سعید احمری با بیان اینکه محدود بودن منابع آب و ضرورت تلاش برای حفظ منابع آبی، نیازمند شناخت منابع آلودگی بسترهای آبی و راهکارهای کنترل و حذف آلودگی‌های آن است، گفت: برای مدیریت بهینه و موثر منابع آب ابتدا لازم است این منابع شناسایی و طی طرح‌های پایشی وضعیت آن‌ها از طریق نمونه‌برداری و آنالیزهای فیزیکی، شیمیایی و زیستی مشخص شود.

 

وی با بیان اینکه بدون اطلاع از وضعیت کیفی یک منبع آب نمی‌توان در مورد میزان و نحوه بهره‌برداری از آن تصمیم‌گیری کرد، اظهارکرد: در بسیاری از موارد بی‌اطلاعی از وضعیت کیفی یک منبع آب می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری نادرست درباره نحوه استفاده از آن منبع شود و علاوه بر اثرات نامطلوب روی محیط ‌آبی و محیط‌ زیست وابسته به آن، خسارت سنگینی برای انسان نیز به همراه داشته باشد.

 

معاون پایش اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در ادامه تصریح کرد: اداره کل محیط‌ زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران به منظور بهبود کیفیت محیط‌ زیست شهری براساس وظایف محوله، اسناد فرادستی(ماده ٨٤ برنامه ٥ ساله سوم) و تاکید شورای اسلامی شهر تهران، از سال ١٣٩٣ در قالب تهیه اطلس محیط‌ زیستی اقدام به «شناسایی و پایش منابع آلاینده محیط زیست شهر تهران از جمله منابع آلاینده‌ آب» در مناطق ٢٢ گانه شهرداری تهران کرده است.

 

احمری با اشاره به شناسایی ٩ گروه از اصناف و واحدهای خدماتی- تولیدی به عنوان کانون اثرگذار بر کیفیت منابع آب تصریح کرد: تعمیرگاه‌ها و مراکز خدمات خودرو بیشتر (دارای پساب‌ها و پسماندهای شیمیایی و آلودگی‌های مربوط به مشتقات نفتی)، کارواش‌ها(سیستم تصفیه و دفع فاضلاب)، تصفیه‌خانه‌ها، مراکز بازیافت، بیمارستان‌ها(آلودگی میکروبی منابع آب)، بوستان‌ها و مراکز پرورش گل و گیاه (استفاده بی‌رویه از کودها و سموم شیمیایی)، کارخانه‌ها و اصناف تولیدی(رهاسازی پساب‌)، استخرها و مراکز شست وشوی فرش ( پساب-آلودگی شیمیایی و میکروبی) از جمله کانون‌های شناسایی شده‌اند.

 

وی یادآور شد: تاکنون از ٦٢٢ نقطه آب(سطحی و زیر زمینی) نمونه‌برداری شده که بیشترین تغییرات آلودگی مربوط به کانال‌ها و مسیل‌های شرق و جنوب شهر است و کانال‌های شمالی از نظر وضعیت بیولوژیک وضعیت مطلوب‌تری دارند.