در ادامه این مطلب آمده است: کامیون ها با استفاده از این مسیر زمینی می توانند به حمل کالا بپردازند. این مسیر هزینه و زمان حمل و نقل را در مقایسه با وضعیت فعلی به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. بر اساس مطالعه ای که توسط وزارت خارجه اسرائیل و دولت ایالات متحده انجام شده، تخمین زده می شود که این مسیر می تواند زمان ترانزیت را 2-3 روز تا چند هفته و هزینه ها را حدود 20 درصد کاهش دهد.

 

در حال حاضر، کامیون‌هایی که از امارات متحده عربی خارج می‌شوند از طریق پل آلنبی به بندر حیفا می رسند، اما با رویه های بوروکراتیک، از جمله تغییر راننده، کاغذبازی و زمان انتظار طولانی مواجه می شوند. یکی دیگر از گزینه ها، حمل کالا  با کشتی از طریق کانال سوئز و سپس انتقال به بنادر اروپایی است که هزینه زیادی نیز دارد. ایده این است که برای مثال، امکان ورود یک کامیون و راننده از دبی به بندر حیفا در اسرائیل، بدون تغییر راننده و کامیون در گذرگاه های مرزی بین کشورها فراهم شود.

 

 وزارت خارجه اسرائیل این طرح را به آموس هوخشتاین، فرستاده ویژه امریکا ارائه کرده است. به گفته مقامات ارشد اسرائیلی، امریکایی ها از این طرح استقبال کرده اند و آن را با امارات متحده عربی، عربستان سعودی و اردن، در میان گذاشته اند.

 

این یک پروژه زیرساختی است که از امارات متحده عربی شروع می شود، از عربستان سعودی و اردن می گذرد و به بنادر دریایی اسرائیل ختم می شود. این مسیر بعدا به بحرین و عمان نیز متصل خواهد شد.

 

حتی قبل از اینکه اسرائیل و عربستان سعودی روابط رسمی برقرار کنند، در تل آویو شانس بسیار خوبی برای پیشبرد نسبتا سریع این طرح وجود دارد، زیرا همه طرف ها از کاهش مدت و هزینه ترانزیت سود خواهند برد و این مسیر، شرق آسیا را به اروپا متصل می کند.

 

اسرائیل با حمایت امریکا، این طرح را به کشورهای حاشیه خلیج فارس ارائه داده و آنها را به پذیرش این طرح ترغیب می کند. این مسیر زمینی بر اساس جاده های موجود خواهد بود، اما نیاز به ارتقای برخی از جاده ها و ساخت بخش های ویژه ای دارد.

 

بر اساس این طرح، همه کشورهایی که این مسیر جاده ای از آن ها می گذرد، باید در مورد استانداردسازی کامیون ها به توافق برسند تا این کامیون ها بتوانند بدون مشکل بین همه این کشورها حرکت کنند. همچنین لازم است در مورد گواهینامه رانندگی برای رانندگانی که مجاز به سفر روان و بدون تاخیر در طول مسیر هستند، توافق کنند.

 

طبق برنامه ای که برای توسعه این طرح در نظر گرفته شده، این مسیر در نهایت در خدمت اهداف گردشگری و سفر خواهد بود. این پروژه ارتباط بین اسرائیل و کشورهای منطقه را در زمینه حمل و نقل، زیرساخت ها و اطلاعات ارتقا می دهد. به گفته منابع آگاه از جزئیات این طرح، این پروژه به لطف امضای توافقنامه ابراهیم و تعهد ایالات متحده به ارتقای صلح در منطقه، امکان پذیر شده است.

 

در همین حال، واشنگتن، کشورها را به اجرای طرحی برای اتصال خطوط راه آهن از خلیج فارس به اسرائیل و از آنجا به اروپا ترغیب می کند، اما این پروژه ای است که اجرای آن چندین سال دیگر طول خواهد کشید، در حالی که مسیر زمینی می تواند در مدت کوتاهی به بهره برداری برسد.

 

الی کوهن وزیر خارجه اسرائیل گفت: «وزارت خارجه در تلاش است، دایره صلح را گسترش دهد و از پروژه های منطقه ای که موقعیت اسرائیل در خاورمیانه و ثبات منطقه را تقویت می کند، حمایت خواهد کرد. سرمایه گذاری در پروژه های زیربنایی با این بزرگی، به توسعه تجارت بین آسیا و اروپا کمک می کند و رونق را برای کشورهای شریک به ارمغان می آورد.»

 

در یک سند وزارت خارجه اسرائیل که یدیعوت احارانوت به آن دسته یافته، نوشته شده است: «توافق ابراهیم، واقعیات سیاسی در منطقه ما را تغییر داده و مسیرهای حمل و نقل جدیدی را گشوده است. پروژه اتصال زمینی کشورهای حاشیه خلیج فارس و اسرائیل تغییری اساسی در منطقه به وجود می آورد. تغییری که تجارت جهانی در خاورمیانه را ارتقاء می دهد، موقعیت اسرائیل را به عنوان قطب ترانزیت کالا از شرق آسیا به جهان غرب بهبود می بخشد و نقش ایالات متحده را در منطقه برجسته می کند.

 

پروژه حمل و نقل کالا با کامیون و از مسیر زمینی، راه حلی آسان برای افزایش تجارت است و  بستری را ایجاد می کند که همه شرکای این طرح، یعنی ایالات متحده، امارات متحده عربی، عربستان سعودی و اردن و همچنین سایر کشورهای دارای منافع در منطقه، مانند بحرین و عمان، از آن سود خواهند برد.»