روزنامه ایران شنبه ۲۹ خرداد در یادداشتی به قلم غلامرضا مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، نوشت: آینده اقتصاد ایران در گرو چارچوب سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی است که توسط رهبر معظم انقلاب ابلاغ شده است. همچنین داشتن یک راه برای خروج از مشکلاتی که اکنون گریبانگیر اقتصاد ایران است به نظر ضروری می‌آید.
در این ارتباط می‌توان به ناتراز بودن بین درآمدها و هزینه‌ها که با هم متناسب و متعادل نیست، اشاره کرد که باید در این ارتباط اقدام جدی صورت بگیرد و بودجه تراز شود. این مسائل نیازمند برداشتن چند گام مهم است. یکی از این گام‌ها وضع مالیات بر عایدی سرمایه و وضع مالیات بر مجموع درآمد است و این بدین خاطر است که دولت از طریق مالیات بتواند نیازهای بودجه خود را تأمین کند. علاوه بر این استقراض از بانک مرکزی باید کاملاً متوقف شود و این تصمیم بر اساس سیاست‌هایی است که ضرورت عینی دارد چرا که رشد نقدینگی ناشی از استقراض بانک مرکزی عامل اصلی تورم در کشور است.
نکته دیگری که نیاز است مورد توجه قرار بگیرد مسأله به دست آوردن سرمایه است. کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری و یا رؤسای جمهوری به‌طور دائم دنبال این بوده‌اند که چه باید کرد تا برای سرمایه‌گذاری در کشور به منابع جدیدی دست پیدا کنیم. نبود سرمایه در داخل کشور همواره موجب شده که به فکر استقراض از خارج باشند.
در شرایطی که نظام جمهوری اسلامی یک نظام انقلابی است این امر که به‌صورت گسترده‌ای سرمایه به کشور ما وارد شود به سادگی میسر نیست. برای اینکه بتوانیم سرمایه کشور را افزایش دهیم نخست باید جهش تولید اتفاق بیفتد و اینکه هرچقدر رشد تولید در کشور افزایش پیدا کند خود منشأ به‌دست آمدن و افزایش سرمایه‌گذاری بیشتر خواهد شد.
نکته دیگر اینکه ما ببینیم چه زمینه‌هایی برای بزرگ کردن ثروت ملی داریم و بهترین آن به نظر من مسأله انرژی است. انرژی در کشور ما یک مزیت بزرگ است که نسبت به کشورهای منطقه از امکان صادرات انرژی برخوردار هستیم اما مصرف بی‌محابای انرژی موجب شده که مقدار اندکی از انرژی که تولید می‌کنیم امکان صادرات را دارد. مثلاً از یک میلیارد متر مکعب گاز که تولید می‌کنیم حدود ۳۸ میلیون متر مکعب آن روزانه صادر می‌شود و این نشان می‌دهد ما از ظرفیت انرژی برای صادرات درست استفاده نکرده‌ایم.
ما بخوبی می‌توانیم یک صرفه‌جویی ملی انجام بدهیم که این صرفه‌جویی ملی هم روش‌هایی دارد و از جمله این است که وسایل مصرفی خود را چه در خانه برای سرمایش و گرمایش و چه در کارخانه‌ها برای تولید و چه در حمل‌ونقل شهری و بین شهری، هوایی، دریایی با فناوری پیشرفته تر منطبق کنیم که در این صورت یک صرفه‌جویی ملی صورت می‌گیرد وامکان صادرات انرژی و کسب ثروت ملی را می‌توانیم پیدا کنیم.
پس برای خروج از تنگناهای موجود و دست یافتن به توسعه اقتصادی نیازمند داشتن نقشه راه هستیم. رئیس جمهوری باید با کمک مشاوران این نقشه راه را ارائه کند و به ما بگوید با چه نقشه‌ای می‌تواند کشور را از تنگنای موجود خارج کند و با چه نقشه‌ای می‌تواند در راستای توسعه کشور قدم بردارد.