جستجو

آرشيو

تماس با ما

درباره ما

صفحه نخست

 
تاريخ درج: پنجشنبه، 14 مرداد 1395     
رؤیای شیرین

«المپیک آغاز شد»؛ این جمله شاید برای بسیاری از کسانی که این روزها وقایع ورزش دنیا را پیگیری می‌کنند تنها حکم یک خبر جذاب و شیرین را داشته باشد.
روزنامه شرق؛ علیرضا دبیر: «المپیک آغاز شد»؛ این جمله شاید برای بسیاری از کسانی که این روزها وقایع ورزش دنیا را پیگیری می‌کنند تنها حکم یک خبر جذاب و شیرین را داشته باشد.
 
آنها کسانی هستند که برابر گیرنده‌های تلویزیونی نشسته و رقابت ‌هزاران ورزشکار بیش از ٢٠٠ کشور دنیا را نگاه می‌کنند و بنا به علاقه‌شان به هرکدام از رشته‌های ورزشی یا ورزشکاران، از آن لذت می‌برند، اما این اتفاق جذاب و شیرین برای بسیاری از افراد هم حکم مرگ و زندگی را دارد. آنها کسانی هستند که با رؤیای المپیک زندگی کرده‌اند و بخش عمده‌ای از انرژی، توان، استعداد و سرمایه‌شان را بر سر رسیدن به این آوردگاه بی‌نظیر هزینه کرده‌اند. آنها ورزشکارانی هستند که نقطه اوج موفقیت و پیشرفتشان، حضور در المپیک و بالاترین سطح از پیشرفت و موفقیتشان هم کسب مدال المپیک خصوصا از جنس طلای آن است.
 
در کنار همین افراد مربیانی هستند که تمام تجربه و دانش خود را در اختیار شاگردانشان قرار داده‌اند و بالاتر از آنها مدیرانی که سرمایه‌، انرژی و توانایی‌های کشوری را در جهت حمایت از این ورزشکاران و مربیان کنار هم گرد آورده‌اند. حقیقت آن است که نقطه انتهایی پیشرفت در ورزش حرفه‌ای را باید المپیک نامید.

 

 اگر برای یک فعال در عرصه سینما، رسیدن به اسکار معیار باشد، برای یک ورزشکار قطعا المپیک اتفاقی است که نمی‌شود آن را با هیچ چیز دیگری مقایسه کرد. براین‌اساس است که کامیابی یا ناکامی در این رویداد تأثیر شگرفی بر ابعاد مختلف زندگی یک ورزشکار می‌گذارد. بدون‌شک رسیدن به این سطح از موفقیت و کامیابی؛ یعنی کسب مدال المپیک می‌تواند او را به عرش رسانده و خدای‌ناکرده به هدررفتن فرصت بزرگی همچون فرصت حضور در بزرگ‌ترین اجتماع بشری تاریخ می‌تواند او را در اوج ناکامی و افسردگی قرار دهد.
 
به گمان من هرآنچه درخصوص المپیک باید انجام می‌دادیم را انجام داده یا نداده، دیگر باید فراموش کنیم. از همین حالا باید به آنهایی فکر کرد که در نتیجه موفقیت در المپیک فصلی جدید از زندگی حرفه‌ای‌شان آغاز می‌شود و استمرار موفقیت‌ها می‌تواند به سود ورزش کشورمان باشد و از دیگرسو آنهایی که ناکامی در المپیک ممکن است منجر به آن می‌شود که زندگی عادی و طبیعی‌‌شان هم تحت‌تأثیر قرار گیرد. برنامه‌ریزی برای بازیابی چنین استعدادها و فرصت‌هایی از دیگر برنامه‌هایی است که باید از هم‌اکنون مدنظر داشت. امید دارم که المپیک ٢٠١٦ ریودوژانیرو، المپیک موفقیت‌ها، پیروزی‌‌ها و سرافرازی‌های ورزش ایران و به‌تبع آن نام بزرگ ایران عزیزمان باشد.



درج يادداشت و نظرات

نام:
  ايميل:
توضيحات: