به گزارش ایسنا، پژوهشگران در چین در حال ساخت یک سامانه نبرد هوایی هوشمند هستند که فرآیند تصمیم‌گیری خود را در نبردها روشن توضیح می‌دهد و به مشکلی که ارتش‌های ایالات متحده و چین را در مسابقه تسلیحاتی هوش مصنوعی به چالش می‌کشد، رسیدگی می‌کند.

 

به نقل از ساوث چاینا مورنینگ پست، دانشمندان در چین، یک هوش مصنوعی نظامی ساخته‌اند که می‌تواند تصمیمات خود را در طول نبردهای هوایی توضیح دهد.

 

این سیستم نبرد هوایی هوشمند می‌تواند بینش‌هایی را در مورد استدلال استراتژیک خود ارائه دهد و درک انسانی و همکاری در عملیات‌های نظامی حیاتی را افزایش دهد.

 

این پیشرفت به این معنی است که چین مشکل دیرینه نظامیان را حل کرده است و نشان دهنده افزایش در رقابت تسلیحاتی هوش مصنوعی بین واشنگتن و پکن است.

 

ایالات متحده پیش از چین ادغام هوش مصنوعی در نبرد هوایی را آغاز کرده بود. در حالی که چین هنوز در حال انجام مانورهای درگیری‌ هوایی زنده بین پهپادهای هدایت شونده انسانی و هوش مصنوعی بود، خلبانان آزمایشی ایالات متحده قبلاً آزمایشات هوایی را با سیستم‌های جنگی خود به کمک هوش مصنوعی آغاز کرده بودند.

 

با این حال، اینکه آیا واشنگتن بر این چالش‌های هوش مصنوعی با جت جنگنده F-۱۶ جدید خود غلبه کرده است یا خیر، نامشخص است. با این وجود، تلاش‌های پیشگامانه دانشمندان چینی برای بازتعریف چشم‌انداز جنگ هوایی عیان است.

 

نبرد هوایی هوشمند در حال رایج‌تر شدن است و یکی از راه‌های کلیدی برای تصمیم‌گیری در این نبردها از طریق یادگیری تقویتی عمیق است. با این حال، این روش دارای چالش‌هایی است، زیرا مانند یک «جعبه سیاه» است و توضیح استراتژی‌ها، درک مقصودها و اعتماد به تصمیمات را دشوار می‌کند.

 

چین برای مقابله با این مسائل از روش جدید یادگیری تقویتی قابل توضیح استفاده می‌کند تا تصمیمات جنگ هوایی را روشن‌تر کند.

 

ابتدا مدل‌هایی را برای توضیح استراتژی‌ها و تشخیص مقصودها می‌سازد. سپس میزان اهمیت تصمیمات و احتمال نیات را محاسبه می‌کند و درک فرآیند تصمیم‌گیری را آسان‌تر می‌کند. در نهایت، الگوریتم یادگیری تقویت عمیق را بر اساس این تفاسیر تنظیم می‌کند.

 

این سامانه نوآورانه نبرد هوش مصنوعی که تحت هدایت ژانگ دونگ دانشیار دانشکده هوانوردی در دانشگاه پلی تکنیک شمال غربی در چیان(Xian) ایجاد شده است، فراتر از برنامه‌نویسی معمولی است.

 

این سامانه برخلاف سامانه‌های سنتی می‌تواند هر دستورالعملی را که برای کنترل پرواز ارسال می‌کند با استفاده از زبان، داده‌ها و نمودارهای ساده توضیح دهد. همچنین می‌تواند اهمیت هر دستورالعمل را روشن کند و وضعیت جنگی فعلی، مانورهای پروازی خاص و اهداف استراتژیک را توضیح دهد.

 

 

ژانگ دونگ همچنین کشف کرد که این فناوری راه جدیدی را برای خلبانان انسانی ایجاد می‌کند تا با هوش مصنوعی به صورت موثر درگیر شوند. به عنوان مثال، در یک گزارش پس از شبیه‌سازی، یک خلبان با تجربه می‌تواند نشانه‌های پشت خطاهای هوش مصنوعی را شناسایی کند. سپس یک فرآیند بازخورد ساده، هوش مصنوعی را قادر می‌سازد تا پیشنهادات انسانی را درک کند و از اشتباهات مشابه در نبردهای آینده اجتناب کند.

 

این نوع هوش مصنوعی که قادر به برقراری ارتباط واقعی با انسان‌ها و به اصطلاح «از صمیم قلب» است، می‌تواند تنها با ۲۰ هزار دور آموزش رزمی به نرخ موفقیت عالی دست یابد. در مقابل، هوش مصنوعی سنتی پس از ۵۰ هزار دور به نرخ موفقیت ۹۰ درصدی می‌رسد.

 

در حالی که این سامانه در حال حاضر محدود به شبیه‌سازهای زمینی است، پژوهشگران چینی قصد دارد این فناوری را به تنظیمات واقعی‌تر نبرد هوایی گسترش دهد.