یک. تجربه نشان داده که هر وقت اوضاع داخلی ملتهب می‌شود، عبدالحمید نیز به سهم خود بنزینی بر آتش آن می‌شود. مواضع او در سال ۸۸ و ۹۸ گواه این مدعاست.  امّا عبدالحمید در وقایع پاییز ۱۴۰۱ لقمه‌ای برداشت که بزرگتر از دهان اوست. حقوق زنان شعاری نیست که این فرد بتواند داعیه دار آن باشد. مقتضی است به دلیل شاذگویی عبدالحمید در وقایع اخیر که خود را اولترا فمنیست نشان می‌دهد، مواضع او بازخوانی شود.

 

دو.  شواهد علنی وجود دارد که مقامات ارشد طالبان در دارالعلوم مسجد مکّی زاهدان (تحت مدیریت عبدالحمید) تعالیم دینی‌شان را آموزش می‌دیدند. یک نمونه آن عنایت الله خوارزمی است که فی‌الحال سخنگوی وزارت دفاعِ حکومت طالبان است. سخنگوی وزارت دفاعِ طالبان صراحتاً می‌گوید که محصِّل دارلعلوم زاهدان (به مدیریت عبدالحمید) بوده است

 

سه. آیا میان دستورات اجتماعی طالبان (به عنوان حکومت) و مفاهیم تدریس شده در دارالعلوم زاهدان اختلاف فاحشی وجود دارد؟ عبدالحمید دقیقاً مدعی چیست؟ آیا احکام اجرایی طالبان درباره کیفیت حضور زنان در جامعه مغایر با آن چیزی است که درالعلوم عبدالحمید آموزش می‌دهد؟ آیا نوع رفتار مقلّدان عبدالحمید با زنان بلوچ منطبق بر ادعاهای اخیر او درباره حقوق زنان است؟

 

فرض کنیم یک امارت اسلامی تشکیل شد و عبدالحمید امیر آن شد. عبدالحمید به فتوای خود عمل خواهد کرد یا نه؟ اگر عمل نمی‌کند، چرا فتوا داده است؟ اگر عمل می‌کند،  پس دیگر شاذگویی‌های اخیر او به چه معناست؟