روزنامه همدلی: متاسفانه در جهان امروز بسیاری از امور خارج از حوزه سیاست، به خاطر مناقشات حاکم بر روابط بینالملل و درگیریهای کشورها، رنگ و بوی سیاسی به خود میگیرد؛ حتی یک بیماری و روش مقابله با آن!! نمونه برجسته آن را در کشور آمریکا و در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ میتوان مثال زد که در مواجهه با بیماری مهلک و خطرناک کرونا و ویروس کووید۱۹ از بدو ورود این بیماری به ایالات متحده کاملا سیاسی برخورد شد.
اگر ترامپ از ابتدای ورود این بیماری به کشورش و مقابله با آن، سیاسی برخورد نمیکرد، به احتمال قوی در انتخابات گذشته آرای بیشتری کسب میکرد. ترامپ به جای آن که با کرونا اصولی و علمی برخورد کند، موضوع آن را در چرخه سیاسی قرار داد و به آن ویروس «چینی» نام نهاد و به کرات اعلام کرد:«این ویروس در آزمایشگاههای چین جهت تخریب اقتصاد آمریکا تولید شده؟!»غافل از اینکه کرونا هر روز هزاران نفر از مردم کشورش را به خواب ابدی میبرد.
از آنجایی که در کشور ما، همه امور حتی سلاموعلیک بین دو شخص تا شرکت در مجالس ختم سیاسی شده! در نهایت تاسف، در برخورد با بیماری کرونا هم از ابتدای ورود در اواخر سال ۱۳۹۸ سیاسی عمل شد؟! در صورتیکه انتظار میرفت شیوع یک بیماری مهلک و خطرناک که جان انسانها را تهدید میکند و تاکنون در کشور ما بیش از یکمیلیون و 400هزار نفر را مبتلا کرده و بر اساس آمار رسمی ۵۷۰۰۰ تن از هموطنان را به کام مرگ کشانده، سیاسی نشود و در پی آن، انتظار این بود و است که پیشگیری و درمان آن، خارج از چرخه سیاسی قرار بگیرد که ظاهراً این انتظار حداقلی هم با چالشهایی روبهروست.
علیالاصول و مطابق با تعاریف متعارف قانونی در هر کشور و از جمله ایران، شناسایی هر بیماری و راههای پیشگیری و درمان آن بر عهده و وظیفه وزارت بهداشت و درمان است و اشخاص مافوق و مادون خارج از وزارتخانه مزبور، باید امور مربوط به بیماریها را به این وزارتخانه بسپارند و وزارت بهداشت هم به دور از معادلات و فعل و انفعالات سیاسی بتواند به نحو احسن، به موفقیت دست پیدا کند.
اگر وزارت بهداشت از وظایف تعریف شدهاش خارج شود و وارد کنشهای سیاسی بشود، نمیتواند سلامت جامعه را تضمین کند. با توجه به نکات فوق، شاهد آن هستیم که دارو و واکسن کرونا در ایران گاه با دستاندازیهای سیاسی مواجه میشود، در حالیکه در اکثر قریب به اتفاق کشورها، واکسن تولیدی یکی از کارخانجات داروسازی مورد استفاده قرار گرفته، در کشور ما یک دوز هم تزریق نشده!! تا اینکه، در سفر اخیر آقای ظریف وزیر خارجه به روسیه، اعلام شد که قرار است ایران از واکسنهای تولیدی روسیه خرید کند. بعد از اعلام این خبر، سازمان غذا و دارو، وابسته به وزارت بهداشت و درمان که بخشی از بدنه دولت است و به عنوان متولی امور دارو، بر آن مهر تایید زد. بلافاصله خانم مینو محرز در مقام یکی از محققان، خرید واکسن از روسیه را تقبیح کرد و اظهار داشت:«از این واکسن استفاده نخواهد کرد.»
و به این ترتیب به عنوان یک مرجع علمی و پزشکی به جامعه القا میکند که واکسن روسی را تزریق نکنند. از سوی دیگر سخنگوی سازمان غذا و دارو به مقابله با اظهارات خانم محرز بر میخیزد و نظرات ایشان را رد میکند و در پی آن، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی نیز اظهارات خانم محرز را تایید میکند و سازمان نظام پزشکی هم خرید از روسیه را بر نمیتابد و قسعلیهذا.
در این میان مردم هستند که هر روز تعدادی از آنها پر میکشند و پیکرشان در زیر خروارها خاک قرار میگیرد. مسئولین در هر رده باید به حکم شرع و اخلاق و قانون و عرف و... در قبال جان مردم، احساس مسئولیت بیشتری بکنند. با این برخوردهای سیاسی و بعضا شخصی پاسخ خدا و تاریخ را چگونه خواهند داد؟
به نظر نمیرسد در هیچ کشوری به اندازه ایران بر سر واکسن این همه مجادلات گروهی، سیاسی و شخصی وجود داشته باشد! اخبار منتشره نشان میدهد نهادهای رسمی و قانونی در هر کشوری، واکسنی را تایید و وارد کردند و در حال تزریق هستند و ما هنوز گرفتارهای بحثهای حاشیهای هستیم!