دانه های گشنیز حاوی روغن ضروری است که سرشار از مغذیهای گیاهی مفید می باشد ، ترکیب عمده روغن گشنیز لینالول میباشد که بیش از دو سوم آن را تشکیل میدهد.

 

رینیت آلرژیک یک بیماری علامت­دار در بینی است که پس­ازتماس با آلرژن القاءشده و دراثر التهاب غشاهای پوشاننده بینی ایجاد می­شود. این مشکل بهداشتی در سطح جهان ضمن درگیر ساختن تمامی قومیت_ها و گروههای سنی بر اقتصاد و زندگی خانوادگی فرد مبتلا، سیستم بهداشتی درمانی و به طور کلی اقتصاد جامعه تاثیر منفی می­گذارد. درمان دارویی رینیت آلرژیک یه طور عمده بر تجویز آنتی هیستامین­ ها و کورتون­ها متکی است که اثرات درمانی کمی داشته و بیشتر کاهش دهنده موقتی علائم بیماری هستند و از طرفی مصرف طولانی مدت آنها با عوارض جانبی همراه است.

 

مطالعات مختلفی در خصوص اثرات ضد التهابی گیاهان دارویی در دنیا انجام شده است که در این میان گشنیز از جمله گیاهانی است که به خاصیت ضد التهابی و ضد آلرژیک آن اشاره شده است. دانه­های گشنیز حاوی 5/0 تا 1 درصد روغن ضروری است که سرشار از ترکیبات کارون، ژرانیول، لیمونن، بورنئول، کامفور، لینالول، کوئرستین، کامفرول، رامنتین و اپی ژنین می­باشد. گشنیز همچنین حاوی ترکیبات پلی­فنولی مانند کافئیک اسید و کلروژنیک اسید می­باشد. گشنیز به طور گسترده در طب سنتی در درمان اختلالات گوارشی، بیماریهای سیستم تنفسی و ادراری، تسکین اضطراب و بیخوابی، آلرژی­ها، اسهال خونی، سوختگی­ها، سرفه، التهاب مثانه، سرگیجه، ادم، تب یونجه، سردرد، بواسیر، جوش، عفونت­های دستگاه ادراری و ..مورد استفاده قرار گرفته است.

 

در مطالعات صورت گرفته اثر عصاره دانه گشنیز بر علائم همچون آب ریزش بینی، احتقان بینی و سوزش چشم به بهبود آن منجر شده است که می­تواند نسبت به درمان­های رایج موثرتر باشد. بهبودی مشاهده شده در علایمی به علت وجود ترکیبات فلاونوئیدی، ترکیبات فنولی و ترپنی عصاره دانه گشنیز است. به علاوه، مشخص شده است که روغن­های ضروری و بخش­های دارای ترکیبات پلی فنولی در بعضی از گیاهان دارویی اثرات ضد التهابی و ضد دردی دارند و ترکیبات مونوترپنی همچون لینالول موجود در دانه گشنیز نقش اصلی را در فعالیت ضد التهابی بازی می­کنند.