مدیر امور آموزشی دانشگاه صنعتی شریف با تاکید بر اینکه مخالف جدی کاهش طول دوره کارشناسی به ۳ سال هستم، گفت: ما معتقدیم کاهش تعداد واحدهای آموزشی به معنای افت کیفیت آموزش در رشته‌های فنی و مهندسی است.
دکتر مرتضی امینی در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن بیان این مطلب با اشاره به بحث‌های اخیر پیرامون کاهش طول دوره کارشناسی به سه سال، ضمن تأکید بر مخالفت قاطع بدنه دانشگاهی با این طرح، اظهار کرد: دیدگاه و مواضع این دانشگاه به عنوان یک دانشگاه پیشرو در حوزه رشته های فنی و مهندسی، اجرایی شدن این طرح برای رشته‌های مهندسی و علوم پایه را غیرعملی و مخرب می‌داند؛ چرا که کاهش بیشتر واحدها منجر به افت چشمگیر کیفیت آموزش خواهد شد.
مدیر آموزش دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به وضعیت فعلی بار درسی دانشجویان و الزامات محتوایی رشته‌های مهندسی، تصریح کرد: بحث‌هایی که اخیراً شده است، نشان می‌دهد که در صورت اجرایی شدن دوره سه ساله (شش نیم سال تحصیلی به جای هشت نیم سال)، این امر برای دانشجویان فنی و مهندسی شدنی نیست و ما در دانشگاه به شدت با این قضیه مخالف هستیم.
وی تأکید کرد: این مخالفت نه تنها یک موضع مدیریتی، بلکه بازتاب‌دهنده اجماع نظر اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف است که دغدغه اصلی آنها حفظ استانداردهای آموزشی است.
مدیر آموزش دانشگاه شریف توضیح داد: حتی در چارچوب استاندارد فعلی چهار ساله، ظرفیت موجود برای پوشش کامل مباحث تخصصی و پایه کافی نیست و این محدودیت‌ها در حال حاضر نیز چالش‌برانگیز هستند.
وی با بیان اینکه در حال حاضر نیز فشار زیادی بر سرفصل‌ها وجود دارد، افزود: در رشته‌های فنی و مهندسی، بخش عمده‌ای از بار آموزشی به دروس پایه و تخصصی اختصاص دارد. به عنوان مثال، حداقل واحدهای لازم برای گذراندن دروس پایه (مانند ریاضیات، فیزیک، شیمی و مکانیک پایه) در یک رشته مهندسی ممکن است شامل بیش از ۶۰ واحد باشد، در حالی که دروس تخصصی و اصلی رشته (مانند ترمودینامیک، طراحی اجزاء، مدارهای الکتریکی و...) نیاز به عمق و تکرار بیشتری دارند. بنابراین این فضا برای دروس تخصصی آن رشته خیلی تنگ می‌شود و آن فرصت کافی برای اینکه دانشجویان در زمینه تخصصی آموزش لازم را ببرند، کم می‌شود.
مدیر آموزش دانشگاه شریف تأکید کرد: مشکل اجرای طرح فوق تنها در زمینه دروس عمومی نیست، بلکه کمبود واقعی در عمق‌بخشی به دروس اصلی رشته مشاهده می‌شود: همین الان برای ۴ سال دوره تحصیل هم ما واقعاً کمبود زمان داریم.
به گفته این استاد دانشگاه صنعتی شریف، اگر دوره کارشناسی به سه سال کاهش یابد، تعداد نیمسال‌های تحصیلی به شش نیمسال کاهش می‌یابد (با فرض حذف یک نیمسال تابستانی یا اجبار به اخذ واحدهای سنگین‌تر در هر ترم). برای حفظ سطح علمی، این کاهش زمان مستلزم کاهش اجباری تعداد واحدها خواهد بود.
دکتر امینی در خصوص نحوه جبران واحدها در صورت کاهش دوره، هشدار جدی داد و مسیر منجر به افت کیفیت را تبیین کرد و گفت: اگر بخواهند طول دوره تحصیل را کم کنند، قطعاً باید از واحدهای عمومی و تخصصی کم شود. در واحدهای تخصصی همین الان هم معتقدیم تعداد واحدها کم است؛ اگر بخواهیم کمتر از این بکنیم، کیفیت آموزش قطعاً کاهش پیدا می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: اگر قرار باشد این دوره در قالب ۳ سال (۶ ترم) تکمیل شود، با فرض ثابت ماندن تعداد واحدهای پایه و عمومی (که کاهش آنها نیز به زیان آموزش است)، تعداد واحدهای تخصصی باید به شدت کاهش یابد تا مجموع واحدها قابل مدیریت در ۶ ترم باشد. کاهش این تعداد واحد تخصصی به معنای حذف مباحث مهم یا کاهش تعداد تمرینات و پروژه‌های عمیق است که لازمه یادگیری در مهندسی است.
مدیر آموزش دانشگاه شریف ادامه داد: به طور مثال، اگر برای گذراندن یک درس تخصصی پیچیده مانند الکترومغناطیس پیشرفته نیاز به حداقل ۳ واحد نظری و ۱ واحد عملی (جمعاً ۴ واحد) باشد، کاهش واحدهای درسی به معنای کوتاه کردن سرفصل‌ها و حذف بخش‌هایی از این مباحث است که دانشجو را برای ورود به تحصیلات تکمیلی یا بازار کار آماده می‌کند.
وی تأکید کرد: این مخالفت یک موضع دانشگاهی است و ریشه در مقایسه با استانداردهای بین‌المللی دارد. اینکه من هیچ همکاری در دانشگاه خودمان ندیدم که موافق این قضیه باشد و همه به شدت مخالف این قضیه هستند، نشان می‌دهد رویکرد درستی نیست.
دکتر امینی با اشاره به دانشگاه‌های برتر جهان، خاطرنشان کرد: استاندارد جهانی برای دوره‌های لیسانس مهندسی، چهار سال (هشت نیم سال) است. بهترین دانشگاه‌های دنیا را هم که ببینیم، دوره‌های تحصیل آنها نیز مشابه دانشگاه های ما است، یعنی در همین هشت نیمسال یا چهار سال دوره‌هایشان را برگزار می‌کنند.