به گزارش ایسنا، متن یادداشت محسن جوادی که به مناسبت ۲۷ شهریورماه، روز شعر و ادب فارسی منتشر شده، به شرح زیر است:

 

«کلمه، نخستین خانه‌ای بود که انسان در آن مأوا گرفت. پیش از آنکه بناهای سنگی و حصارهای فلزی ساخته شود، این کلمات بودند که حصاری نامرئی برای جان‌ها کشیدند و امکان زیست جمعی را فراهم کردند. شعر و ادب فارسی در همین معنا، نه صرفاً هنر که پناهگاه بوده است؛ پناهگاهی که ملتی را در سخت‌ترین لحظات خویش از تلاطم فروپاشی رهانده است.

 

گاهی چنین پنداشته می‌شود که با گسترش رسانه‌ها و سرعت انتقال پیام، شعر و ادبیات جایگاه دیرینه‌ خود را از دست داده است. اما تجربه‌های بزرگ تاریخ نشان داده‌اند که هیچ رسانه‌ای به اندازه‌ «واژه»، قدرت ماندگاری و نفوذ در ژرفای جان انسان‌ها را ندارد. ما در سال‌هایی نه چندان دور دیدیم که چگونه در کوران جنگ و بحران، کلمات از هر بمب و موشکی سهمگین‌تر بودند؛ چراکه بمب و موشک تنها ویران می‌کردند، اما واژه امید می‌ساخت، اراده برمی‌انگیخت و جماعتی خسته را دوباره برپا می‌داشت.

 

در انقلاب، در جنگ تحمیلی، و حتی در جنگ ۱۲ روزه دیدیم که شاعران و نویسندگان با آثار خود نقش آرام‌بخش و سازنده‌ای ایفا کردند. آنان بودند که در نخستین روزهای تهاجم، لرزش دل‌ها را به اطمینان بدل ساختند؛ آنان بودند که واژه «وحدت» را فریاد کشیدند، همان‌گونه که ملتی در میدان آزادی «ای ایران» را همصدا خواندند. آنان بودند که در محراب‌ها و بر سرودهای جنگی، عشق به وطن را معنا کردند و راهی را نشان دادند که جز با ایمان و همدلی پیمودنی نبود. آنان بودند که در سوگ محرم، از ایران گفتند و بر طبل ایمان کوبیدند. آنان بودند که در میان خاک و خون، با موسیقی، با ترانه، با شعر و نثر، علاج درد را در وطن تجویز کردند و مرهمی شدند بر زخم‌های یک ملت.

 

تاریخ این سرزمین آکنده است از لحظاتی که شاعر و نویسنده، در اوج یأس، نوید امید داده‌اند. همین نوید بود که چون جوانه‌ای کوچک بر خاک رویید و امروز به درختی تناور بدل شده است. آنچه امروز ما را با گذشته و آینده پیوند می‌دهد، همین سرمایه‌ عظیم شعر و ادب فارسی است؛ کوهی که از واژه‌ها ساخته شد تا ما بر دامانش آرام گیریم.

 

از این‌رو روز شعر و ادب فارسی را باید نه تنها به اهالی کلمه، که به همه‌ مردم ایران تبریک گفت؛ چراکه هر ایرانی، خواه شاعر و نویسنده باشد یا مخاطب شعر و ادبیات، در پیکره‌ همین کوه زیست می‌کند. با این حال شما نویسندگان و شاعران، خالقان و نگاه‌داران این میراثید، و ما در پناه شما بر تاریخ خویش ایستاده‌ایم.

 

روز شعر و ادب فارسی بر همه‌ فرهیختگان این سرزمین فرخنده باد.»