به گزارش ایسنا، این برنامه بر نظارت و کنترل حیات وحش در اطراف باند فرودگاه‌ها و مسیرهای پرواز، بدون آسیب رساندن به اکوسیستم تمرکز دارد.  در فرودگاه بین‌المللی صبیحه گوکچن، در مجموع ۸۴ پرسنل، از جمله یک زیست‌شناس و یک پرنده‌شناس، در عملیات مدیریت حیات وحش مشارکت دارند.

 

واحدهای تخصصی ۲۴ ساعته و هفت روز هفته فعالیت می‌کنند تا خطرات مرتبط با حیات وحش که می‌توانند بر ایمنی پرواز تاثیر بگذارند را شناسایی و کاهش دهند. این گروه‌ها حرکات حیات وحش را ردیابی، مسیرهای پرواز و الگوهای رفتاری را ثبت و گزارش‌های دقیقی را گردآوری می‌کنند که راهنمای اقدامات پیشگیرانه در اطراف فرودگاه‌ها هستند.

 

مقامات می‌گویند این رویکرد، تداوم عملیاتی را در اولویت قرار می‌دهد و در عین حال از آسیب به طبیعت جلوگیری می‌کند. این گروه‌ها از طیف وسیعی از تجهیزات غیرکشنده و سازگار با محیط زیست استفاده می‌کنند که شامل بازدارنده‌های لیزری دستی، توپ‌های صوتی پروپان، دستگاه‌های صوتی مجهز به پنل‌های خورشیدی و بلندگوها، سیستم‌های بازدارنده اولتراسونیک و وسایل نقلیه گشت‌زنی است.

 

این سیستم‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پرندگان و سایر حیات وحش را از مسیرهای پرواز دور نگه دارند و نه اینکه آنها را از زیستگاه‌های طبیعی خود دور کنند. از آنجایی که گروه‌های میدانی به طور منظم جمعیت پرندگان را مشاهده کرده، گونه‌ها را شناسایی و حرکات مهاجرت فصلی را رصد می‌کنند، به طور فعال مناطق مستعد خطر را در سراسر فرودگاه مشخص می‌کنند.

 

این داده‌های علمی جمع‌آوری‌شده نقش کلیدی در برنامه‌ریزی اقدامات موثر و بلندمدت برای کاهش اختلالات مربوط به پرندگان در هوانوردی ایفا می‌کند.

 

فرودگاه استانبول، در بخش اروپایی، یکی از بزرگترین قطب‌های هوانوردی جهان است که سالانه به ده‌ها میلیون مسافر خدمات ارائه می‌دهد و به عنوان مرکز اصلی ترانزیت بین قاره‌ای عمل می‌کند.  فرودگاه بین‌المللی صبیحه گوکچن، در قسمت آسیایی، قطب کلیدی پروازهای داخلی و بین‌المللی، به‌ویژه برای شرکت‌های هواپیمایی ارزان‌قیمت است.

 

سایت حریت دیلی نیوز گزارش کرد، هر دو فرودگاه در مناطقی هستند که تحت تاثیر مسیرهای مهاجرت فصلی پرندگان قرار دارند و مدیریت حیات وحش را به مولفه‌ای حیاتی در برنامه‌ریزی ایمنی پرواز تبدیل می‌کنند.