محققان دریافتند که مجموعه ابزارهای سنگی ۵۰ هزار ساله‌ای که در منطقه «پدرا فورادا» ‌ واقع در ایالت «پیاوی» کشور برزیل کشف شده بودند، توسط میمون‌ها خلق‌ شده‌اند.

 

«پدرا فورادا» ‌ مجموعه‌ای از بیش از ۸۰۰ محوطه باستان‌شناسی است که صدها سنگ‌نگاره ۱۲هزار ساله را در خود جای داده است. در این مکان زغال‌ چوب‌های به جای مانده از آتش‌های بسیار قدیمی و مجموعه‌ای از سنگ‌های شکسته‌شده‌ای که به عنوان ابزار در نظر گرفته می‌شوند نیز کشف شده است. قدمت این ابزارهای سنگی به حدود ۵۰ هزار سال پیش بازمی‌گردد.

 

پیش‌تر گمان می‌رفت این ابزارهای سنگی را انسان‌هایی خلق کرده باشند که پیش از مردم «کلوویس» در آمریکای شمالی زندگی می‌کردند، اما نتایج تحقیقاتی که در ژورنال «هولوسن» (The Holocene)‌ منتشر شده است، نشان می‌دهد این مجموعه ابزارهای سنگی را میمون‌های «کپوچین» یا «شنل‌پوشیان» ساخته‌اند.

 

میمون‌های کپوچین از زیرخانواده گونه میمون‌های شنل‌پوش هستند که در جنگل‌های استوایی آمریکای مرکزی، ‌ آمریکای جنوبی و شمال آرژانتین زندگی می‌کنند.

 

میمون‌های کپوچین به عنوان باهوش‌ترین نوع میمون‌های «جهان جدید» ‌ شناخته می‌شوند. محققان این نوع میمون‌ها را حین استفاده از سنگ رودخانه برای شکستن میوه‌های درخت مشاهده کرده‌اند.

 

«آگوستین آگنولین» ‌ (Agustín Agnolín) که یک باستان‌شناس از موسسه ملی انسان‌شناسی آمریکای لاتین (INAPL) است، با همکاری «فدریکو آگنولین» ‌ (Federico Agnolín) دیرینه‌شناس «بنیاد آزارا» ‌ و «موزه علوم طبیعی آرژانتین» ‌ سنگ‌های کشف‌شده در منطقه «پدرا فورادا» ‌ و سنگ‌های سایر مناطق مربوط به دوران «پلیستوسن» در برزیل را با ابزارهای سنگی که میمون‌های کپوچین امروزی خلق کرده‌اند، مقایسه کردند.

 

محققان دریافتند که این ابزارها متعلق به محوطه‌های «پلیستوسن»، همچون «پدرا فورادا» ‌ با سنگ‌هایی که توسط میمون‌های کپوچین ساخته شده‌اند دارای سازگاری هستند.

 

محققان در نهایت اعلام کردند: می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که محوطه‌های باستان‌شناسی بزریل منشا انسانی نداشته و محل زندگی میمون‌های کپوچین بوده‌اند.