جورج جرداق با نگارش كتاب عظيم "امام علي ، صداي عدالت انساني" جريان فرهنگي مؤثري در فضاي بين اديان به راه انداخت و توجه ميليون ها نفر را به شخصيت برجسته و متفاوت امام علي جلب كرد.
او كه با خواندن نهج البلاغه شيفته و دلباخته امام علي شده بود مي گفت: من در شگفتم كه چگونه مسلمان ها اين شخصيت استثنايي تاريخ بشر را به اختلافات خود منحصر كرده و ابعاد متفاوت و متنوع شخصيت ايشان را براي جهانيان معرفي نمي كنند ! او كه تا پايان عمر همچنان امام علي را شخصيت محبوب خود مي دانست هميشه شعري را تكرار مي كرد كه براي آن حضرت سروده بود و مي گفت : "علي نه به يك دوره زماني خاص تعلق دارد و نه به مردم و سرزمين و دين مشخصي محصور مي شود ، او مال همه بشريت است "
او كه در زمان حياتش بارها مورد تكريم و تجليل قرار گرفته بود يكبار هم سالها پيش به ايران آمد و بسيار به جمهوري اسلامي علاقه داشت و شخصيت هاي رأس نظام اسلامي را مي ستود و ياد مي كرد.
در زمان حيات او پيشنهاد نام گذاري خياباني در تهران را مطرح كرديم و گزينه ما نيز خياباني بود كه در زير كليساي مركز ارامنه بود و ساختمان بنياد نهج البلاغه و سفارت لبنان نيز در آن قرار داشت ، يعني تناسب بيش از اين قابل تصور نبود !
اين نكته را تا كنون جايي نگفته ام كه در باره اين پيشنهاد با او صحبت كردم و كوشيدم او را كه اين اواخر بسيار بيمار و خسته بود براي سفر به ايران متقاعد كنم. وقتي به او گفتم كه در حال برنامه ريزي براي چنين كاري هستيم بر خلاف انتظار من كوچكترين واكنشي نشان نداد و اصلا استقبال نكرد ! بلكه ضمن تشكر متواضعانه پاسخ داد كه من كاري نكرده ام. كار من درمقابل عظمت امام علي مثل قطره در برابر درياست. به جاي اين كار بايد براي نياز انسان ها به شناخت امام علي فكري كرد!
اصرار ما براي اين موضوع البته فقط براي قدرشناسي از كار بزرگ اين اديب و انديشمند فرزانه نبود بلكه باور داشتيم كه چنين قدم هايي حتى در تحكيم روابط ما با هموطنان مسيحي مان نيز مؤثر است و در عين حال در روزگار تركتازي وهابيت و داعش ، اين اقدام تصويري دلنشين از روابط فرهنگي بين المللي ما ارائه مي دهد. اكنون كه به همت شهرداري تهران و در جشنهاي دهه ولايت و عيد غدير بالاخره نامگذاري اين خيابان به نتيجه رسيده است بسيار خوشحالم و ديگر جا ندارد بگويم كه چه كسي مانع رقم خوردن اين اتفاق در زمان حياتش بود كه اگر چنين مي شد قطعا دستاوردهايي به مراتب بيشتر مي داشت.
اينك گرچه جورج جرداق نيست تا ببيند دوستداران امام علي چگونه جايگاه رفيع او را پاس مي دارند اما شايد براي جورج هاي بعدي اين انگيزه را ايجاد كند كه باز هم نهج البلاغه را بردارند و پيام امام علي را بخوانند و دريابند.
كمترين اثر نام گذاري خيابان "جورج جرداق" شايد اين باشد كه شهروندان تهراني از خود بپرسند او كه بوده و وقتي به ياد مي آورند آن جوان مسيحي لبناني دهها بار نهج البلاغه را خوانده بود و تا پايان عمر بخش هايي از آن را در حافظه داشت شايد مسلمان ها همت كنند و گاهي سري به بوستان نهج البلاغه بزنند.
