به گزارش گروه محیط زیست تهرانی نیوز، بر اساس اطلاعات ثبت شده در ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوای تهران، هوای پایتخت طی اردیبهشت‌ماه سال ۱۴۰۲ دو روز پاک، ۲۷ روز قابل قبول و دو روز ناسالم برای گروه‌های حساس بوده است.
آمار شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان می‌دهد اردیبهشت امسال شهروندان تهرانی تعداد روزهای آلوده کمتری را نسبت به اردیبهشت‌ماه سال گذشته تجربه کردند. طی این مدت هوای تهران تنها دو روز برای گروه‌های حساس آلوده بود این در حالیست که سال گذشته در این ماه هشت روز گروه‌های حساس و دو روز تمامی گروه‌ها هوای آلوده را تنفس کرده‌اند.
کیفیت هوای تهران در دومین ماه بهار ۱۴۰۲ و مقایسه آن با سال گذشته نشان می‌دهد که در اردیبهشت سال گذشته ۲۱ روز هوای قابل قبول ثبت شد که این عدد امسال ۲۷ روز بود.
همچنین تهران در اردیبهشت‌ماه سال جاری دو روز هوای پاک را به خود دید این در حالیست که سال گذشته شهروندان تهرانی هیچ روزی هوای پاک تنفس نکردند.
آلاینده شاخص هوای اردیبهشت‌ماه سال ۱۴۰۲ طی ۲۳ روز ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون، طی چهار روز دی‌اکسید نیتروژن، طی سه روز ازن و یک روز ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون بود اما سال گذشته ۲۸ روز آلاینده شاخص ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون بود، یک روز دی‌اکسید نیتروژن، یک روز ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون و یک روز ازن ثبت شده بود.
کمینه شاخص ثبت شده برای آلاینده ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون در سال جاری عدد ۴۸ و بیشینه آن عدد ۱۱۰ را نشان می‌دهد.
کیفیت هوای پایتخت در اردیبهشت‌ماه ۹۸ تا ۱۴۰۱
آمار شرکت کنترل کیفیت هوای تهران درباره وضعیت آلودگی هوای تهران طی اردیبهشت‌ماه سال ۹۸ تا ۱۴۰۱ نشان می‌دهد کیفیت هوای تهران طی اردیبهشت سال ۱۴۰۱ نسبت به مدت مشابه سال ۱۴۰۰ تعداد روزهای آلوده بیشتری را داشت چراکه کیفیت هوای پایتخت طی اردیبهشت سال گذشته ۲۱ روز در وضعیت قابل قبول، هشت روز در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس و دو روز ناسالم برای تمامی گروه‌ها قرار داشت اما در اردیبهشت سال ۱۴۰۰ کیفیت هوای تهران در تمامی ۳۱ روز قابل قبول بود.
آلاینده ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون طی ۲۸ روز، آلاینده دی‌اکسید نیتروژن طی یک روز، آلاینده ازن طی یک روز و ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون نیز به مدت یک روز، آلاینده شاخص هوای اردیبهشت سال ۱۴۰۱ بودند این در حالیست که فروردین‌ماه سال ۱۴۰۰ نیز آلاینده شاخص هوای تهران برای ۲۳ روز ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون، برای پنج روز دی‌اکسید نیتروژن و سه روز ازن بود.
طی دومین ماه بهار سال ۹۹ تهرانی‌ها یک روز هوای پاک و ۳۰ روز هوای قابل قبول را تنفس کردند. آلاینده شاخص در این بازه زمانی در ۱۹ روز ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون، در ۱۰ روز دی‌اکسید نیتروژن و در دو روز ازن بود. در این سال، تهران هیچ روزی هوای آلوده را به خود ندید.
اردیبهشت سال ۹۸ نیز ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون در ۲۴ روز و ازن در هفت روز، آلاینده شاخص بود. تهرانی‌ها در این ماه چهار روز هوای پاک و ۲۷ روز هوای قابل قبول را تنفس کردند همچنین در دومین ماه این سال پایتخت هیچ روزی هوای آلوده را به خود ندید.
آلاینده شاخص دومین ماه بهار چه بود؟
ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون آلاینده شاخص هوای پایتخت طی اردیبهشت سال جاری بود. این آلاینده دارای قطر ۲.۵ میکرون و یا کمتر است که تقریبا یک سی ام قطر موی انسان است و به عنوان ذرات ریز (fine) نیز شناخته می‌شود. ترکیب شیمیایی ذرات بسته به محل، زمان و آب و هوا متفاوت است و منابع انتشار آن شامل انواع فعالیت‌های احتراقی (وسایل نقلیه موتوری، نیروگاهی، سوزاندن چوب، و غیره) و فرایندهای صنعتی خاص می‌شود. این ذرات هم به‌طور مستقیم ساطع می‌شوند و هم به شکل آلاینده ثانویه در جو شکل می‌گیرند.
به‌طور کلی عمده‌ترین منابع انتشار ذرات معلق نیز احتراق سوخت مانند سوزاندن زغال سنگ و چوب، خودروهای دیزلی فاقد فیلتر دوده، فرایندهای صنعتی و کشاورزی و انتشار از خودروها است. مطالعات علمی متعدد درباره ذرات معلق نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض این آلاینده باعث بروز مشکلات زیادی می‌شود. مرگ زودرس در مبتلایان به بیماری‌های قلبی و ریوی، بروز حملات قلبی غیرکشنده، ضربات قلب نامنظم، ابتلا به سرطان ریه، تشدید آسم، کاهش عملکرد ریه و افزایش علائم تنفسی مشکلاتی است که آلودگی هوا برای سلامت انسان ایجاد می‌کند.
از اعداد و رنگ‌های شاخص کیفیت هوا چه می‌دانید؟
شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم‌بندی می‌شود. بر اساس این تقسیم‌بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا پاک، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا سالم یا متوسط، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروه‌های حساس، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا ناسالم برای همه گروه‌ها، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرناک است.
گفتنی است در هوای پاک که با رنگ سبز نشان داده می‌شود، شرایط کیفیت هوا مناسب است و خطری برای سلامت انسان ندارد. در هوای سالم که به رنگ زرد شناخته می‌شود، کیفیت هوا قابل قبول و غلظت آلاینده‌ها کمتر از حدی است که بر سلامت انسان تاثیر منفی داشته باشد اما در هوای ناسالم برای گروه‌های حساس که به رنگ نارنجی نشانه‌گذاری می‌شود، مقدار AQI بین ۱۰۱ تا ۱۵۰ قرار می‌گیرد که در نتیجه آن گروه‌های حساس اثرپذیری بیشتری از آلودگی هوا خواهند داشت.
در هوای ناسالم که به رنگ قرمز است، کلیه افراد جامعه در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی هوا قرار می‌گیرند و حتی ممکن است گروه‌های حساس دچار عوارض شدیدتری شوند. افزون بر این در هوای بسیار ناسالم که به رنگ بنفش نشان داده می‌شود و عدد AQI بین ۲۰۱ تا ۳۰۰ قرار می‌گیرد، احتمال بروز عوارض جدی برای سلامت افراد جامعه افزایش می‌یابد.
