به گزارش گروه پارلمان شهری تهرانی نیوز،شورای شهر تهران چندی پیش کلیات طرح نظام نامه مدیریت محله را به تصویب رساند، طرحی که حرف‌ها و حدیثهای زیادی را به همراه داشت؛ به گونه‌ای که برخی از منتقدان تصویب این طرح را خداحافظی با شورایاری‌ها می‌دانند و معتقدند حالا که از نظر قانونی، فعالیت شورایاری دچار مشکلاتی شده، مدیریت شهری به جای حل مشکل حقوقی آنها به دنبال ارتقاء جایگاه مدیریت محله است هرچند که عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران به عنوان طراح این طرح اعلام می‌کند که این نظام‌نامه ارتباطی به عدم فعالیت شورایاری ندارد و تنها ساماندهی مدیریت محله مدنظر است که سالها فعالیت آنها رها شده بود.

سید احمد علوی شورایاری‌ها را بازوی مشورتی و نظارتی خواند که در گذشته به کمک شورای شهر تهران می‌آمد و گفت: شورایاری تجربه خوب و موفقی بود و بعد از آن بازوهای اجرایی شهرداری در محلات به نام مدیریت محله طراحی و ایجاد شد. به عبارتی دیگر تا قبل از دوره پنجم مدیریت شهری، هم شورایاری به عنوان بازوی نظارتی و هم مدیر محله به عنوان بازوی اجرایی مشغول فعالیت بودند. امکانات خوبی در اختیار مدیر محله قرار گرفته بود و شورایاری‌ها نیز جایگاه خود را داشتند.

وی با بیان اینکه از دوره پنجم مدیریت شهری، قدری حمایت از این دو جریان در محلات، کاهش یافت به شکلی که وقتی انتخابات شورایاری را برگزار کردند دیوان عدالت بلافاصله رأی بر غیرقانونی بودن فعالیت شورایاری‌ها داد و ادامه فعالیت آنها با مشکل مواجه شد، ادامه داد: شورایاری دچار مشکل شد و  مدیریت محله را نیز رها کردند و نه نظارتی، نه حمایتی و نه همراهی از این مدیریت در محلات شد. البته با غیرقانونی اعلام شدن فعالیت شورایاران  اشکالاتی نیز در مدیریت محله به وجود آمد،‌ چرا که ۹ نفر از اعضای هیئت امنای مدیریت محله،  شورایاران بودند و با رأی دیوان عدالت در مورد شورایاری ها، هیئت امنای محله هم دچار مشکل شده بود.

علوی ادامه داد: هنگامی که ما به شورای شهر تهران راه یافتیم با دو سه مشکل در موضوع مشارکت در محلات رو به رو بودیم چرا که  هم شورایاری رأی دیوان داشت و به مشکل برخورده بود و هم مدیریت محله چهار سال بود که رهاشده و کاری برایش انجام نشده بود.

وی افزود: از سویی هیئت مدیریت محله هم به مشکل برخورده بود. لذا از همان ابتدای شروع بکار مدیریت شهری ششم نسبت به بررسی و نقد کارشناسی مدیریت محله پرداختیم تا به نظام نامه‌ای که به شورای شهر تقدیم شد، رسیدیم.

این عضو شورای شهر تهران در مورد ابهاماتی که طرح "نظام‌نامه مدیریت محله" ایجاد کرده و در مورد شائبه حذف شورایاران، گفت:  از ابتدا مدیریت محله و شورایاری جدا بودند و شورایاری مقدم بر مدیریت محله تشکیل شده بود و بعد مدیریت محله تشکیل شد و الان هر دو دچار مشکل شدند و حل هر کدام از اینها روش خود را دارد.

رییس کمیته مشارکت های شورای ششم شهر تهران گفت: البته برای حل مشکل شورایاری جلسات متعددی با روسای قوه قضائیه و مجلس برگزار شد و  قول دادند از طریق قوانین بالادست موضوع را حل کنند؛ اما موضوع مدیریت محله کاملا مجزاست.

وی ادامه داد: درست است که در بحث هیئت امنا با هم تداخل داشتند؛ اما موضوع مدیریت محله در ۳۵۰ محله است که ۳۵۰ مدیر محله و نزدیک به ۳۰۰۰ پرسنل دارد که چندین سال است بلاتکلیف بودند. پس شورایاری و مدیریت محله دو مسیر جداگانه هستند.

علوی در مورد ویژگی های طرح "نظام‌نامه مدیریت محله"  افزود: اساس این طرح مشارکت است؛ یعنی اساس مدیریت محله جلب مشارکت است که جلب مشارکت هم مشارکت بین سازمانی و هم مشارکت مردمی است و تلاش کردیم که این دو مورد را در نظام‌نامه جدید مدنظر داشته باشیم، یعنی سعی کردیم به همه سازمان‌ها چه دولتی، چه حاکمیتی و چه غیردولتی که در محله کار می‌کنند و فعال هستند در داخل هیئت امنای محله فضا دهیم تا هر کسی که در محله کاری انجام می‌دهد بتواند دور آن میز بیاید و در قالب شخص حقوقی یا هیئت امنا در کنار هم قرار بگیرند تا موازی کاری کمتر شود و بتوانند نتایج بهتری بگیرند؛ بعنوان مثال مسجد، بسیج، خیریه ها و سمن ها هر کدام به نحوی و بر اساس توان خود، کاری در محله انجام می‌دهند ولی پراکنده هستند و ما می‌خواهیم در ساختار حقوقی هیئت امنا کنار هم بنشینند و شهرداری هم در ساختمان سرای محله و فضاهای دیگری چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ چیزهای دیگر کمکشان کند تا این مشارکت اثربخش تر باشد.

وی ادامه داد: از سویی دیگر یک سرمایه اجتماعی فعال در محلات اعم از شورایاران، معتمدین محلات، فعالین اجتماعی در سطح محله و موثرین محله داریم که سرمایه اجتماعی حاکمیت است و باید آنها را در تصمیم گیری‌های محلات دخیل کنیم تا خودشان برای محله شان تصمیم بگیرند. پس کنار نهادهای موثر در محلات، در هر محله یک سوم از هیئت امنا را به این فعالین، موثرین و معتمدین در محلات اختصاص دادیم که اکثرشان در قالب شورایاران محلات هستند و در یک کلام تلاش کردیم در این طرح، هر کسی را که در محله نقشی دارد دور هم جمع کنیم و امکانات و فضا به آنها دهیم به امید این که فعالیتشان اثربخش‌تر شود.

عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه سعی کردیم با ارائه این طرح که کلیات آنهم به تصویب رسیده،‌ در وهله اول تکلیف مدیران محلات که چند سال رها شده بودند روشن شود، گفت: در این چند سال برای مدیران محلات نه دستورالعمل منابع انسانی، نه دستورالعمل مالی و نه دستورالعمل اموال ارائه شده و سعی کردیم با ارائه این طرح،  مسیر را روشن کنیم تا ساماندهی وضعیت مدیران محلات در سرای محلات شروع شود. به عنوان مثال در حال حاضر درآمد مدیران محلات از سرای محلات محدود و خیلی کم است ولی باید برای ساختمانی که در اختیارشان است و برای اموالی که درون ساختمان است سفته بدهند و در مقابل همه چیز هم پاسخگو باشند و این موارد  آنها را اذیت می‌کند.

رییس کمیته مشارکت‌های شورای ششم شهر تهران ادامه داد: در این طرح پیشنهاد دادیم شهرداری باید در هر محله یک امین اموال بگذارد که در امورات اجرایی محله دخالت نمی‌کند و سفته‌هایی که به عهده مدیر محله بود از او پاک کند و همچنین پیش بینی کردیم بر اساس دستورالعمل های منابع انسانی شکایت هایی که در  اداره کار از مدیران سرای محلات می شود و بعضا محکوم هم می شوند را در حل کنیم.

علوی در پاسخ به این سوال که برخی منتقدان معتقدند که این مصوبه افرادی را بیکار می‌کند یا تعداد پرونده‌های حقوقی علیه شهرداری در بیمه بیشتر می شود، افزود: با اکثر افراد منتقد که صحبت کردم دیدم اصلا طرح را نخواندند و کلیتی به آنها گفته شده و بر اساس همین کلیت تحلیل می کنند و اگر طرح را بخوانند متوجه می شوند جریان چیست. اگر منتقدین طرح را مطالعه کنند،  به سوالات پاسخ داده می شود چراکه ما می خواهیم وضعیت نابسامان مدیریت محلات و پرسنل سرای محلات را قاعده مند کنیم تا تکلیف بیمه و حقوقشان روشن شود. 

وی افزود: دلیلی ندارد که این طرح بخواهد ۲۰۰۰ نفر را بیکار کند و باید گفت کسانی این پرسنل را بیکار کردند که سه سال دستورالعملی را که باید تهیه و ابلاغ می‌کردند، نکردند. 

عضو شورای شهر تهران یادآور شد: این که الان مجبور می شویم به جای لایحه، طرح به شورا بیاوریم، نشان می‌دهد ما به دنبال این هستیم که حرف، دغدغه‌ها و گرفتاری‌های مدیران محلات و پرسنل سرای محلات و هیئت امنا را به صحن شورا برسانیم و منتقل کنیم.

وی در پاسخ به این سوال که برخی معتقدند با این مصوبه  نقش شهرداری مناطق و شورا در نظارت بر این فرایند پررنگ می‌شود و معاونت اجتماعی مرکز یا منطقه به حاشیه رانده می شود، افزود: شهردار منطقه وارد کارهای اجرایی نمی شود و کار مدیریت محله در معاونت اجتماعی انجام می گیرد،  معاون اجتماعی جایگاه خود را دارد. ما در این طرح مدیر را از مدیر سرای محله به مدیر محله ارتقاء می دهیم؛ یعنی علاوه بر این که ساختمان را اداره می کند باید نسبت به کل موضوعاتی که در تمامی محله می گذرد، فعالیت داشته باشد و حتی حیطه اش را از شهرداری گسترش می‌دهیم. 

علوی ادامه داد: جالب است منتقدان می‌گویند که اختیارات مدیر محله کم می‌شود،‌ اما در زمان تهیه طرح، مدیران شهرداری به ما انتقاد می‌کردند که اختیارات آنها_(شهرداری) را کم می‌کنیم؛ چرا که وقتی مدیر فقط مسئولیت سرا ی محله را دارد، کاملا در اختیار شهرداری است ولی وقتی مدیر محله است با هیئت امنایش  کار می‌کند و شهرداری هم جزئی از هیات امناست. 

رییس کمیته مشارکت های شورای ششم شهر تهران خاطرنشان کرد: این که گفته می شود معاونت اجتماعی کم رنگ می شود یا شهردار ناحیه پر رنگ می شود همگی برای ما در یک عنوان تعریف می‌شوند. ما به عنوان شورا؛  شهرداری را می شناسیم و معاونت اجتماعی، شهردار ناحیه و شهردار منطقه برای ما یکی هستند.

علوی با رد موضوع ایجاد نهادهای ایدئولوژیک محلی گفت: بین این انتقادات توازن نمی بینم؛ مثلا می گویند؛ می خواهید اختیارات شهرداری را به مشارکت با بقیه فعالین در محله بیاورید ام  در خصوص مدیریت محله، نگاه اصلی مشارکت است؛ چه مشارکت مردمی و چه مشارکت بین سازمانی. حتما در فضای حاکمیت جمهوری اسلامی قالب ها و قواعد جمهوری اسلامی و الزامات اعتقادی را رعایت می کنیم و این به معنای مدیریت کردنش نیست. 

علوی افزود: این به معنای پیدا کردن جایگزین برای شورایاری نیست چراکه مشکل شورایاری را از طریق مجلس و قوه قضاییه پیگیری می کنیم؛ اما تا مشکل آن حل شود حتما به سرمایه اجتماعی خودمان در سطح محله که شورایاری ها هستند در این طرح رسمیت می‌دهیم و تلاش می‌کنیم از ظرفیت و تجربه شان استفاده کنیم اما باید به موازات حل مشکلات شورایاری، مشکلات مدیریت محلات را نیز حل کنیم و با این طرح حداقل ۳۵۰۰ نفری که در سرای محلات مشغولند را به ساحل آرامش می رساند.