اینها تنها وقایع تاریخی نیستند، بلکه درخود "رمز" و"نمادی" نهفته دارند که اگر به خوبی بازگشایی شوند، انسان را به سوی "حیات طیبه"، رهنمون می شوند. جالب است هرچهار وهله تاریخی، در بهترین زمان توسط اولیاء پاک خدا بروز یافته و می یابند؛ وآن زمانی است که دین خدا در "خطر درونی وبیرونی" و درخطر "انحراف" از قرآن وسنت رسولخدا (ص)قرارگرفته است.
بعثت، پس از فوران جاهلیت و انحراف انسانها از فطرت خداگرای خویش به اذن خدای بزرگ توسط پیامبر اسلام(ص) پدیدار شد و"مکارم اخلاق" را برای بشریت به ارمغان آورد(انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق)

غدیر، حادثه ای شگرف و آینده نگر است که پیامبراکرم به فرمان خداوند، رسالت خود رادر بستر "امامت و وصایت"، استمرار بخشید تا مردم بدون "حجت" نمانند و با امامت و ولایت، دین کامل شود(الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم یعمتی و رضیت لکم السلام دینا...)

واما عاشورا حادثه ای است "عبرت ساز" ودرس آموز که حسین بن علی ع برای "اصلاح دین" جدش، با اشقیا وکسانی که دین پیامبر را با "اشرافیگری" و "بدعت" به انحراف کشانده و اصالتهای آن را پایمال کرده بودند، مصافی جانانه داشت. امام، برای اصلاح دین جدش به مصاف کسانی رفت که شکم هاشان با حرام وافکارشان با شیطان پیوند خورده بود(انی خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی) ویا (إن كان دين محمد لم يستقم .. إلا بقتلي يا سيوفُ خُذيني)

ومهدی و ظهورش، پایان پرشکوه جدال جبهه حق برعلیه باطل خواهدبود. درطول تاریخ، گاهی جبهه حق برباطل فائق آمده وگاهی نیز جبهه باطل براثر "غفلت مسلمین"، مومنین را به ظاهرشکست داده است. دراین جدال مستمر، امام مهدی با "ظهور" باشکوه خود، "قسط وعدل" را گسترش داده و حکومتش، پایان پرشکوهی براین جدال خواهد بود.

هرچهارقله، زمانی پدید می آیند که "غفلتها" و"انحرافات" در مسیر دین خدا به حد اعلی می رسد و"مصلحان" به اذن خداوند به جهاد برمی خیزند و به اصلاح دست می زنند(السلام علی المهدی الذی یملا الله الارض قسطا وعدلاکما ملئت ظلما وجورا)