به گزارش گاردین، وسکر یکی از چهره‌های شاخص ادبیات دراماتیک قرن بیستم بریتانیا بود. او در گستره پنج دهه فعالیت ادبی بیش از 40 نمایشنامه نوشت و در کنار آن دست به خلق مقالات، اشعار و داستان‌های کوتاه زیادی زد.

نخستین رمان او با عنوان «عسل» را در سال 2005 منتشر شد. این نویسنده پس از به شهرت رسیدن در دهه پنجاه میلادی از سوی منتقدان به عنوان یکی از نویسندگان طبقه کارگر و «صدای مردان جوان» لقب گرفت، هر چند که خود همواره این برچسب‌ها را رد می‌کرد.

او در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی در این باره گفت : «من همواره نگران افرادی هستم که با نحوه لباس پوشیدن دنبال این هستند که جایگاه خود را نشان دهند، زیرا این اصلا مهم نیست که متعلق به کجائید. برای پیشینۀ خود در طبقۀ کارگر نویسنده خوبی نمی‌شوید، با دانشگاه رفتن هم این اتفاق نمی‌افتد. شما نویسنده خوبی هستید چون نویسنده خوبی هستید و کارهای شما این را مشخص می‌کنند نه برچسب‌هایی که به شما زده می‌شود.»

وسکر سال 1932 در لندن به دنیا آمد. او زندگی سیاسی فعالی داشت و حتی یک بار در سال 1961 برای شرکت در تظاهرات علیه سلاح هسته‌ای مدتی را در زندان گذراند. تاثیر بزرگ شدن در یک خانوادۀ یهودی کمونیست در برخی آثار او از جمله نمایشنامه تحسین شده «سوپ مرغ» دیده می‌شود.

این اثر نخستین نمایشنامه از سه‌گانه‌ای بود که با نمایشنامه‌های «ریشه‌ها» و «من درباره اورشلیم سخن می‌گویم» به پایان رسید.

این نویسنده علیرغم ابتلا به پارکینسون در دوران پیری همچنان به نوشتن ادامه داد و نخستین مجموعه شعرهای خود را سال 2008 منتشر کرد. وسکر سال 2006 لقب شوالیه گرفت.

آثار او به 18 زبان زنده دنیا از جمله فارسی ترجمه شده است.