روزنامه جهان صنعت در یادداشتی وضعیت تعامل اصولگرایان به دولت رئیسی را بررسی کرده.
در این یادداشت آمده:
اصولگرایان اینطور که به نظر میرسد در قضیه چینش کابینه، اختلافاتی پیدا کردهاند که احتمالا ادامهدار خواهد بود. البته ما از اصل موضوع آنچه در درون این جریان میگذرد خبر نداریم اما این طور که از بیرون به نظر میرسد، سیاسیون در این جریان هر وقت که به مرحله تقسیم غنایم میرسند، شروع به دعوا با هم میکنند. این اختلافات نشان میدهد که برخلاف شعارهایی که میدهند، دلشان برای مملکت و انقلاب و نظام نسوخته و دلشان بیشتر برای صندلیها و سمتها میسوزد.مشکلات آقای رییسی هم از همینجا آغاز میشود و اگر نتواند مخصوصا جریان تندرو که عقلانیت و تخصصی در آن دیده نمیشود را از خود دور کند، بیتردید در انجام وظایفی که به عهده گرفته است، ناموفق خواهد بود. آن وقت است که همین افراد به دلایلی، منتقد او خواهند شد.
این افراد یا سمت میگیرند و توانایی ایفای نقش موثر را ندارند و یا چون سمت نگرفتهاند شروع به تخریب رییسی میکنند. آنها تخریب را برای گرفتن صندلی دنبال میکنند نه اینکه دلشان برای کسی سوخته باشد. من حتی معتقدم که آقای رییسی ممکن است با این مجلس هم به مشکل برخورد کند. دلیل عمده آن نیز مصلحتاندیشی برای کشور و مردم نیست، دعوا سر غنایم است.
آنها قبل از اینکه فکر کنند اگر سر کار آمدند با این همه مشکلات مردم و توقع جامعه، چطور عمل میکنند، به فکر منافع خود هستند. ظاهرا اصلا قرار بر حل مشکلات مردم نیست و هر کسی دنبال یک پستی است. همین است که یک نفر از مجلس میخواهد شهردار شود و دیگری به جای دیگری رود. سوال اینجاست که اگر میخواستند سمت بگیرند چرا نماینده مردم شدند؟ یا اگر ازشان کاری ساخته است چرا در مجلس انجام نمیدهند؟!
به نظر میرسد اینها چالشهای عمدهای است که اگر آقای رییسی نتواند مدیریت کند با چالشهای بیشتر مواجه خواهد شد.
دقت داشته باشید که اگر همه اینها با هم همراه شوند و این اختلافات فعلی را پایان دهند، باز هم معلوم نیست که به این سادگی از عهده حل مشکلات کشور برآیند. اگر پنجاه درصد امکانات هم با این اختلافات و نزاعها تحلیل برود که وضعیت به مراتب بدتر خواهد شد.
لازم به یادآوری است که در دوران آقای احمدینژاد نیز همانهایی که جایگاهی به آنان نرسید عمدتا شروع به مخالفت با او کردند. البته تا مدتی تعریف و تمجید میکردند به این امید که چیزی نصیبشان شود اما بعد که دیدند نشد و اشکالات کار نیز بیشتر روشن شد، شروع به مخالفت کردند.
به هر صورت، این جریان اگر نتواند انسجام خود را حفظ و همه توان خود را برای حداقل رفع بخشی از مشکلات مردم به کار بگیرد، باید بداند که با چالشهای اجتماعی بسیار سنگینی مواجه خواهد شد. مردم اکنون با توجه به وضعیت معیشتی، بهداشت و… انتظارات بسیاری دارند. اصولگرایان نیز با این وضعیت موجود از جمله قطع ارتباطات کشور با مجامع بینالمللی و… جز اینکه دست به دست هم دهند و سعی کنند که عقلای جریان خود را سرکار آورند، راهی ندارد و اگر این وضعیت را ادامه دهند، حتما مشکلات افزایش پیدا خواهد کرد.