به گزارش گروه حمل و نقل عمومی و شهری شهرداری نیوز،مدیر پروژه طرح توسعه مترو در شرکت بهینه سازی مصرف سوخت گفت: در چهار ماه نخست امسال، استفاده از حمل و نقل ریلی درون شهری تهران سبب صرفه جویی ١٣٣ میلیون لیتر سوخت شده است.

محمدرضا طیبیان پور با اشاره به این که بند ٢٤ سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه کشور به اولویت‌ بخش ریلی در توسعه حمل‌و‌نقل و ایجاد مزیت رقابتی برای آن اشاره دارد به خبرنگار شانا گفت: همسو با تحقق اهداف بند ٢٤ برنامه ششم توسعه، طرحهای متعددی در مدیریت حمل‌و‌نقل شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت بررسی شده و یا در حال بررسی هستند که تاکنون در حمل‌و‌نقل درون‌ شهری دو طرح توسعه مترو تهران و مترو کلانشهرها بررسی و به منظور دریافت مصوبه، به شورای اقتصاد ارسال شده است.

وی با اشاره به این که معضلات ترافیکی و ناکارآمدی سیستم حمل‌ونقل عمومی یکی از چالشهای همیشگی کلانشهرهاست، افزود: اجرای این طرحها علاوه بر این که به توسعه خطوط داخل شهری، ارتقای سطح خدمات شهری، تشویق و گسترش استفاده از حمل‌و‌نقل عمومی با اولویت بخش ریلی (متروها) و کاهش هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی در شهرها کمک می کند، منجر به صرفه‌جویی قابل ملاحظه‌ای در مصرف سوخت و کاهش آلاینده‌ها نیز خواهد شد.

طیبیان پور، توسعه خطوط مترو و کاهش "سرفاصله" قطارهای خطوط موجود به سطح دو دقیقه از طریق افزایش واگنها را از اهداف شرکت مترو تهران در اجرای این طرح دانست و گفت: براساس این طرح، ساخت و توسعه خطوط مترو در هشت کلانشهر مشهد، تبریز، اصفهان، شیراز، کرج، اهواز، قم و کرمانشاه با مجموع طول ١٤٥,٣ کیلومتر انجام می شود.

به گفته وی، براساس اعلام شرکت مترو تهران، تعداد سفرهای انجام شده توسط مترو در چهار ماه نخست امسال، ٢٢٠ میلیون سفر بوده و این جابجایی‌ها نسبت به سایر شیوه‌های حمل و نقل مانند سواری شخصی، تاکسی، اتوبوس و ...، به میزان ١٣٣ میلیون لیتر فرآورده‌های نفتی (بنزین و گازوئیل) صرفه‌جویی سوخت داشته است.

مدیر پروژه طرح توسعه مترو با بیان این که سهم مترو از وسایل نقلیه در جابجایی‌های روزانه تهران در سال ٩٢، تنها ١٣,٨ درصد بوده است، تصریح کرد: این آمار نشان دهنده سهم بسیار پایین حمل و نقل ریلی درون شهری در مقایسه با سایر شیوه های حمل و نقل در جابجایی مسافر است.

وی با اشاره به این که مصرف سوخت مترو نسبت به سواری‌ شخصی، تاکسی و اتوبوس در سطح بسیار پایین‌تری قرار دارد، گفت: عدم کفایت زیرساختها و کمبود ناوگان مترو از جمله دلایلی هستند که سبب ارائه سرویس نامناسب و در نتیجه نبود رضایتمندی کاربران و پایین آمدن سهم حمل و نقل ریلی درون شهری در جابجایی ها شده است.