جوان و تاریخ : اولین خطوط تلگراف درایران در زمان نا صرالدین شاه در ایران کشیده شد و اولین مامور تلگراف ایران شخصی به نام عباسعلی خان دنبلی خویی بود .او اولین کسی است که مورس را در ایران یاد گرفت .رئیس تلگراف خانه کرمان و سپس خوی بود .مردم داری و ایمان او بین مردم از او چهر ه ی محبوب ساخته بود و مردم خوی در مرگ او عزاداری کردند .

 اولین پیام تلگراف تاریخ  اولین پیام تلگراف که در آمریکا فرستاده شد این بود :خداوندا چه آفرید ه ای ؟

 تلگراف درایران

اولین خطوط تلگراف درایران در زمان نا صرالدین شاه در ایران کشیده شد و اولین مامور تلگراف ایران شخصی به نام عباسعلی خان دنبلی خویی بود .او اولین کسی است که مورس را در ایران یاد گرفت .رئیس تلگراف خانه کرمان و سپس خوی بود .مردم داری و ایمان او بین مردم از او چهر ه ی محبوب ساخته بود و مردم خوی در مرگ او عزاداری کردند .

هنگامی که او مامور   تلگراف خانه سبزوار بود روزی در  تماس با تهران و با شخص ناصرالدین شاه در وسط کار ورد و بدل شدن پیام ناگهان صدای اذا ن بلند می شود عباسعلی خان از پشت دستگاه بلند می شود تا نماز اول وقت خود را بخواند   ومامور حکومت می گوید :مرد چه می کنی مگر نمی دانی شخص اعلی حضرت پشت خط تلگراف است .و منتظر جواب شماست .وقت نماز به این زودی نخواهد گذشت کارت را انجام بده.عباسعلی خان می گوید :"در آن صورت وقت فضیلت نماز سر وقت خواهد گذشت "

بلند شده و نمازش را می خواند .چون جواب تلگراف قطع می شود نا صرالدین شاه از مامور تلگراف خانه تهران علت را می پرسد.مامور می گوید :"آن ور ماموری داریم که بسیار خشکه مقدس است برای خواندن نماز بلند شده و رفته نمازش را بخواند .

ناصرالدین شاه به جای ناراحت شدن می گوید :"عمله دولت (کارمند دولت ) باید مثل او باشد تشویقش کنید .وقتی  پای دستگاه برگشت اول خوشحالی ما را به او ابلاغ کنید بعدا هم 50تومان به او جایزه دهید .

ناصرالدین شاه اولین تلگراف ایران را به مشهد خطاب به امام رضا (ع) مخابره کرد .شاهی که آخرین نفس را نیز در کنار ضریح شاه عبدالعظیم کشید نخستین پیام را نیز به امام رضا(ع) فرستاد.

شعار پست خانه آمریکا این جمله معروف هرودوت در باره پست ایران در زمان داریوش کبیر است که گفته بود :"نه برف ،نه باران ، و نه هیچ چیز دیگر پیک های ایرانی را از حرکت باز نمی دارد  .

خطوط تلگراف درایران

خطوط تلگراف درایران در سال ۱۲۳۴ شمسی، یعنی ۱۴ سال پس از مخابره اولین پیام تلگرافی ساموئل مورس، میان مدرسه دارالفنون و کاخ گلستان برقرار شد که مخابره‌ای آزمایشی بود، نخستین جمله‌ای که مخابره شده بود، این بود: «منت خدای را عزّ وجلّ که طاعتش موجب قربت است و به شکراندرش مزید نعمت …»

تلگراف از ۱۲۳۵ شمسی، و در پی انتشار اخبار و اطلاعات مربوط به آن در روزنامه وقایع اتفاقیّه ، در ایران شناخته شد، در تمامی این گزارشها برای سیم و دستگاه تلگراف از تعابیری چون چرخ الماس ، چرخ آتشی ، سیم آهن ، راه سیم آهن ، چرخ صاعقه و سیم صاعقه استفاده شده است. شکل فرنگی این واژه ظاهراً در ۱۲۳۶ به صورت «تلغراف » به زبان فارسی راه یافت.

یک سال بعد، کرشش اتریشی (معلم کل توپخانه در دارالفنون )، با نظارت و اهتمام علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه (رئیس کل دارالفنون )، از عمارت سلطنتی (کاخ گلستان ) به باغ لاله‌زار سیم تلگراف کشید که اجرای موفقیت‌آمیز آن ، منجر به گسترش خطوط تلگراف تا سلطانیه و زنجان در ۱۲۳۷ شد. در سال ۱۲۳۹ خطوط تلگراف تا شمیران و تبریز امتداد یافت و در ۱۲۴۱، خط تلگراف تهران ـ گیلان نیز به کار افتاد.