دفتر نخستوزیری رژیم صهیونیستی و وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کردند که نخستوزیر رژیم اسراییل و وزیر امور خارجه آمریکا درباره برنامه هستهای ایران و نقش آن در منطقه گفتوگو کردهاند.
به گزارش ایسنا، وبگاه خبری جوییش نیوز سیندیکیت نوشت، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا گفتوگویی «مفصل» درباره ایران داشتند.
این وبگاه خبری در ادامه گزارش داد، طبق بیانیهای که دفتر نخستوزیری رژیم اسراییل درباره این گفتوگو منتشر کرده است، نتانیاهو «بر موضع تغییرناپذیر خود تاکید کرد که بازگشت به توافق هستهای موجب متوقف شدن برنامه هستهای ایران نخواهد شد و هیچ توافقی با ایران برای اسراییل که هر کاری برای دفاع از خود انجام خواهد داد، الزامآور نخواهد بود.»
نتانیاهو با ادعای وجود اهداف نظامی در برنامه هستهای ایران، نقش بسزایی در تشویق دونالد ترامپ، رییس جمهور پیشین آمریکا از توافق هستهای(برجام) در سال ۲۰۱۸ داشت. مذاکرات برای احیای برجام که پس از پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۲ آغاز شد، به دلیل برخی مسائل حلنشده با وقفهای چندماهه روبهروست.
او در حالی برنامه هستهای ایران را یک تهدید تلقی میکند که رژیم صهیونیستی، خود به عنوان تنها دارنده زرادخانه اتمی در خاورمیانه و مشارکت در فعالیتهای نظامی مداخلهجویانه آمریکا در منطقه، امنیت و ثبات آن را تهدید میکند.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی تاکنون ادعاهای رژیم صهیونیستی مبنی بر وجود اهداف نظامی در برنامه هستهای ایران را در گزارشهای خود در رابطه با موضوعات پادمانی و اجرای توافق هستهای در ایران تایید نکرده است.
مقامات ایران تاکید کردهاند، تولید و بهکارگیری تسلیحان اتمی جایی در برنامه دفاعی ایران ندارد و اهداف برنامه اتمی ایران صرفا صلحآمیز است.
در بیانیهای که وبگاه وزارت امورخارجه آمریکا نیز درباره این گفتوگو منتشر کرده، آمده است که بلینکن «درباره چالشهای گسترده منطقهای، از جمله تهدید ناشی از ایران» با نتانتیاهو گفتوگو کرد.
ادعای وجود تهدیداتی از سوی ایران علیه منطقه در حالی مطرح میشود که واشنگتن خود با فروش میلیاردها دلار تسلیحات به برخی کشورهای خاورمیانه و دامن زدن به رقابت تسلیحاتی در این منطقه، دفاع از اشغالگری رژیم صهیونیستی در فلسطین، برپا کردن یا مشارکت در جنگهایی از جمله جنگ عراق و حضور نظامی مداخلهجویانه در منطقه، مداخله در امور داخلی کشورها و مناسبات دوجانبه آنها موجب تشدید تنشها و ثباتزدایی در منطقه شده است.