به گزارش گروه عمران شهری شهرداری نیوز، با توجه به ادامه عملیات عمرانی راه‌اندازی آسانسور در محل پله سوم، درهای دو آسانسور پله سوم اواخر آذرماه به روی شهروندان باز خواهد شد.
یک ماه پیش بود که برخی از رسانه‌ها خبر از تبدیل گذرگاه «پله سوم» به عنوان یکی از راه‌های ارتباطی محله‌های خیابان یوسف آباد به خیابان ولی عصر(عج) و پارک ساعی به یک مجتمع تجاری و پاساژ دادند. خبری که حتی برای برخی از اعضای شورای شهر نیز جالب بود و در نطق پیش از دستور خود در جلسه علنی شورای شهر تهران نسبت به اجرای چنین طرحی از سوی شهرداری منطقه 6 اعتراض کردند. البته چنین خبری به مذاق برخی از رسانه‌های بیگانه هم خوش آمد و در گزارشی از ان به عنوان تخریب هویت تاریخی پایتخت نام بردند. البته هنوز سوال برخی از شهروندان در خصوص چند و چون این طرح از سوی همین رسانه‌های منتقد جواب داده نشده است؟ اصل ماجرا چه بود؟ آیا شهرداری منطقه 6 قرار است «پله سوم» را به یک پاساژ تبدیل کند؟
در همان روزی که یکی از اعضای شورای شهر نسبت به اجرای چنین طرحی اعتراض داشت، ماجرا روشن شد. البته از قبل نیز پشت پرده این ماجرا کامل مشخص بود اما دروازه‌بانی خبر رسانه‌های منتقد تمایل داشتند به جای بازتاب اصل ماجرا به آنچه که باعث جنجال رسانه‌ای می‌شود، بپردازند.
مانی جعفریان، قائم مقام شهردار منطقه 6 در خصوص تبدیل «پله سوم» به یک متجمع تجاری و پاساژ به خبرنگار شهرنوشت می گوید: مساحت پله سوم 10 در 10 است و به رغم جنجال‌های رسانه‌ای که پیرامون ساخت مجتمع تجاری در این محل در برخی از رسانه‌ها شد، در چنین فضایی امکان ساخت چنین فضایی وجود ندارد.
البته قبل از قائم مقام شهردار منطقه6، مرتضی طلایی، نایب رئیس شورای شهر تهران نیز در همان جلسه علنی در واکنش به نطق پیش از دستور عبدالحسین مختاباد به صراحت اعلام کرد که علت تخریب «پله سوم» در منطقه 6 ساخت دو دستگاه آسانسور به جای پله‌های بلند و قدیمی بوده است نه ساخت پاساژ و متجع تجاری!
با اینکه پله‌های گذرگاه«پله سوم» مشکل فرسودگی نداشت و از پله‌های مستحکم در این مسیر بود، اما سوال اینجاست که چرا شهرداری منطقه تصمیم به تخریب این پله و ساخت پله برقی و یا آسانسور در این محل گرفت؟ مانی جعفریان در پاسخ به این سوال به شهرنوشت می‌گوید: با توجه به اینکه جمعیت سالمندان ساکن در محله یوسف آباد بیشتر است، رفت و آمد از این پله‌های بلند سنگی برای بسیاری از این افراد سخت و مشکل بود. به همین دلیل مطالعات اولیه‌ای که در این خصوص انجام شد، نشان می داد که ساخت پله برقی به جای پله‌های سنگی می‌تواند قدری در رفت و آمد شهروندان سالمند ساکن محله تاثیرگذار باشد. هرچند نتیجه این مطالعات توسط یکی از مدیران منطقه تایید و سرمایه‌گذاری از بخش خصوصی برای مشارکت در اجرای این طرح انتخاب و تخریب پله‌ها به سرعت انجام شد اما شیب «پله سوم» امکان ساخت پله برقی را مشکل و تا حدی غیر ممکن می‌کرد.
قائم مقام شهرداری منطقه 6 بیان می‌کند: در ابتدا تفکر این بود که با نصب یک پله برقی در این نقطه ارتباط خیابان یوسف‌آباد با ولی عصر(عج) و بوستان ساعی به گونه‌ای که اگر اهالی یوسف آباد به طبق یک بررسی جمعیت سالمند و پیر در این منطقه زیاد است، بخواهند وارد خیابان ولی عصر(عج) و بوستان ساعی شوند به راحتی ازپله برقی و یا آسانسور استفاده کنند. بعد از بررسی های دقیق متوجه شدیم که به دلیل شیبی که پله سوم دارد، امکان نصب و استفاده از پله برقی وجود ندارد و به عبارتی گزینه پله برقی به نوعی که بتواند ایمنی شهروندان را در هنگام استفاده از آن تامین کند، مورد تایید قرار نگرفت. نهایتا منجر به این شد که طرح ساخت آسانسور در این محدوده اجرایی شود.
وی ادامه می‌دهد: با توجه به اینکه آسانسور نیز با توجه به حجم بالای استفاده ساکنان محله امکان خرابی داشت، تصمیم گرفته شد تا دو دستگاه آسانسور متناسب با شرایط محله در محل«پله سوم» ایجاد شود.
مشارکت بخش خصوصی در تعمیر و نگاهداری آسانسورهای «پله سوم»
یکی از اصل‌های پذیرفته شده در دنیا در حوزه مدیریت کلانشهرها این است که طرح‌های شهری با مشارکت بخش خصوصی زودتر به نتیجه می‌رسد. به همین دلیل شهرداری منطقه نیز برای اجرای این طرح از مشارکت بخش خصوصی استفاده کرد. جعفریان در این باره می افزاید: در اکثر کشورهای پیشرفته دنیا استفاده در توسعه و ساماندهی فضاهای شهری و عمومی از مشارکت مردمی و بخش خصوصی استفاده می‌شود تا به نوعی بخش خصوصی بتواند هزینه نگاهداشت این مراکز را تامین کرد و اجرای چنین طرح‌های متکی به بودجه های شهرداری و دولت‌ها نداشته باشند. به همین دلیل تصمیم گرفته شد تا نگهداری از آسانسورهای پله سوم را که شامل سرویس آن در طول 24 ساعت شبانه روز می شد، در قالب فضایی به بخش خصوصی تحویل داده شود. فضایی بسیار کوچک که در بین دو آسانسور«پله سوم» قرار می‌گیرد.
آنطور که قائم مقام شهردار منطقه 6 توضیح می‌دهد؛ برنامه شهرداری منطقه این است که نگهداشت و تعمیر این دو آسانسور به صورت یک دکه فرهنگی در نظر گرفته شود. به عبارتی مهمترین تعهد بخش خصوصی‌ای که در این فضا مستقر می‌شود،این است که باید بتواند آسانسورها را به صورت 24 ساعته تعمیر و نگهداری کند؛ بدون اینکه هزینه‌ای از شهرداری منطقه دریافت کند.
وی در عین حال تاکید می‌کند: هزینه تعمیر و نگهداری آسانسورها از محل فروش محصولات فرهنگی این دکه تامین می‌شود.
جعفریان به صراحت تاکید می‌کند که اولویت اول در این طرح ساخت سازه آسانسور است و بیشترین فضا برای این سازه در نظر گرفته شده است. تنها فضای کوچکی برای تامین کننده هزینه‌های آسانسور اختصاص داده شده است. در حال حاضر این طرح در کمیته فنی معاونت فنی و عمران شهرداری منطقه تصویب، برآوردهای فنی و محاسبه‌های بودجه‌ای آن انجام شده و از همه مهمتر اینکه پیمانکار اجرای این طرح نیز از طریق مناقصه انتخاب شده است.
به گفته وی؛عملیات اجرایی این طرح شروع شده و پیش‌بینی می‌کنیم آسانسورهای «پله سوم» اواخر پاییز افتتاح و به بهره‌برداری خواهد رسید.
تمام نکات ایمنی و اضطراری در ساخت آسانسورها در نظر گرفته شده است
شاید اولین سوالی که به ذهن برسد، این است که برق مورد نیاز آسانسورها چگونه تامین خواهد شد؟ قائم مقام شهردار منطقه 6 در پاسخ به این سوال نیز می‌گوید: در گذشته برای روشنایی «پله سوم» از برق شهری استفاده می‌شد و از همان انشعاب نیز برق مورد نیاز این آسانسورها تامین خواهد شد. وقتی دو آسانسور برای این محل در نظر گرفته شده است، مسلما در صورت خرابی یکی از آسانسورها، مردم می‌توانند از اسانسور دیگر استفاده کنند و حتما مساله تامین برق اضطراری نیز در مواقع ضروری برای این دو آسانسور مدنظر قرار گرفته است. البته احتمال دارد که هزینه‌های برق این آسانسور توسط اداره برق به صورت یک کنتور مجزا محاسبه شود. قاعدتا هزینه برق این آسانسور هم از محل تعمیر و نگهداری آن تامین خواهد شد.
با وجود روشن شدن ماجرای«پله سوم» حال سوال این است که بر پایه چه استدلالی برخی از رسانه‌ها از تبدیل این گذرگاه به یک مجتمع تجاری و یا پاساژ خبر دادند. مانی جعفریان در این باره می‌گوید: فضای «پله سوم» مساحتی 10 در10 دارد و اصلا متناسب برای ساخت مجتمع نیست. باید منتقدان به این مساله توجه می‌کردند که پاساژ سازی دارای استانداردهای خاصی است و چگونه ممکن است در فضایی که به سختی یک دکه برای تعمیر و نگهداری از آسانسورها جا می‌شود، شهرداری منطقه اقدام به ساخت مجتمع تجاری کند؟ بیشترین فضایی که در این محدوده اشغال می‌شود، برای آسانسورهاست. به عبارت دیگر اولویت اول در این طرح بهره‌برداری از آسانسورهاست و تنها در ضلع شمال و جنوب این موقعیت فضاهای تاسسیساتی و مکانیکی آسانسورها و یک فضای فرهنگی به دلیل قرار گرفتن این محل در گذر فرهنگی و تاریخی ولی عصر(عج) است.
به گفته قائم مقام شهردار منطقه 6؛ اکنون شهروندان این محله می‌توانند برای رفت و آمد خود از پله چهارم استفاده کنند. پله چهارم نیز سال‌ها پیش به دلیل بلند بودن پله‌ها عبور و مرور را برای مردم سخت کرده بود که البته این پله‌ها استاندارد شد تا مشکل شهروندان در هنگام استفاده از این محدوده حل شود
وی در پاسخ به این سوال که آیا قرار است سایر پله‌های این مسیر نیز طرح ساخت آسانسور و یا پله برقی اجرایی شود، می‌گوید: اجرای چنین طرحی به صورت همزمان برای 7 پله این مسیر ممکن نبود. اگر این کار را انجام می‌دادیم حتما برخی از رسانه‌ها عنوان می‌کردند که در پله‌های دیگر می‌خواهیم صرافی بزنیم!
در حالی که طولانی شدن اجرای این پروژه به دلیل عدم مشارکت پیمانکار قبلی، باعث اعتراض برخی از شهروندان ساکن در این محله شده است، قائم مقام شهردار منطقه 6 تاکید می کند اجرای طرح پله برقی و تبدیل آن به ساخت دو آسانسور زمانبر شده است.
