وطن امروز: ابتدای آبان‌ماه امسال، وزیر ارتباطات ایران در دیدار با همتای روس خود، اعلام کرد شبکه اجتماعی تلگرام روسی در ایران 14 میلیون مخاطب دارد!  براساس رتبه‌بندی ترافیکی الکسا، ایرانی‌ها پس از آمریکایی‌ها، در رتبه دوم جهان در استفاده از شبکه اجتماعی تلگرام قرار دارند! نکته قابل توجه این است که عموم کاربران ایرانی در تلگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی، از قشر جوان جامعه هستند. عموم کاربران ایرانی تلگرام، در بیشتر مواقع، آنلاین هستند، پیام‌ها را می‌خوانند، پیام ارسال می‌کنند یا عکس‌ها و کلیپ‌های گوناگون به اشتراک می‌گذارند. کاربران ایرانی تلگرام در گروه یا گروه‌های متعدد عضو هستند و در یک یا چند گروه، به صورت فعال حاضر می‌شوند و برای فعالیت، زمان صرف می‌کنند.

 

برای آگاهی از اشتغالزایی تلگرام برای اعضای ایرانی خود، باید به لطیفه‌ای رجوع کنیم که در کنایه به اتلاف عمر و زمان در شبکه‌های مجازی، ساخته شده است: «از یکی پرسیدند شغلت چیست؟ پاسخ داد: مدیر هستم با مشغله‌های زیاد! پرسیدند: مدیر کجا هستی؟ جواب داد: مدیر چند گروه در تلگرام!»

 

این روزها مد شده که بسیاری از کاربران ایرانی، اقدام به راه‌اندازی گروه یا کانال در تلگرام کرده‌اند که در این حالت، می‌توان گفت عمر کاربرانی که گروه یا کانال دارند (ادمین یا مدیر هستند)، به صورت 24 ساعته در اختیار تلگرام قرار می‌گیرد!

 

اگر در حالتی خوش‌بینانه، فکر کنیم که از 14 میلیون کاربر ایرانی تلگرام، هر کاربر در شبانه‌روز، تنها 2 ساعت از عمرش را (پیوسته یا ناپیوسته) به پای این شبکه مجازی صرف می‌کند، در هر 24 ساعت، 000/000/680/1  دقیقه (28 میلیون ساعت) از عمر ایرانی‌ها به تلگرام تقدیم می‌شود!

انسان بالغ عاقل، در معامله کردن باید به دنبال سود باشد، بنابراین باید هر کدام از ما که کاربر تلگرام هستیم از خود بپرسیم: «بعد از خرج این همه طلای زمان به پای تلگرام، چه چیز ارزشمندی که از طلا قیمتی‌تر باشد به دست آورده‌ایم؟!»

 

بیایید با هم بی‌تعارف باشیم! از شبکه‌های مجازی، در نهایت، چیزی در نمی‌آید! هیچ تحول بزرگ علمی، ادبی و هنری قرار نیست در تلگرام، واتس‌اپ و لاین رخ دهد. در گروه‌های مجازی حتی زمانی که برای مثال یک بحث جدی و علمی شروع می‌شود، به کل‌کل و عرض‌اندام، جدل و تنش کشیده می‌شود که همین جدل‌ها و کل‌کل‌ها هم از مصادیق بارز « اتلاف عمر و زمان» به شمار می‌رود.

 

اعتیاد بسیاری از کاربران ایرانی به تلگرام و صرف عمر و زمان برای این شبکه مجازی تا جایی پیش رفته است که یادآور قرص مخدر ترامادول است و بیراه نیست اگر تلگرام را «تلگرامادول» برداشت کنیم!  یکی از شاخصه‌های نامگذاری برخی مواد و پدیده‌ها به عنوان «مخدر»، میزان تاثیری است که آن ماده یا پدیده در تباه‌سازی و تلف کردن عمر و زمان افراد، بر جای  خواهد گذاشت. بر این مبنا، هر پدیده مجازی هم که عمر و زمان انسان را تلف کند، «مخدر» به شمار می‌رود. خردادماه سال جاری، محمدرضا رستمی، مشاور وزیر ورزش و جوانان با بیان اینکه متاسفانه در ایران سنجش اعتیاد رسانه‌ای انجام نشده است، اظهار کرد: «در مقاطع تحصیلی دبستان و راهنمایی با میزان مصرف نابهنجار استفاده از شبکه‌های اجتماعی مواجهیم».

 

تلگرام به بخشی جدانشدنی از زندگی روزمره کاربران ایرانی خود تبدیل شده است. در خیابان، تلگرام!  در میهمانی، تلگرام! سر میز صبحانه و ناهار و شام، تلگرام! در مسافرت، تلگرام! در تاکسی و اتوبوس و مترو، تلگرام! در دانشگاه، تلگرام! در کنار اعضای خانواده، تلگرام! در شرکت و اداره هم تلگرام! صرف زمان برای حضور در تلگرام تا آنجا پیش رفته که طیف قابل توجهی از کارکنان ادارات در زمانی که باید برای کار کردن صرف کنند، در خدمت تلگرام هستند!

 

زمانی که فرهنگ کار و تلاش در یک جامعه نهادینه نشده باشد و آرمان یک ملت برای اعتلای کشورش، به صورت کامل شکل نگرفته باشد، ضدفرهنگ بطالت فرصت رشد می‌یابد. هنگامی که ضدفرهنگ بطالت، بر سبک زندگی افراد چنین جامعه‌ای سایه بیندازد، طلای عمر و زمان به پای پدیده‌های کم‌ارزش، بی‌ارزش یا ضدارزش تباه می‌شود.