شود و کارآيي تحصيلي آن‌ها در رياضيات کاهش مي‌يابد.
بازي و رياضي
در کتاب‌هاي درسي قديم، بخشي بود به‌نام «بازي و رياضي» که خيلي هم ارتباطي به بازي نداشت؛ بنابراين برعکس هدفش، نه رياضي را برايمان جذاب مي‌کرد نه قابل فهم، اما شما مي‌توانيد با انجام بازي‌هاي ساده‌اي درک رياضي فرزندتان را بالا ببريد:
* از فرزندتان بخواهيد عروسک بزرگ و عروسک کوچکش را پيدا کند؛ ماشين‎هاي اسباب بازي‌اش را از بزرگ‌ترين تا کوچک‌ترين، در يک خط قرار دهد. سبک، سنگين، کوتاه، باريک و مفاهيم مشابه را هم مي‌توانيد هنگام بازي با کودکتان تمرين کنيد.
* نام بردن از اَشکال رياضي به فهم فرزندتان از رياضي کمک مي‌کند؛ بازي‌هايي در داخل و خارج از خانه براي پيدا کردن مربع‌ها (چهارگوش) و دايره‌ها (گردالي) انجام دهيد؛ نشان دهيد چگونه مثلث‌ها مي‌توانند با هم جور شوند تا يک مربع بسازند.
* بازي هايي را که نياز دارد کودک شما مفهوم دور و نزديک يا بالا و پايين را بداند، انجام دهيد. اجازه دهيد يادگيري مفاهيمي مانند حجم و مقدار را با پر کردن کاسه ها و فنجان ها با آب و شن و انتقال محتويات آن از يک ظرف به ظرف ديگر، تمرين کند.
پيش‌داوري منفي
اثر «پيگماليون» توضيح مي‌دهد که برداشت و قضاوت ديگران نسبت به ما، در عملکردمان موثر است. با اين توضيح مي‌شود نتيجه گرفت که نگرش مثبت نسبت به عملکرد پسران در رياضيات، باعث باور پسران به توانايي‌هاي ذاتي خود در رياضيات مي‌شود و به آن‌ها اعتماد به نفس مي‌دهد؛ در حالي که نگرش و برداشت منفي و تحقيرآميز نسبت به عملکرد دختران در رياضي، باعث مي‌شود دختران به‌طور ناخودآگاه از همان دوران کودکي و سال‌هاي ابتدايي تحصيل، نسبت به توانايي و استعداد خود در درک و محاسبات رياضي شک کنند و اعتماد به نفس کافي براي عملکرد قوي در درس رياضيات نداشته‌باشند.