بين ترافيك و آلودگي هوا و بین آلودگی هوا و سلامت انسان ارتباط مستقيم وجود دارد
به گزارش گروه حمل و نقل پاک شهرداری نیوز، يافته هاي 95 مقاله علمي با موضوع آلودگي هوا در پايگاه هاي اطلاعاتي ملي و بين المللي، بيانگر شواهد متقن در مورد تأثير مواجهه با آلودگي هوا در افزايش خطر ابتلا به بيماري هاي تنفسي، عصبي، قلبي و عروقي و نيز اختلال در سلامت باروري است.
بر اساس اين گزارش با استناد به گزارش سازمان جهاني بهداشت (WHO)، هر سال بيش از نيم ميليون نفر در جنوب آسيا بر اثر بيماري هاي ناشي از آلودگي هوا، دچار مرگ زودرس مي شوند و ايران در بين 10 كشور آلوده جهان در سال 2012، رتبه هفتم را كسب نموده و تهران نیز در این سال بعد از جاكارتاي اندونزي و كلكته هند، سومين شهر آلوده جهان بوده است.
همچنين بنا بر اين گزارش با استناد به آمار وزارت بهداشت، سالانه در تهران 7 هزار نفر به علت آلودگي هوا جان خود را از دست مي دهند كه در اين ميان، 4 هزار نفر بر اثر بيماري هاي ناشي از ذرات معلق و 3 هزار نفر به علت سرطان هاي ناشي از آلودگي هوا جان مي بازند.
بر اساس اين گزارش، اصلي ترين مبنع آلودگي هوا در كلان شهرهاي جهان و از جمله تهران، ترافيك است و قرار گرفتن در معرض انواع آلاينده ها و ذرات معلق در هوا، منجر به تشديد بيماري هاي تنفسي، قلبي و عروقي، كاهش ايمني بدن، ابتلا به سرطان ريه و مرگ زودرس مي شود.
بنا بر اين گزارش، آلودگي هوا در بيماري هاي دستگاه تنفسي و دستگاه عصبي، بروز بيمارهاي قلبي و عروقي و سلامت باروري مؤثر است و اثر آن بر سلامت گروه هاي آسيب پذير از جمله كودكان معنادارتر است و ضمن تحت تأثير قرار دادن عملكرد سيستم بدن، بر افزايش مرگ و مير كلي و روزانه و مرگ و مير تنفسي و قلبي مؤثر است.
بر اساس اين گزارش، بين آلودگي هوا و سلامت انسان ارتباط مستقيم قوی وجود دارد، همچنان که بين ترافيك و آلودگي هوا رابطه مستقيم قوي وجود دارد و از اين رو، اجراي اقدامات مؤثر براي بهبود كيفيت هوا و كاهش خطرات ناشي از اثرات سوء آلودگي هوا بر ارتقاي سلامت جامعه و پيشگيري از بيماري ها بسيار ضروري است.
گفتني است اين مطالعه گروهي به كوشش جمعي از پژوهشگران شامل دكتر رويا كليشادي استاد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، دكتر كاظم ندافي و دكتر مسعود يونسيان اساتيد دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي تهران، دكتر قاسم آهنگري استاد پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتیک وزارت علوم و مهندس پريناز پور صفا دانشجوي دكتراي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شده است.
