محققان با استفاده از خون انسان و یک رنگ فلورسنس به نام «ایندوسیانین» (ICG) یک لیزر خونی ساخته‌اند که به پزشکان کمک می‌کند در بدن بیمار به دنبال تومور بگردند.

 

یک لیزر هر دستگاهی است که بتواند پرتوی نور باریک و متمرکز را بزرگ می‌کند. همه‌ی فوتون‌های این پرتو باید در یک جهت حرکت کنند، نه چند جهت، مثل نوری که از چراغ قوه ساطع می‌شود. لیزرها انواع مختلفی دارند، از لیزرهای نیمه‌رسانا در پخش کننده‌های DVD گرفته تا لیزرهای CO2 که می‌توانند اشیا را ذوب کنند.

برای ساخت لیزر به یک منبع نور، یک ماده بزرگ‌کننده و یک محفظه منعکس‌کننده نور نیاز است. محققان دانشگاه میشیگان از این رنگ مورد تایید FDA به نام ICG استفاده کرده و آن را با خون ترکیب کردند تا نقش بزرگ‌کننده را داشته باشد. یکی از محققان می‌گوید: «بدون خون ICG اصلا کار نمی‌کند.»

وقتی به این رسانگر نور یا برق تابانده شود، سطح انرژی اتم‌ها بالا می‌رود و به اصطلاح در وضعیت «پرانرژی» قرار می‌گیرند. فوتون‌های نور به درون محفظه بازتاب‌کننده می‌شوند. اگر یکی از آنها به یک اتم پرانرژی برخورد کند، آن اتم به وضعیت اولیه‌اش بازمی‌گردد و یک فوتون دیگر با همان فرکانس و در همان جهت آزاد می‌کند.

در نهایت، این فوتون‌ها همین‌طور به اتم‌های پرانرژی برخورد کرده و فوتون‌های بیشتری آزاد می‌شود تا اینکه نور لیزر ایجاد می‌شود.

وقتی این محققان خون و ICG را در یک سیلندر بازتاب‌کننده قرار دادند و پرتوی نور فروسرخ را به آن شلیک کردند، خون نور ساطع کرد. در نتیجه این تکنیک جدیدی است که پزشکان می‌توانند از آن برای جستجوی تومور استفاده کنند.

از آنجا که ICG در رگ‌های خونی انباشته می‌شود، قسمت‌هایی که رگ‌های خونی زیادی دارند مثل تومورها می‌درخشند. در این تکنیک ICG به بدن بیمار تزریق شده و سپس یک پرتوی نور به پوست او تابیده می‌شود، در این میان پزشک با یک دوربین فروسرخ به دنبال نقاط درخشان می‌گردد.

خون تنها ماده عجیبی نیست که از آن برای ساخت لیزر استفاده می‌شود، در سال ۲۰۱۱، گروهی از محققان از سلول زنده کلیه برای بزرگ‌نمایی نور استفاده کردند و در دهه ۷۰ میلادی دو دانشمند با استفاده از ژله لیزر ساختند.