مهر: درحالیکه مطابق با آئین نامههای اعلام شده از سوی وزارت راه و شهرسازی، هواپیماهای با عمر کمتر از ۱۵ سال نباید وارد ناوگان حمل و نقل هوایی شود. اما به تازگی اتفاقاتی در این حوزه میافتد که به نظر میرسد چندان هم این آئین نامه از سوی برخی مقامات در وزارت راه و شهرسازی، جدی گرفته نشده است.
چندی پیش بود که یک ایرلاین با دو هواپیما با عمر بالا مجوز پرواز گرفت. شنیدهها حاکی از آن است که دو هواپیمای این شرکت، مربوط به سال ۱۹۹۸ و دیگری برای سال ۲۰۰۰ میلادی است که با سیاستهای ابلاغی از سوی وزارت راه و شهرسازی مغایرت دارد.
این در حالی است که مطابق با دستورالعمل تاسیس ایرلاین، شرکتهای هواپیمایی علاوه بر داشتن کفایت مالی، باید ناوگان خود را به حداقل ناوگان مورد نظر بر اساس نوع پروانه بهرهبرداری برسانند. اما در حال حاضر علاوه بر اینکه هنوز هواپیماهای جدید وارد کشور نشدهاند، هواپیماهای دست دومی هم که مجوز ورود می گیرند، مطابق با دستورالعمل ورود هواپیما نیستند.
در بهار سال گذشته وزیر راه و شهرسازی اعلام کرده بود که ۱۷ فروند هواپیما در اسفند ماه ۹۳ وارد کشور شده است که به دو فروند از این تعداد اجازه پرواز داده نخواهد شد. همچنین ۹ فروند هواپیمایی که در چند روز گذشته وارد آسمان ایران شدهاند، از سال ۲۰۰۳ میلادی به بعد تولید شدهاند و دستورالعمل خرید ایرلاین در رابطه با تمام آنها اجرایی شده است.
اما اینطور به نظر می آید که فشار ناشی از کمبود هواپیما که با نیامدن هواپیماهای جدید بیشتر شده است، وزارت راه و شهرسازی را برآن داشته که با ورود هواپیماهای قدیمی موافقت کند که این موضوع را در تاسیس ایرلاین جدید هم دیدیم.
براساس این گزارش، به تازگی یک فروند هواپیمای بوئینگ با سال ساخت ۱۹۹۳ یا ۱۹۹۴ در فرودگاه اصفهان به زمین نشسته و در انتظار دریافت مجوز از سوی وزیر راه و شهرسازی و شورای عالی هواپیمایی است تا اجازه پرواز دریافت کند. این در حالی است که همواره وعده ورود هواپیماهای نو و یا حداقل با عمر کمتر از ۱۵ سال به مردم داده شده است.
یکی از فعالان صنعت حمل و نقل با انتقاد نسبت به ارائه مجوز به چنین هواپیماهایی، گفت: مردم همواره در انتظار ورود آخرین مدل های ایرباس و بوئینگ به کشور هستند اما همچنان هواپیماهایی با عمر بالاتر وارد کشور می شود.
وی با بیان اینکه این موضوع مورد انتقاد فعالان صنعت است، افزود: چرا شورای عالی هواپیمایی درخواست مجوز چنین هواپیماهایی را می پذیرد در حالیکه با سیاست های این وزارتخانه هم مغایرت دارد.
بنابراین به نظر می رسد با وجود وعده هایی که در این بخش داده شده اما همچنان در عمل صنعت حمل و نقل هوایی با مشکلاتی در اجرای دستورالعملها مواجه است و شورای عالی هواپیمایی هم به خوبی وظایف خود را ایفا نمی کند. همچنین سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان ناظر بر این بخش باید توجه بیشتری به ارائه مجوزها داشته باشد تا با ورود هواپیماهای قدیمی به ناوگان، اعتماد مسافران به این صنعت، از دست نرود.