مولکولی که باعث پیدایش حیات شد، یعنی آراِن‌اِی، برای ترمیم مواد ژنتیکی انسان و جلوگیری از جهش‌هایی که ممکن است به پیشرفت سرطان منجر شود، اهمیت دارد. پیشرفت‌های پژوهشی اخیر، مانند آنچه توسط تیم پژوهشی دَنیِل گومِز کابِلو در دانشگاه سِویل در اسپانیا گزارش شده است، این ترکیب را به‌عنوان یک هدف درمانی برای طراحی استراتژی‌های مناسب درمان سرطان پیشنهاد می‌کند.

 

 

آنزیم آراِن‌اِی پُلی‌مِراز، ماشین تولید آراِن‌اِی در سلول‌ها است که برای ترمیم ایمن و مطمئن شکستگی‌ها در دی‌اِن‌اِی انسان لازم است. تولید آراِن‌اِی برای سلول‌های سالم ضروری است؛ اما برای سلول‌های تومور که برای رشد کنترل‌ناپذیر به چیزی بیش از این آنزیم نیاز دارند، به‌شدت مهم است.

 

براساس این پژوهش محققان اسپانیایی و دانمارکی، پس از درمان‌هایی که به دی‌اِن‌اِی آسیب می‌رسانند، مانند پرتودرمانی، مهار سنتز آراِن‌اِی با ترکیب THZ۱ و آنالوگ‌های آن، حساسیت سلول‌های تومور را به مرگ به میزان چشمگیری افزایش می‌دهد.

 

دَنیِل گومِز کابِلو (Daniel Gómez-Cabello)، سرپرست این پژوهش، می‌گوید: این پژوهش، اطلاعاتی درخصوص چگونگی بهبود درمان‌های مرسوم و دستیابی به موفقیت بیشتر در درمان ارایه می‌دهد. هنوز راه زیادی برای استفاده از این مهارکننده‌های دی‌اِن‌اِی پُلی‌مِراز در محیط بالینی وجود دارد؛ اما در حال حاضر آزمایش‌های بالینی برای درمان سرطان بر اساس این آنزیم در حال انجام است.

 

محققان معتقدند افزایش دانش درباره نحوه استفاده از این ترکیبات به شیوه‌ای ایمن‌تر و مناسب‌تر این امکان را به آن‌ها می‌دهد تا به بهترین شکل ممکن به درمان سرطان بپردازند. در حال حاضر، آن‌ها روی سازوکارهایی (مکانیسم‌هایی) کار می‌کنند که آراِی‌اِن را قادر می‌سازند به‌عنوان ابزاری برای درمان بیماری‌ها عمل کند.

 

گومِز کابِلو گفت: در این مرحله، تلاش می‌کنیم کارایی این مهارکننده‌های جدید تولید آراِن‌اِی را بهبود و عوارض جانبی احتمالی در بیماران مبتلا به سرطان را کاهش دهیم.