طول عمر افراد شب زنده دار یا به اصطلاح «جغد شب» کمتر به الگوهای خواب مرتبط است و بیشتر به انتخاب های سبک زندگی این افراد ارتباط دارد.

 

این مطالعه روی ۲۳ هزار دوقلو از فنلاند انجام شد که در یک دوره ۳۷ ساله تحت نظر قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد میزان مرگ و میر در شب بیدارها اندکی افزایش می یابد، اما بیشتر به عادات ناسالم مرتبط است تا الگوهای خواب.

 

محققان اهمیت سبک زندگی را هنگام بررسی تأثیرات سلامتی مربوط به ریتم طبیعی خواب بدن (chronotype) مورد تاکید قرار دادند.

 

در شروع مطالعه، از شرکت کنندگان خواسته شد خود را به عنوان «قطعاً» یا «تا حدی» سحرخیز یا شب بیدار معرفی کنند. این کار برای تعیین زمان بندی یا الگوی طبیعی خواب شرکت کنندگان انجام شد.

 

این مطالعه نشان داد که شب بیدارهای «قطعی» کمتر احتمال دارد هشت ساعت خواب کامل را گزارش کنند که نشان می دهد میانگین مدت خواب آنها کوتاه تر است.

 

نتایج این تحقیق همچنین نشان داد افزایش اندک خطر مرگ و میر برای شب بیدارها عمدتاً با انتخاب های سبک زندگی آنها مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل مرتبط است.

 

بر اساس تحقیقات جدیدی که در مجله معتبر Chronobiology International منتشر شده است، بیدار ماندن تا پاسی از شب تأثیر کمی بر طول عمر این افراد دارد.

 

با این حال، داده‌های مبتنی بر تقریباً ۲۳ هزار دوقلو نشان می‌دهد خطر مرگ شب بیدارها نسبت به سحرخیزها کمی بیشتر است، اما این خطر تنها به این موضوع مرتبط نیست بلکه تا حد زیادی با مصرف سیگار و الکل ارتباط دارد.

 

این مطالعه که افراد را در مدت بیش از ۳۷ سال در فنلاند ردیابی کرده، نشان می دهد سبک زندگی باید مورد توجه قرار گیرد.

 

دکتر کریستر هابلین، نویسنده این مطالعه از موسسه بهداشت حرفه ای در هلسینکی در فنلاند، می گوید: یافته های ما نشان می دهد نقش مستقل ریتم طبیعی خواب بدن در خطر مرگ و میر کم است یا اصلاً وجود ندارد.

 

وی افزود: علاوه بر این، به نظر می رسد افزایش خطر مرگ و میر مرتبط با شب بیداری به طور عمده ناشی از مصرف بیشتر تنباکو و الکل است که با میزان مرگ و میر در کسانی که سحرخیز هستند، قابلیت مقایسه دارد.

 

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد مدت و کیفیت خواب و نوبت کاری شب بر سلامتی تأثیر می گذارد. مطالعات قبلی، افراد شب بیدار را با خطر بالاتر ابتلا به بیماری به ویژه مشکلات قلبی مرتبط دانسته اند.

 

داده‌هایی که بانک داده بریتانیا در سال ۲۰۱۸ منتشر کرده است، با بررسی افراد در طول ۶ سال و نیم نشان می‌دهد خطر مرگ ناشی از هر علتی از جمله بیماری در شب بیدارها اندکی بیشتر است.

 

تحقیق قبلی الهام‌بخش مطالعه جدید امروزی بود، زیرا نویسندگان می‌خواستند برخی چیزهایی را که اندازه‌گیری نشده‌ بود از جمله مصرف الکل و سیگار و نه صرفا وضعیت فرد را از نظر سیگاری بودن یا سیگاری نبودن تجزیه و تحلیل کنند.

 

این تحقیق جدید توسط دکتر یاکو کاپریو در دانشگاه در دانشگاه هلسینکی روی ۲۲۹۷۶ مرد و زن ۲۴ ساله از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۸ انجام شد.

 

در شروع مطالعه، از دوقلوها خواسته شد از بین چهار پاسخ احتمالی یکی را انتخاب کنند؛ «من به وضوح یک فرد سحرخیز هستم»،‌ «من تا حدی سحرخیز هستم»، «من به وضوح یک فرد شب بیدار هستم» و «من تا حدی یک فرد شب بیدار هستم».

 

محققان در سال ۲۰۱۸ شرکت کنندگان را پیگیری کردند تا مشخص کنند آیا کسی از میان آنها فوت کرده است یا خیر. آنها تحصیلات، مصرف روزانه الکل، وضعیت و مقدار سیگار کشیدن، شاخص توده بدنی و مدت خواب افراد را در نظر گرفتند.

 

نتایج نشان داد ۷۵۹۱ نفر از دوقلوها «تا حدی» و ۲۲۶۲ دوقلو به طور «مشخص» شب بیدار شناخته شدند. این آمار برای سحرخیزها به ترتیب ۶۳۵۴ و ۶۷۶۹ نفر بود.

 

شب بیدارها در مقایسه با سحرخیزها، جوان‌تر بودند و بیشتر سیگار و مشروبات الکلی مصرف می کردند. شب بیدارها کمتر احتمال داشت هشت ساعت خواب را داشته باشند.

 

از بین مجموع شرکت کنندگان، ۸۷۲۸ نفر تا سال ۲۰۱۸ از دنیا رفته بودند و احتمال مرگ به هر دلیلی در بین شب بیدارها ۹ درصد بیشتر از سحرخیزها بود.

 

با این حال، این مطالعه نشان داد سیگار و الکل تا حد زیادی باعث این مرگ‌ها می‌شود، نه ساعت خواب. افراد غیرسیگاری با افزایش خطر مرگ روبرو نبودند. علل مرگ و میر ناشی از الکل شامل بیماری های مرتبط و همچنین مسمومیت تصادفی با الکل بود.

 

کاپریو خاطرنشان کرد که آنها بیشتر می توانستند یافته های خود را به کل جامعه مرتبط کنند. سلامت شرکت کنندگان آنها تفاوتی با جمعیت عمومی نداشت در حالی که سلامت بانک داده بریتانیا از حد میانگین بهتر بود.

 

محققان دسترسی به داده های جامع در مورد عوامل سبک زندگی را به عنوان نقطه قوت تحقیقات خود برجسته می کنند. با این حال، یافته ها بر اساس داده های خود گزارش شده از پرسیدن یک سوال بود.