اکو ایران: مدتی است برخی از مدیران و هنرمندان تئاتر تلاش می کنند حصارهای دور مجموعه تئاتر شهر را دوباره احیا کنند . حصارهایی که آنها معتقدند این مجموعه را از آسیب ها و نا امنی های اطراف این مجموعه دور می کند .
دیوارهای نرده ای این مجموعه در زمان غلامحسین کرباسچی و همزمان با حذف حصارهای بوستان ها، برداشته شد.
نزدیک به دو سال است که مدیران تئاتر شهر برای به سرانجام رساندن موضع حریم این بنای فرهنگی و میراثی بیشتر شده است ،نشست مشترکی میان مدیران فرهنگی و هنری ،میراثی و شهری برگزار شد اما به دلیل مخالفان جدی که در مدیریت دوره گذشته با این حصار کشی وجود داشت تلاش این گروه از هنرمندان به نتیجه نرسید .
اما امروز سید احمد علوی عضو شورای شهر تهران به درخواست اهالی هنر مبنی بر احداث حصار اطراف تئاتر شهر، اشاره کرده و به ایسنا گفته است : اهالی هنر به علت وجود آسیب های اجتماعی مانند حضور معتادان متجاهر و کارتن خواب ها در اطراف تئاتر شهر و درب ورودی آن، درخواست احداث حصار اطراف ساختمان تئاتر شهر را مطرح کردند.
او با بیان اینکه به همین علت جلسه ای با حضور اعضای کمیته میراث فرهنگی و گردشگری و کمیته هنر شورای شهر تهران، مسئولان سازمان زیباسازی، شهردار منطقه ۱۱، مسئولان تئاترشهر و تعدادی از هنرمندان برگزار شد، ادامه داد: مقرر شد تا شهرداری منطقه ۱۱ به همراه سازمان زیباسازی مسئول بررسی احداث حصار اطراف تئاتر شهر شوند و همه جوانب امر را بررسی کنند. پیشنهاد ما این بود که حصار به شکلی طراحی شود که به هویت بصری تئاترشهر لطمه وارد نکند، در کنار هویت بصری موضوع استفاده کنندگان از پارک دانشجو نیز مطرح است که این حصار نباید مزاحمتی برای شهروندان جهت استفاده از پارک ایجاد کند.
علوی با اشاره به درخواست اهالی هنر گفت: موضوع آسیب های اجتماعی تبدیل به یک دغدغه برای آنان شده بود و امیدواریم احداث حصار بتواند از مشکلات موجود در اطراف تئاترشهر بکاهد.
این درحالی است که حصارکشی اطراف تئاتر شهر مخالفان جدی دارد . به گفته حسن خلیل آبادی عضو شورای پنجم شهر تهران آسیب های اجتماعی با حصار کشی برطرف نمی شود .
او ادامه داد : نباید فضاهای عمومی شهر را با حصار و دیوار به فضای اختصاصی تبدیل کرد و مگر با دیوار کشی آسیب های اجتماعی از نقطه ای دور می شود .اگر این گونه بود نباید در هیچ زندانی آسیب وجود داشت . این فکرها و روش ها که با دیوار و المان های فیزیکی آسیب را دور کنیم مربوط به یک فرت پیش است .
خلیل آبادی اضافه کرد : به جای دیوار کشی به دنبال راهکارهای ریشه ای برای کاهش آسیب های اجتماعی بود .
زهرا نژاد بهرام هم در زمانی که این طرح حصار کشی مطرح شد در واکنش به آن گفت که حصار کشی دور تئاتر شهر مثل این است که پل‌های عابر پیاده را تعطیل کنیم چون ممکن است آسیب اجتماعی داشته باشد!» حجت نظری هم این اقدام را برابر با «ایزوله کردن» یک بخش از شهر قلمداد کرده بود.
علی اعطا هم در همان زمان در نطفی پیش از دستور گفت که واقعیت این است که مجموعه تئاتر شهر و محوطه آن وضعیت مناسبی ندارد. چگونه می‌توان دغدغه هنرمندان به‌عنوان نخستین ذینفعان این مجموعه را نادیده گرفت؟ تئاتر شهر، خانه اهالی تئاتر است و وقتی هنرمندان از فضای ناامن و ناایمن پیرامون این خانه از مدیریت شهری گلایه می‌کنند، نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود. اما در این میان نکات دیگری نیز هست که نمی توان در جایگاه نمایندگی شهروندان آن را نادیده گرفت.در هفته های اخیر، در برخی رسانه ها مطالبی در رابطه با ضرورت ایجاد حائل فیزیکی میان محوطه تئاتر شهر و پیرامون آن مطرح شده است. برخی از مدیران، در توجیه این سخن چنین استدلال می کنند که امنیت و ایمنی در محوطه پیرامون تئاتر شهر کاهش پیدا کرده است، پس باید این محوطه محصور شود.
به گفته اعطا چنین مواضعی البته در سال‌های پیش نیز مطرح شده است. محوطه پیرامون تئاتر دچار آسیب هایی است و نمی شود نافی آن شد.برخی از رفتارهای ناهنجار که آنجا انجام می شود در شان آن نقطه از شهر نیست. از دیگر سو، مجموعه ای از رفتارها و اقدامات توسط برخی، تئاتر شهر به عنوان یک اثر ثبت شده در فهرست ملی را در معرض تخریب قرار داده است و نمی توان نسبت به آن بی توجه ماند و صرفا نظاره گر بود. اما اینکه چه راهکاری می توان اندیشید، این راهکار حتما جداسازی محوطه تئاتر شهر از شهر نیست. تئاتر شهر چنانکه از نامش پیداست، متعلق به شهر است و همین نکته که در مهمترین تقاطع شهر که کانون و قلب فرهنگی، هنری و دانشگاهی شهر نیز هست، چنین شخصیتی به آن داده است.
اعطا پیشنهاد کرده بود :ایجاد حصارفیزیکی میان محوطه تئاتر شهر و فضای عمومی شهر، پیام نامناسبی به شهروندان می دهد. ممکن است گفته شود این اقدام برای کنترل آسیب های اجتماعی و تامین ایمنی و امنیت است. اما صحیح تر این است که تامین ایمنی و امنیت این مجموعه از طریق مدیریت فضای عمومی و رونق بخشی به آن و تعریف رویداد در آن صورت بگیرد.حصارکشی، ارتباط شهروندان و هنرمندان را مخدوش می کند. توجه کنیم که اصلا مکان یابی این ساختمان در این نقطه از شهر، و طراحی آن با این ایده که در یک فضای شهری واقع شود، پیام روشنی دارد. پیام آن این است که باید بین فضای شهری و شهروندان با هنر و اهالی هنر ارتباط مستمر وجود داشته باشد. ایجاد دیوار و حصار، چه به لحاظ کارکردی و چه به لحاظ نمادین، مخدوش کردن ارتباط شهروندان و اهالی هنر است.
محدوده چهارراه ولیعصر متعلق به همه شهروندان است، حتی کودکانی که هنوز به سن بهره بردن از ساحت هنر نرسیده اند.فضای عمومی را باید مدیریت کرد و نمی‌شود با توجیه ایمنی و امنیت در اولین قدم به حصارکشی و دیوارکشی فکر کرد.