آیا شما نیز متوجه ریزش مو شده‌‎اید؟ برای جلوگیری از ریزش مو چه کاری می‌توان انجام داد؟ بهترین روش برای درک نحوه رشد موها، تصور آن به صورت یک باغ بزرگ است. اینکه موهای شما چگونه رشد می‌کند به طور کامل نتیجه اتفاقاتی است که در داخل بدن رخ می‌دهد. همانند یک باغ، چرخه رشد طبیعی موها باید منجر به ایجاد محصول یا همان مو شود. چرخه رشد بسیار مهم است زیرا اگر به درستی انجام نشود ممکن است منجر به ریزش مو گردد. هر چیزی که با این چرخه تداخل داشته باشد( همچون مصرف داروهای خاص، بیماری، عفونت یا مواد شیمیایی) قدرت توقف رشد مو را خواهد داشت. این یک فرآیند پویاست و هر چیزی که باعث متوقف شدن این چرخه شود قادر است باعث ریزش موهای شما گردد. اگرچه ریزش مو در بیشتر آقایان به عنوان یک مشکل دائمی در نظر گرفته می‌شود اما در خانم‌ها نازک شدن مو بیشتر اتفاق می‌افتد. بیشتر خانم‌ها در سن ۵۰ الی ۶۰ سالگی خود متوجه این موضوع می‌شوند اما دلایل ایجاد آن بسیار متنوع است.

رشد موها:

مو در سه چرخه متفاوت رشد می‌کند: آناژن، کاتاژن و تلوژن. تقریبا ۹۰ درصد موهای سر مربوط به آناژن یا همان فاز رشد هستند که حضور آن‌ها از ۲ تا ۸ سال طول می‌کشد. کاتاژن یا مرحله انتقالی، عموما بین ۲ الی ۳ هفته طول می‌کشد و در طول این دوره فولیکول‌های مو کوچک تر می‌شوند. در طول چرخه تلوژن که تقریبا دو الی چهار ماه طول می‌کشد، مو استراحت می‌کند. اکثریت قریب به اتفاق موهای موجود بر روی سر در حال رشد هستند. تنها ۱۰ درصد از آن‌ها در فاز انتقالی یا استراحت قرار می‌گیرند. برای بیشتر افراد معمولا موها به اندازه ۶ اینچ در سال رشد پیدا می‌کند.

ریزش مو:

بیشتر افراد روزانه ۵۰ الی ۱۰۰ تار موی خود را از دست می‌دهند. در روزهایی که مو شسته می‌شود، امکان از دست دادن مو به ۲۵۰ تار می‌رسد. اما برای جلوگیری از ریزش مو نباید شستشو را کنار بگذارید .زیرا اینکار نیز باعث ریزش موی شدیدتر خواهد شد. برای افرادی که دوست ندارند ریزش موی خود را حساب کنند نیز روش‌هایی وجود دارد که با استفاده از آن قادر خواهند بود نازک شدن یا نرخ ریزش را محاسبه کنند. معمولا این موضوع در زنان مختلف متفاوت است. زمانی که صبح از خواب بیدار می‌شوید ممکن است تعداد زیادی تار مو بر روی بالشت وجود داشته باشد. زمانی که موهای خود را شانه می‌کنید، بیشتر از حد معمولی موهای خود را از دست می‌دهید. همچنین نشانه‌های بصری دیگری نیز وجود دارد که زنان می‌توانند در طول زمان به دنبال آن باشند. اگرچه در مردان معمولا موها از سمت پیشانی یا تاج سر به سمت عقب کشیده می‌شوند اما در زنان نازک شدن مو در یک سوم یا نیمی از موهای سر مشهودتر است. برخی از اوقات خط پیشانی آن‌ها به صورت دست نخورده باقی می‌ماند. زمانی که یک بیمار با نگرانی ریزش مو به پزشک مراجعه می‌کند معمولا روش های مختلفی برای تشخیص دلیل ریزش مو وجود دارد که پزشک می‌تواند از آن استفاده نماید. آزمایش‌های خون اولیه برای تشخیص مواردی همچون کم خونی، مشکل در غده تیروئید یا وجود بیماری‌های خود ایمنی انجام می‌شود.

ژنتیک:

زمانی که یک بیمار به پزشک مراجعه می‌کند ممکن است از او در مورد وجود سابقه ریزش مو در خانواده نیز سوال شود.اگر اعضای خانواده مشکل مشابهی داشته باشند، می‌توان به موضوع ژنتیک نیز مشکوک بود. با استفاده از یک ذره بین مخصوص می‌توان اندازه متغیر فولیکول‌ها را مشاهده کرد. برخی از این موها نازک و برخی ضخیم هستند. این‌ها دو نشانه عمده از ریزش موی الگوی زنانه است که ریزش موی آندروژنتیک هم نامیده می‌شود. این یک بیماری ارثی است که تقریبا ۳۰ میلیون نفر از زنان آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده است. این نوع ریزش معمولا در ۵۰ درصد خانم‌ها رخ می‌دهد. اگرچه ریزش موی الگوی زنانه بیشتر در اواخر ۵۰ الی ۶۰ سالگی رخ می‌دهد اما امکان بروز آن در طول دوران نوجوانی و جوانی نیز وجود دارد. معمولا، زمانی که فولیکول مو کوچک‌تر می‌شود، با یک فولیکول موی هم اندازه جایگزین خواهد شد. اما در زنانی که مبتلا به ریزش موی الگوی زنانه هستند، این موی جدید نازک‌تر و ظریف‌تر است . فولیکول‌های مو به تدریج کوچک تر می‌شود و فرآیند رشد مو متوقف خواهد شد.

شرایط پزشکی و سایر عوامل:

اگر فولیکول‌های مو اندازه یکسانی داشته باشند یا اگر ریزش مو به صورت ناگهانی باشد، به احتمال زیاد به خاطر شرایط پزشکی است. طیف وسیعی از شرایط پزشکی وجود دارد که می‌تواند باعث ریزش مو در فرد شود. شایع‌ترین شرایط شامل باردار بودن، اختلالات غده تیروئید و کم خونی است. بیماری‌های دیگری همچون بیماری خود ایمنی، سندروم تخمدان پلی کیستیک(PCOS) و مشکلات پوستی همچون پسوریازیس و درماتیت سبورئیک نیز ممکن است در این ریزش مو دخیل باشند. اگرچه ارتباطی بین یائسگی و ریزش مو وجود دارد اما این ارتباط به صورت مستقیم نیست. یائسگی و ریزش مو تنها ممکن است در یک سن خاص آغاز گردند. سایر دلایل برای ریزش مو شامل استرس بیش از حد، ترومای فیزیکی همچون جراحی یا بیماری‌های شدید، کاهش وزن شدید و ناگهانی در طول یک دوره کوتاه؛ مصرف ویتامین A بیش از حد است. ریزش مو ممکن است بعد از دو هفته تا شش ماه بعد از این تجربیات رخ دهد. برخی از افراد ممکن است جراحی کرده باشند و حالشان خوب باشد اما بعد از دو هفته موها شروع به ریزش می‌کند. این شرایط از فردی به فرد دیگر متغیر است.

برخی از روش‌هایی که در آن مو شروع به نازک شدن می‌کند استفاده بیش از حد از محصولات آرایشی و محکم بستن موست.تمامی کارهایی که خانم‌ها بر روی موهای خود انجام می‌دهند همچون رنگ کردن، درمان‌های شیمیایی، برس‌های بد، استفاده از موصاف‌کن ها ممکن است منجبر به نازک شدن یا حتی ریزش مو گردد. زمانی که مو مرطوب است، برس زدن بیش از حد یا خشک کردن خشن با حوله نیز می‌تواند به موهای شما اسیب وارد کند.خوشبختانه در بیشتر این موارد رشد مو از ابتدا آغاز می‌شود با درمان‌های صحیح فرآیند ریزش مو متوقف خواهد شد. اما اگر شرایط بهتر نشد باید با یک متخصص پوست و مو مشورت شود.