به گفته متخصصان درمان این عارضه به نوع اختلال و علائم آن بستگی دارد که معمولا شامل ترکیبی از روشها همچون روان درمانی، آموزش اصول تغذیه ای، تحت نظر پزشک بودن و گاهی مصرف دارو می شود. اگر روشهای درمانی استاندارد کمک کننده نباشد یا باعث بروز مشکلات دیگری برای سلامتی شود، ممکن است بیمار به بستری شدن در بیمارستان نیاز پیدا کند.

 

درمان این اختلال همچنین شامل رفع سایر مشکلات جدی سلامت یا تهدید کننده زندگی است که از اختلال خوردن ناشی‌ می‌شود.

 

مشکلات جسمی ناشی از اختلال خوردن شامل عدم تعادل الکترولیت است که می تواند در عملکرد عضلات، قلب و اعصاب اختلال ایجاد کند. مشکلات قلبی و فشار خون بالا، مشکلات گوارشی و کمبود مواد مغذی، بیماریهای روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال وسواس فکری یا سوء مصرف مواد مخدر، تحلیل تراکم استخوان، کاهش رشد، مشکلات ناباروری و بارداری و مشکلات دندانی ناشی از استفراغ مکرر از دیگر پیامدهای این اختلال است.

 

به گفته متخصصان کلینیک مایو، درمان روانشناختی مهمترین فرایند درمان اختلالات خوردن است و ممکن است از چند ماه تا سالها طول بکشد. این روش به دنبال عادی سازی الگوهای غذایی و دستیابی به وزن سالم و همچنین بهبود خلق و خو و روابط است. همچنین هدف این روش، جایگزینی عادات ناسالم با عادات سالم است و به بیمار آموزش می دهد که چگونه غذا خوردن و خلق و خوی خود را کنترل کند و مهارت های حل مسئله را توسعه دهد.

 

هدف از این روش یافتن راه‌های سالم برای مقابله با موقعیت‌های استرس‌زاست.

 

تیم درمانی ممکن است متشکل از یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک، یک متخصص تغذیه، متخصص دندانپزشکی برای مقابله با سایر مشکلات ناشی از اختلال خوردن و اعضای خانواده باشد.

 

به گزارش مدیکال اکسپرس، با همکاری تیم درمانی ارائه برنامه ای برای درمان اختلال خوردن و تعیین اهداف درمانی و در صورت عدم پایبندی فرد به برنامه ارائه شده، تصمیم‌گیری برای اقدامات بعدی صورت می‌گیرد.