بر اساس مطالعه آژانس علمی ملی استرالیا، ویروس کرونا که باعث بیماری کووید-۱۹ می‌شود، می‌تواند بر روی اسکناس و تلفن در شرایط تاریک و خنک تا ۲۸ روز زنده بماند.

 

این آژانس روز دوشنبه اعلام کرد: محققان مرکز تحقیقات علمی و صنعتی (CSIRO) طول عمر سارس-کووید-۲ ( SARS-CoV-۲ ) را در تاریکی در سه دما آزمایش کردند و مشخص شد با گرم‌تر شدن شرایط، میزان بقاء ویروس کاهش می‌یابد.

 

دانشمندان دریافتند که در دمای ۲۰ درجه سلسیوس (۶۸ درجه فارنهایت)، SARS-CoV-۲ بسیار مقاوم در سطوح صاف، مانند صفحه‌ تلفن همراه، اسکناس، فولاد و پلاستیک بود. در ۳۰ درجه سلسیوس (۸۶ درجه فارنهایت)، میزان بقاء به هفت روز کاهش یافت و در ۴۰ درجه سلسیوس (۱۰۴ درجه فارنهایت) به ۲۴ ساعت سقوط کرد.

 

محققان اظهار کردند: این ویروس در مدت زمان کمتری بر روی سطوح متخلخل مانند پنبه زنده می‌ماند؛ تا ۱۴ روز در کمترین دما و کمتر از ۱۶ ساعت در بالاترین دما.

 

نتایج حاصل از تحقیق جدید با نتایج پیشین منتشرشده در مجله ویروس‌شناسی متفاوت است و مدت‌زمان زنده ماندن ویروس بر روی سطوح را بیشتر ارزیابی کرده است.

 

تریور درو، مدیر این مرکز تحقیقاتی گفت: این تحقیق شامل خشک‌کردن نمونه‌های ویروس روی مواد مختلف قبل از آزمایش آن‌ها، با استفاده از یک روش بسیار حساس است که در آن اثری از ویروس زنده وجود دارد و می‌تواند کشت‌های سلول را آلوده کند.

 

وی گفت: "این بدان معنا نیست که بگوییم این مقدار ویروس می‌تواند فردی را آلوده کند.»

 

وی ادامه داد: اگر شخصی نسبت به این موارد بی‌توجه باشد و آن‌ها را لمس کند و سپس دستان را دردهان قرار دهد و یا چشم‌ها یا بینی خود را لمس کند، ممکن است دو هفته بعد آلوده به ویروس باشد.

 

درو تاکید کرد: در این تحقیق آزمایش با میزان ثابت ویروس انجام‌شده است که احتمالا نشان‌دهنده اوج عفونت معمولی است و عدم قرار گرفتن در معرض نور ماوراءبنفش وجود دارد که می‌تواند به‌سرعت ویروس را تخریب کند. رطوبت در ۵۰ درصد ثابت نگه‌داشته شد، زیرا افزایش رطوبت نیز برای ویروس مضر است.

 

به گفته CSIRO، به نظر می‌رسد ویروس در وهله اول از طریق هوا پخش می‌شود اما تحقیقات بیشتری برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد انتقال ویروس از طریق سطوح موردنیاز است.

 

دبی ایگلز از CSIRO گفت: «درحالی‌که هنوز نقش دقیق انتقال ویروس از طریق سطح، میزان تماس با سطح و میزان ویروس برای عفونت مشخص نشده است، تعیین مدت زنده ماندن این ویروس در سطوح برای توسعه راهبردهای کاهش خطر در مناطق با تماس زیاد حیاتی است».

 

درو خاطرنشان کرد: «پیام اصلی این است که افراد عفونی بسیار بیشتر از سطح عفونی هستند. بااین‌وجود، این نتایج ممکن است کمک کند تا توضیح دهیم که چرا حتی وقتی افراد عفونی وجود ندارند، گاهی اوقات موارد ابتلا مشاهده می‌شود حتی در برخی کشورها که اعلام می‌شود عاری از عفونت شده‌اند.»