روزنامه خراسان طی یادداشتی از برنامه «مهمونی» ایرج طهماسب انتقاد کرده است.
در بخشی از این یادداشت آمده:
* پربازدید شدن ویدئوهایی از برنامه «مهمونی» به ویژه شخصیت عروسکی بچه که دیالوگ‌های بامزه و البته گاه بی‌ادبانه‌ای می‌گوید، توجه کودکان را به تماشای این برنامه جلب کرده است.
* شخصیت بچه در این مجموعه که تقریبا از همه محبوب‌تر است، کمی بددهن و عاشق فحش‌دادن است مثلا تکیه کلام هایی دارد مانند تورو سننه، از مادر نزاییده و ... که بعضی بچه‌ها هم از او تقلید می‌کنند.
* نکته این است که خود «ایرج طهماسب» هم در قسمت‌های اولیه و بعد از اعتراض به شخصیت بچه، اعلام کرد که این برنامه اصلا برای بچه‌ها ساخته نشده و والدین نباید توقع یک برنامه خیلی سالم و پاستوریزه را داشته‌باشند.حتی در خود پلتفرم ارائه دهنده هم کنار این برنامه ۱۲+ درج شده است اما چون این برنامه شخصیت‌های عروسکی دارد که خیلی هم محبوب هستند، قاعدتا بچه‌ها کنجکاو می‌شوند آن را ببینند.
* از این طرف هم رسانه‌های تصویری ما از نوعی نیست که مرتب برنامه تلویزیونی جذاب بسازد تا ما بگوییم که اگر بچه را از دیدن برنامه مهمونی محروم کردیم، گزینه «ب» را دارد که آن را ببیند. در نتیجه خانواده‌ها هم آن قاطعیت را ندارند که بگویند چون مختص بچه‌ها نیست مانع دیدن این برنامه بشویم و به هیچ‌عنوان اجازه ندهیم چنین برنامه ای را ببینند.
* اولین راه‌حل یا شاید خوش‌بینانه‌ترین راه‌حلی که می‌توانیم داشته‌باشیم، منع کودک از دیدن چنین برنامه‌ای است. اما این راه‌حل مناسب نیست چون کودک ممکن است در مدرسه، کوچه، شبکه‌های اجتماعی و ... این دیالوگ‌ها و بخش‌هایی از برنامه را ببیند. در نتیجه این گونه محدود کردن ممکن است موجب ایجاد جاذبه بیشتر برای او شود. پس باید چه کنیم؟
* اول از همه سعی کنیم خودمان(یعنی پدر و مادر) به هیچ‌عنوان بازگو کننده این دیالوگ‌ها و شکاندن قبح آن در خانواده نباشیم. اما در گام بعد اگر می‌بینید کودک در حال تکرار این دیالوگ‌هاست، کاری که باید کرد توضیح شخصیت «بچه» به صورت کامل برای فرزند است. یعنی چه؟ یعنی می‌شود با توضیح دادن به کودک به او گفت این شخصیت(بچه) به دلیل شرایط ناخواسته از فرهنگ ضعیف جامعه است و این حرف‌هایی هم که از زبان این شخصیت می‌شنوی، کلماتی نیست که ما در روزمره و جمع خانواده استفاده کنیم و تو با گفتن این حرف‌ها شخصیت خودت را زیر سوال می‌بری. در این جا من(پدر یا مادر) سعی می‌کنم این آگاهی را به فرزندم بدهم که شاید شنیدن این جملات در قالب یک برنامه تلویزیونی برای تو جالب باشد اما آن چه تو در حال بیان آن هستی چیزی نیست که در فرهنگ خانواده و اجتماع ما پذیرفته‌شده باشد.
* نکته آخری که باید بگویم این است که این تکیه کلام‌ها که توسط برنامه «مهمونی» خیلی فراگیر شده‌است، یک تب و موج است. همان طور که خیلی از دیالوگ‌ها آمدند و رفتند؛ یعنی به تاریخ سپرده‌شدند این مسئله یا تکیه‌کلام‌ها هم بعد از اتمام این برنامه تمام می‌شود و خیلی لزومی ندارد روش‌های تنبیهی سختی را به‌کار ببرید.
