ایسنا: «جک نیکلسون» بازیگر پرآوازه آمریکایی که به تازگی قدم به ۸۵ سالگی گذاشته، در سن ۴۰ سالگی با حقیقتی تلخ از زندگی شخصی‌اش رو به رو شد که دنیای او را زیر و رو کرد.
«جک نیکلسون» ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ در نیوجرسی آمریکا متولد شد و توسط «اِتل مِی» و «جان نیکلسون» و در کنار خواهر بزرگترش با نام «جون» بزرگ شد اما تقریباً ۴۰ سال بعد، در سال ۱۹۸۵ میلادی نیکلسون از طریق خبرنگار مجله تایم فهمید که مادرش «اِتل» در واقع مادربزرگش بوده و خواهرش «جون» او را در نوجوانی به دنیا آورده، حقیقت تلخی که او خیلی دیر متوجه شد و برای مدتی دنیای او را زیر رو کرد اما او همچنان به مسیر حرفه‌ای خود ادامه داد تا به یکی از پرافتخارترین بازیگران تمام ادوار تبدیل شود.
نیکلسون پس از پایان دوره دبیرستان، کالج را گذراند و در چند شغل محلی به عنوان نجات غریق و دستیار مدیر در یک سالن سینما مشغول به کار شد اما خیلی زود به کالیفرنیا نقل مکان کرد و به همراه مادر اصلی‌اش «جون» در حومه‌ای خارج از لس آنجلس زندگی می‌کرد.
او در حالی که در لس آنجلس زندگی می‌کرد، در بخش پُست استودیو انیمیشن «MGM» شغلی پیدا کرد، جایی که در نهایت به او پیشنهاد شد که تست بازیگری بدهد اما تست او خوب پیش نرفت و تصمیم گرفت به کلاس‌های بازیگری برود و در یک تئاتر محلی شروع به کار کرد.
اولین نقش نیکلسون در سال ۱۹۵۸ در فیلم «قاتل نق‌نقو» رقم خورد و یک دهه کامل طول کشید تا او به نخستین نقش اصلی‌اش در فیلم «ایزی رایدر» در سال ۱۹۶۹ برسد. او هنگام فیلمبرداری فیلم «ترور» در سال ۱۹۶۳ با «ساندرا نایت» آشنا شد و با او ازدواج کرد، این تنها ازدواج این بازیگر بود و تا زمانی که این زوج در سال ۱۹۶۸ از هم جدا شدند، ادامه داشت. آنها در سال ۱۹۶۳ صاحب یک فرزند دختر به نام جنیفر شدند.
این بازیگر پس از بازی در فیلم «ایزی رادیر» در سال ۱۹۶۹ در کنار «پیتر فوندا» و «دنیس هاپر» به شهرت رسید و بازی در این فیلم اولین نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد. نیکلسون پس از موفقیت «ایزی رایدر» نقش اصلی دیگری در فیلم «پنج قطعه آسان» در سال ۱۹۷۰ ایفا کرد و این نقش برای او دومین نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشت.
در سال ۱۹۷۱، نیکلسون در کنار چهره‌های مشهوری مانند «کندیس برگن» و «آرت گارفانکل» به رشد خود در هالیوود ادامه داد و در فیلم «معرفت جسمانی» ساخته «مایلک نیکولز» مقابل دوربین رفت و در سال ۱۹۷۳ هم برای فیلم «آخرین جزئیات» برای سومین بار نامزد کسب جایزه اسکار شد.
سال بعد او در فیلم موفق «محله چینی‌ها» ساخته «رومن پولانسکی» بازی کرد و در سال ۱۹۷۵ یکی از به یادماندنی‌ترین نقش‌های خود را در فیلم «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» (دیوانه از قفس پرید) ساخته «میلوش فورمن» ایفا کرد و نخستین جایزه اسکار خود را دریافت کرد.
سال ۱۹۸۰ شاهد بازگشت این بازیگر به ریشه‌های ترسناک خود بود و این اتفاق شاید با شناخته شده‌ترین نقشش در فیلم «درخشش» ساخته «استنلی کوبریک» با اقتباس از رمان «استیون کینگ» رقم خورد.
این بازیگر دومین جایزه اسکار خود را برای نقش محبوبش در سال ۱۹۸۳ و در فیلم «شرایط مهرورزی» دریافت کرد که به یک موفقیت بزرگ در گیشه در کنار بازیگرنی چون «شرلی مک لین»، «جف دنیلز» و «دبرا وینگر» دست یافت و در سال ۱۹۸۹ یکی از نمادین‌ترین و ترسناک‌ترین نقش‌های جوکر سینما را در فیلم «بتمن» ساخته «تیمن برتون» به یادگار گذاشت و در سال ۱۹۹۷ برای فیلم «بهتر از این نمیشه» از «جیمز ال. بروکس» سومین مجسمه طلایی اسکار را به خانه برد.
او در دهه ۲۰۰۰ میلادی در یکی از آخرین نقش‌های مهم سینمایی خود در فیلم برنده اسکار «گذشتگان» ساخته «مارتین اسکورسیزی» و در کنار «لئوناردو دی‌کاپریو» و «مت دیمون» مقابل دوربین رفت و پس از آن «فهرست پاکت»، «من هنوز اینجا هستم» و در نهایت «از کجا می‌دانی» (۲۰۱۰) آخرین حضور او را در سینما رقم زد.
جک نیکلسون با دو جایزه اسکار در نقش اول و یک جایزه اسکار در نقش مکمل از معدود بازیگران تاریخ سینما با سه جایزه اسکار بازیگری است. وی که بیشتر به خلق شخصیت‌های عصبی‌مزاج و بعضا شرور شهرت دارد، تاکنون موفق به کسب بیش از ۱۰۰ جایزه سینمایی شده و در رویدادهای سینمایی ۷۲ بار نیز نامزد دریافت جایزه شده است.
این بازیگر ۸۵ ساله شش جایزه و هفت نامزدی در جوایز سینمایی گلدن گلوب به نام خود ثبت کرده است. «درباره اشمیت» (۲۰۰۳)، «بهترین شرایط ممکن» (۱۹۹۸)، «شرافت پریتزی» (۱۹۸۶)، «شرایط مهرورزی» (۱۹۸۴)، «دیوانه از قفس پرید» (۱۹۷۶) و «محله چینی‌ها» فیلم‌هایی هستند که جایزه بهترین بازیگر جوایز گلدن گلوب را برای «نیکلسون» به ارمغان آوردند.
آکادمی هنرهای تلویزیونی و سینمایی انگلیس (بفتا) نیز سه بار برای فیلم‌های «سرخ‌ها»، «دیوانه از قفس پرید» و «محله چینی‌ها» نیکلسون را شایسته دریافت بهترین بازیگر مرد این رویداد سینمایی معرفی کرد.
نیکلسون خارج از مرزهای آمریکا نیز افتخارات فراوانی کسب کرده است که مهمترین آن جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی مرد جشنواره کن برای فیلم «آخرین جزئیات» در سال ۱۹۷۴ است.
آخرین بازی که «نیکلسون» در انظار عمومی ظاهر شده به سال ۲۰۱۹ و پیش از همه‌گیری کرونا بازمی‌گردد، جایی که او به همراه پسرش «رِی» به تماشای مسابقه تیم بسکتبال محبوبش لس‌آنجلس لیکرز رفته بود.
