به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ استفاده از انگشتر در راست یکی از نشانه های مؤمنان بوده و این رسم و عادت از زمان حضرت آدم(ع) تاکنون ادامه داشته است. در باب پنجم کتاب «مکارم الاخلاق» همه احادیث و روایاتی که در خصوص نقوش حک شده بر روی نگین انگشتر پیامبران و امامان وجود داشته، به طور مفصل شرح داده شده است که در ادامه آن را می خوانیم:

 

صفوان گفت: انگشتر امام صادق(ع) را نزد ما آوردند که نقش روی آن این بود: «أَنْتَ ثِقَتِی فَاعْصِمْنِی مِنْ خَلْقِکَ» تو تکیه‌گاه من هستی پس از خَلقت مرا نگاه دار.

 

ابراهیم بن عبدالحمید مانند این روایت را نقل نمود که: انگشتر ابالحسن(ع) را نزد ما آوردند و روی آن نوشته بود: «حسبی لله» و در پایین نوشته آن، شکل گُل و در بالای آن، شکل هلال بود.

 

امام صادق(ع) فرمود: امام علی(ع) انگشتری از نقره داشت که روی آن نوشته بود: «نِعْمَ القَادِرُ اللهُ».

 

حسین بن خالد گفت که به امام رضا(ع) عرضه داشتیم که: به ما گفته‌اند که نقش انگشتر پیامبر(ص) محمد رسول الله بود؟ ایشان فرمود: درست گفته‌اند. سپس گفت: آیا می‌دانی که نقش انگشتر آدم(ع) چه بود؟ گفتم: خیر! فرمود: نقش انگشتر آدم(ع) «لا اله الا الله، محمد رسول الله(ص)، علی ولی الله(ع)» بود.

 

سپس فرمود: خدای عز و جل به نوح(ع) وحی کرد که زمانی که تو و همراهانت در کشتی قرار گرفتید، هزار مرتبه لا اله الا الله بگو، سپس حاجتت را از من بخواه و هنگامی که نوح(ع) در کشتی نشست و بادبان را برافراشت، باد به آن وزید و هنگامی که کشتی در تلاطم افتاد و او کشتی را از غرق شدن ایمن ندانست، گفت: می‌ترسم که قبل از هزار مرتبه گفتن لا اله الا الله کشتی غرق شود. پس دستور خداوند را به طور خلاصه و با زبان سریانی گفت: «هو هو هو یا باری اتقن» پس کشتی آرام شد و خدا آن را به سلامت رساند.

 

و نوح(ع) گفت: آن کلامی که باعث شد که من و همراهانم نجات یابیم، باید که آن را بر روی انگشترم منقش سازم تا از من جدا نگردد. حسین بن خالد گفت: به امام رضا(ع) گفتم: تفسیر سخن نوح(ع) چیست؟ امام(ع) فرمود: این سخن به زبان سریانی بود و تفسیرش به عربی این می‌شود: «هزار مرتبه لا اله الا الله، خدایا کارم را اصلاح کن».

 

 

و نقش انگشتری حضرت سلیمان(ع) این بود: «سُبْحَانَ مَنْ أَلْجَمَ الْجِنَّ بِکَلِمَتِهِ» و نقش انگشتر موسی(ع) این بود که از تورات گرفته شده بود: «اصْبِرْ تُؤْجَرْ اصْدُقْ تَنْجُ» و نقش انگشتری حضرت عیسی(ع) دوجمله بود که از انجیل گرفته شده بود: «طُوبَی لِعَبْد ذُکِرَ اللهُ مِنْ أَجلِهِ وَ الْوَیْلُ لِعَبْد نُسِیَ اللهُ مِن أَجلِهِ».

 

امام رضا(ع) فرمود: نقش روی انگشتر پیامبر(ص) «محمد رسول الله» بود و نقش انگشتر امام علی(ع) «لله الملک» و نقش انگشتر امام حسن(ع) «العزة الله» و نقش انگشتر امام حسین(ع) «ان الله بالغ أمره»، نقش انگشتر امام سجاد(ع) همانند نقش انگشتر پدر بزرگوارشان بود.

 

 

حسین بن خالد گفت: امام(ع) دستش را به سمت من دراز کرد و فرمود: انگشتر من همانند انگشتر پدرم است و نقش انگشتر امام جواد(ع) «حسبی الله حافظی» و نقش انگشتر امام هادی(ع) «الله الملک» بود.

 

عبدالله بن سنان گفت: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا کراهت دارد که انشان انگشتری که اسم الله روی آن باشد در هنگام رفتن به بیت الخلاء و یا در حال جنب بودن به دست کند؟ ایشان فرمود: نقش انگشتر پیامبر(ص) «محمد رسول الله» و نقش انگشتری امام علی(ع) «لله الملک» و نقش انگشتری امام باقر(ع) «العزة لله» بود، انگشتر امام علی(ع) از آهن چینی، سفید و صاف بود و بر روی آن جملات زیر در هفت سطر نوشته شده بود، و در جنگ و در هنگام سختی‌ها به انگشت می‌کرد: آماده ساخته ام برای هر هراسی «لا اله الله...» را و برای هر گرفتاری «لا حول و لا قوة الا بالله» را و برای هر مصیبت وارده ای «حسبی الله» را و برای هر گناه کوچک و بزرگی «استغفرالله...» را و برای هر همّ و غمی که رو کند «ما شاء الله...» را و برای هر نعمت دوباره‌ای «الحمدالله».

 

اسماعیل بن موسی گفت: انگشتر جدم امام باقر(ع) همه آن از نقره بود و نقش روی آن «یا ثِقَتی قِنِی جَمیعِ خَلْقِکَ» بود و در ارث رسیدن، به پدرم پنجاه دینار بیشتر از عبدالله بن جعفر رسید و پدرم آن را خرید.