ایران: پسر جوان که طی محاکمه به اتهام قتل توانسته بود قضات را قانع کند قتل در پی دفاع مشروع بوده و به پرداخت دیه محکوم شده بود، با اعتراض اولیای‌دم و نقض حکم در دیوان عالی کشور بار دیگر در شعبه هم‌عرض از خودش دفاع کرد.

پاییز سال ۹۹ گزارش یک نزاع دسته‌جمعی در یکی از مناطق جنوبی تهران به پلیس اعلام شد. بررسی مأموران نشان می‌داد ۸ نفر در قالب ۲ گروه با یکدیگر درگیر شده‌اند که در این میان ۲ نفر به نام‌های سعید و شهرام به خاطر جراحت با سلاح سرد مجروح و هردوی آنها توسط اورژانس به بیمارستان منتقل شده‌اند.

ساعاتی بعد کادر درمانی اعلام کردند که شهرام در اثر شدت جراحات وارده به ناحیه قلب و خونریزی شدید جان باخته است.

بررسی مأموران نشان می‌داد که سعید عامل قتل است، بنابراین پس از بهبودی نسبی تحت بازجویی قرار گرفت و در همان ابتدا هم موضوع درگیری را پذیرفت و پرونده پس از تکمیل تحقیقات به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در ابتدای جلسه خانواده مقتول درخواست قصاص کردند. سپس متهم به جایگاه رفت و در شرح ماجرا گفت: شب حادثه همه ما به خاطر خوردن مشروب مست بودیم و حالت طبیعی نداشتیم. چند دقیقه پیش از درگیری برای انتقال خودروی یکی از دوستانم به سر خیابان رفتم و سوار خودروی دوستم شدم و در حال برگشت بودم که دیدم دوستانم با چند نفر دعوا می‌کنند. بدون آنکه بدانم موضوع چیست بلافاصله از خودرو بیرون آمدم تا با میانجی‌گری دعوا را خاتمه دهم اما به یکباره شهرام با چاقو دو ضربه به من زد و در حالی که احساس ضعف و سستی پیدا کرده بودم، چشمم به چاقویی افتاد که روی زمین افتاده، بسرعت آن را برداشتم و برای آنکه کشته نشوم ضربه‌ای به شهرام زدم و بعد هم سرم گیج رفت و بیهوش روی زمین افتادم. باور کنید اگر من او را نمی‌زدم شهرام مرا می‌کشت.

در ادامه همه طرف‌های درگیر در نزاع یک به یک به جایگاه رفتند و اظهارات متهم را تأیید کردند.

پس از آن قضات وارد شور شدند و با توجه به اظهارات متهم و شهود و همچنین گزارش پلیس، دفاع مشروع متهم پذیرفته و وی به پرداخت دیه محکوم شد.

پس از اعتراض خانواده مقتول به حکم، پرونده به دیوان عالی کشور رفت و قضات دیوان با بررسی جزئیات پرونده حکم را شکستند و پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه هم‌عرض فرستاده شد.

در دومین جلسه رسیدگی به این پرونده که در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران برگزار شد، پدر و مادر مقتول به عنوان اولیای‌دم باز هم درخواست قصاص کردند. بعد از آن وکیل اولیای‌دم به جایگاه رفت و اظهار داشت: متهم عنوان کرده وقتی از سوی مقتول ضربه خورده چشمش به چاقویی افتاده و بعد هم آن را برداشته و مرتکب قتل شده در حالی که بررسی فیلم‌های دوربین مداربسته نشان می‌دهد، چاقویی که با آن قتل رخ داده چاقوی خودش بوده است. این تناقض‌گویی‌ها گویای آن است که متهم با قصد و عمد مرتکب قتل شده است.

پس از اظهارات وکیل مدافع اولیای‌دم، متهم به جایگاه رفت و با تکرار اظهاراتش عنوان کرد: من بارها گفته‌ا‌م که نه شهرام را می‌شناختم و نه می‌دانستم درگیری بر سر چیست. وقتی دیدم دوستانم دعوا می‌کنند از خودرو پیاده شدم تا مانع درگیری شوم که شهرام بدون دلیل به من حمله و با چاقو مرا مجروح کرد، اما اگر من از خودم دفاع نمی‌کردم حالا من مقتول بودم و او قاتل.

با پایان اظهارات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.