ایسنا: مایعات در فضا رفتاری متفاوت از زمین دارند و چون هیچ گرانشی برای غلبه بر کشش سطحی آن‌ها وجود ندارد، اشکال کروی کوچکی را شکل می‌دهند و مانند ژله به فنجان‌هایشان می‌چسبند. بنابراین نوشیدن یک فنجان قهوه در فضا به معضلی ویژه تبدیل می‌شود.
در حال حاضر، فضانوردان به کیسه‌های پلاستیکی و بطری‌های فشار برای نوشیدن مایعات در فضا متکی‌اند.
فنجان جدید، نخستین فنجانی نیست که توسط دانشگاه پورتلند ارائه شده اما گامی جدید در فرآیند تولید ظروف نوشیدنی کاربردی در گرانش صفر به شمار می‌آید. این فنجان که حق امتیاز آن به ثبت رسیده، محصول چاپ سه‌بعدی است که مانند یک پارچ عجیب به نظر می‌رسد و دارای لبه درازی است.
فنجان ابداعی، کانال باریکی را شکل می‌دهد که از مولفه موئینگی برای خارج‌کردن مایع از فنجان و جاری‌کردن آن در لبه درازش استفاده می‌کند. صعود یا نزول مایع در داخل لوله موئین را «موئینگی» می‌گویند و هرگاه نیروی پیوستگی بین مولکول‌های مایع بیشتر از نیروی چسبندگی سطحی بین مایع و شیشه باشد، مایع در لوله پایین می‌رود.
فنجان جدید، در واقع سیستم کنترل مایعاتی ارائه می‌دهد که به هیچ نوع پمپاژ یا نیروی گریز از مرکزی نیاز ندارد و شکل این فنجان می‌تواند مایعات را به مکان‌های مطلوب حرکت دهد.
دانشمندان دانشگاه پورتلند در تلاش برای تولید مدل‌های رایانه‌ای جدید و ابزارهای تحلیلی جهت بررسی این موضوع هستند که مایعات در گرانش صفر چگونه عمل می‌کنند.
فنجان‌های اسپرسوی گرانش صفر به عنوان بخشی از «آزمایش مایع موئینگی ناسا» به کار خواهند رفت و دانشمندان دانشگاه پورتلند اعلام کرده‌اند شش مورد از این فنجان‌ها، ماه فوریه آینده در ماموریت بازتجهیز فضاپیمای دراگون و توسط شرکت اسپیس‌ایکس به ایستگاه بین‌المللی فضایی ارسال خواهند شد.
این فنجان‌ها در ایستگاه بین‌المللی نه تنها برای نوشیدن قهوه بلکه برای بررسی این موضوع به کار خواهند رفت که این سامانه‌ها در مورد نوشیدنی‌های پیچیده مانند کاکائو و آب‌میوه‌ها چگونه عمل می‌کنند.
فنجان ابداعی ماه نوامبر در «نشست دینامیک سیالات» انجمن فیزیک امریکا رونمایی شد.
