آرمان ملي: سازمان ملل مي‌گويد خطر ترک تحصيل در دوره کرونا که مدرسه‌ها تعطيل است، بسيار جدي شده است. اين سازمان پيش‌بيني کرده تحت‌تأثير عوارض کرونا 24ميليون کودک، مدارس را رها کنند.
هنريتا فور، مدير اجرايي صندوق کودکان سازمان ملل متحد (يونيسف) مي‌گويد: «بچه‌ها هرچه بيشتر از مدرسه بيرون بمانند، احتمال بازگشت آنها کمتر است؛ به همين دليل ما از دولت‌ها مي‌خواهيم که با رفع محدوديت‌ها بازگشايي مدارس را در اولويت قرار دهند.
فور مي‌گويد، بيش از 460ميليون دانش‌آموز در سراسر جهان به اينترنت، رايانه يا دستگاه‌هاي تلفن همراه براي شرکت در يادگيري مجازي دسترسي ندارند.» در اين بين وزير آموزش و پرورش اعلام کرده که از بهمن‌ماه، برخي از مدارس با رعايت فاصله گذاري اجتماعي و فيزيکي بازگشايي مي‌شوند.
در اين بين معاون وزير آموزش و پرورش به ميزان گفته است: «والدين نگران حضور فرزندانشان در مدرسه نباشند.» همان‌طور که رضوان حکيم زاده در خصوص تصميم بازگشايي مدارس براي دانش آموزان اول و دوم ابتدايي اعلام کرده است: «نحوه حضور دانش آموزان در مدارس به عهده شوراي مدرسه گذاشته شده و والدين موظف هستند به تصميمات اين شورا پايبند باشند.»
وي در ادامه خاطرنشان کرد که «بايد به اين نکته هم توجه داشته باشيم که کودکان ما کاملا ايزوله نيستند و در حال حاضر همراه خانواده‌هايشان به مهماني، پارک، مراکز خريد و مسافرت مي‌روند، پس حضور در مدارس نمي‌تواند زياد نگران‌کننده باشد.
مدرسه از همه محيط‌هايي که هم اکنون کودکان به همراه خانواده‌شان رفت و آمد مي‌کنند ايمن و مطمئن‌تر است، علاوه بر اين در دستورالعمل‌هايي که تاکيد شده است حضور دانش‌آموزان دوره اول و دوم ابتدايي با رعايت پروتکل‌هاي بهداشتي و به تعداد 10 نفر و در ساعات محدودي به ترتيبي که شوراي مدرسه مشخص مي‌کند در مدارس حضور داشته باشند. اميدوار هستيم که با همکاري خانواده‌ها با شوراي مدرسه و همچنين با همکاري مديريت مدارس و معلمان از اين مدت زماني که کودکان در مدرسه حضور پيدا مي‌کنند، نهايت استفاده را ببريم.»
بچه‌‌ام را به مدرسه نمي‌فرستم
در اين بين متقاعد کردن پدران و مادران براي اينکه در زمان همه‌گيري کرونا کودکانشان را به مدرسه بفرستند، پيچيده‌تر از آن چيزي است که به‌نظر مي‌رسد. بسياري فکر مي‌کنند با کشف واکسن کرونا، پايان کابوس همه‌گيري در جهان نزديک است، اما اينطور نيست. واکسيناسيون کامل به‌گونه‌اي که کرونا مهار شده و زندگي به روال عادي امکانپذير شود، دست‌کم يک تا 2سال ديگر در کل جهان زمان مي‌برد.
دقيقا به همين دليل است که نگراني‌ها در مورد سرنوشت کودکاني که به مدرسه نمي‌روند و مدرسه نرفتن آنها طولاني شده روزبه‌روز بيشتر مي‌شود؛ به‌ويژه که پيامدهاي دوري از مدرسه هم حالا بيش از نخستين ماه‌هاي بروز کرونا شناخته شده است. سازمان جهاني بهداشت، يونسکو و يونيسف در پي اين نگراني‌ها سندي را براي بازگشايي مدارس در زمان کرونا تنظيم کرده و استانداردهايي را ارائه داده‌اند.
اين اقدام نشان مي‌دهد اين سازمان‌ها به‌طور مستمر در حال هشدار و زمينه‌سازي براي يادآوري پيامدهاي غيرحضوري شدن آموزش مدارس هستند، اما چالش اصلي همين‌جاست که بازگشايي مدارس طبق پروتکل‌هايي که گفته شده و استاندارد کردن فضا براي آموزش دانش‌آموزان در زمانه کرونا در شرايط کنوني آنقدرها که به‌نظر مي‌رسد، ساده نيست.
آموزش در بسياري از کشورهاي جهان و از آن جمله ايران تحت‌تأثير سياست‌هاي دولت، خصوصي شده است. خصوصي‌سازي آموزش فضاي دوقطبي را براي مدرسه‌ها ايجاد کرده. ما مدرسه‌هايي داريم که با بهترين تهويه‌ها و بزرگ‌ترين کلاس‌ها کار مي‌کنند و حتي پيش از زمان کرونا دانش‌آموزان مي‌توانستند سر کلاس‌هاي درس اين مدرسه‌ها با فاصله اجتماعي بنشينند، اما مدارسي هم داريم که حتي از کمترين امکانات گرمايشي و سرمايشي برخوردار نيستند و ممکن است آخر يکي از ماه‌هاي سرد سال به‌دليل اينکه مدير مدرسه نتوانسته قبض برق و گازش را به‌موقع بپردازد، برق و گاز مدرسه را قطع کنند.
