جام جم: بیشتر افراد آلزایمر را منحصر به دوران پیری می‌دانند به‌طوری که بسیاری از مبتلایان به این بیماری ۶۵ سال به بالا سن دارند. در این میان بیش از ۵ درصد مبتلایان در سنین پایین‌تر و بین دهه‌های ۴۰ و ۵۰ عمر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
به‌طور کلی، آلزایمر نوعی بیماری پیشرونده است که علائم آن طی سال‌ها تشدید می‌شود و تا جایی پیش می‌رود که فرد حتی خودش را نیز نمی‌شناسد. این بیماری ششمین علت مرگ‌ومیر در آمریکاست و مبتلایان به‌طور متوسط تا هشت سال پس از بروز علائم بیماری زنده می‌مانند ولی در کل میانگین عمر بیماران معمولا بین ۴ تا ۲۰ سال متغیر است.
کاهش حافظه‌ای که زندگی روزمره را مختل می‌کند
یکی از معمول‌ترین علائم آلزایمر به‌ویژه در مراحل اولیه بیماری، فراموش کردن اطلاعاتی است که به تازگی به‌خاطر سپرده‌اند. از دیگر علائم نیز می‌توان به فراموش کردن تاریخ‌ها و اتفاقات مهم اشاره کرد؛ اینکه بار‌ها و بار‌ها این اطلاعات را سوال می‌کنند؛ یا‌گاه به چیزهایی متوسل می‌شوند که آن مورد خاص را برایشان یادآوری کند به‌عنوان مثال تاریخ یا اتفاق خاصی را روی کاغذ نوشته یا از وسایل الکترونیکی برای یادآوری استفاده می‌کنند یا از اعضای خانواده کمک می‌گیرند.
مشکل معمول بیماران: گاهی نام‌ها و قرار ملاقات‌ها را فراموش می‌کنند ولی بعد از مدتی آن‌ها را به‌خاطر می‌آورند.
چالش‌هایی که در مسیر برنامه‌ریزی یا حل مشکل وجود دارد
برخی افراد تغییراتی را در توانایی خود هنگام پیگیری و اعمال برنامه‌ریزی‌های کاری خود به‌خصوص وقتی با اعداد سر و کار دارند، تجربه می‌کنند. این اتفاق معمولا موقع محاسبه قبوض ماهیانه یا فاکتورهای مختلف رخ می‌دهد. در واقع، آن‌ها در تمرکز دچار مشکل هستند و نسبت به قبل، زمان بیشتری را صرف کارهای مهم می‌کنند.
مشکل معمول بیماران: خطاهای‌گاه و بیگاه هنگام تنظیم تاریخ دسته‌چک و قرارهای کاری.
در به اتمام رساندن وظایف خانوادگی در منزل محل کار یا در اوقات فراغت به مشکل برمی‌خورند
مبتلایان به آلزایمر غالبا انجام تمام و کمال کارهای روزمره را کمی دشوار می‌دانند.گاه، رانندگی و رفتن به محلی آشنا، مدیریت مالی در محل کار یا به‌یادآوری قوانین بازی مورد علاقه برای آن‌ها بسیار دشوار است.
مشکل معمول بیماران: این بیماران گهگاه برای تنظیم مایکروویو یا ضبط برنامه‌های تلویزیونی هم به کمک دیگران نیاز پیدا می‌کنند.
گم کردن زمان و مکان
مبتلایان به آلزایمر غالبا تاریخ روز‌ها، فصل‌ها و گذر زمان را فراموش می‌کنند. آن‌ها معمولا از درک رخدادهای اخیر که سریع اتفاق می‌افتند، عاجزند و‌گاه فراموش می‌کنند از چه مسیری و چگونه به مقصد رسیده‌اند.
مشکل معمول بیماران: این قبیل بیماران معمولا روزهای هفته را گم می‌کنند ولی پس از مدتی آن را به یاد می‌آورند.
در درک تصاویر بصری و روابط فضایی مشکل دارند
در برخی مبتلایان، بروز مشکلات دید از علائم آلزایمر به‌شمار می‌رود. آن‌ها همچنین ممکن است در خواندن، تشخیص فاصله، رنگ و تضاد‌ها دچار مشکل شوند. مبتلایان به آلزایمر در مقام تشخیص ممکن است به‌گونه‌ای عمل کنند که به‌عنوان مثال، ممکن است از کنار آینه‌ای رد شوند و تصور کنند فرد دیگری در اتاق است. در واقع، آن‌ها قادر به تشخیص بازتاب خود نیستند.
مشکل معمول بیماران: دچار تغییرات دید هستند که به آب مروارید مرتبط است.
مشکلات تازه با کلمات در صحبت کردن یا نوشتن
مبتلایان به آلزایمر در پیگیری و پیوستن به مکالمه‌ای که بین چند نفر در حال انجام است، دچار مشکل می‌شوند. آن‌ها ممکن است در میانه صحبت مکث کرده و حرفی برای گفتن نداشته باشند و از ادامه گفت‌وگو بازبمانند یا مدام حرف‌هایش را تکرار کنند. این قبیل بیماران غالبا با واژه‌ها کشمکش دارند و در یافتن کلمه صحیح یا صدا زدن اشیا با نام آن‌ها دچار مشکل هستند.
مشکل معمول بیماران: گاهی مبتلایان به آلزایمر با یافتن واژه‌های مناسب مشکل دارند.
اشیا را برمی‌دارند و مکان آن را گم می‌کنند
افراد مبتلا به آلزایمر معمولا اشیا را در مکان‌های نامناسب و غیرمعمول قرار می‌دهند. آن‌ها ممکن است اشیا را گم کرده و قادر به یافتن آن هم نباشند به‌طوری که‌گاه پیش می‌آید سایرین را به دزدی متهم کرده‌اند. این اتفاق اغلب در طول زمان رخ می‌دهد.
مشکل معمول بیماران: بیماران معمولا اشیایی مانند لیوان‌ها یا کنترل تلویزیون را در زمان‌های مختلف جابه‌جا کرده و فراموش می‌کنند آن‌ها را سر جای اصلی خود قرار دهند.
ضعف در قضاوت و تصمیم‌گیری
مبتلایان به آلزایمر ممکن است تغییراتی در تصمیم‌گیری‌ها داشته باشند. به‌عنوان مثال، ممکن است در مواقع غیرضروری پول خود را بدون حساب و کتاب و بدون هیچ فکری هزینه کنند. در واقع، آن‌ها به مراقبت از پوست و تمیز نگه داشتن خود هیچ اهمیتی نمی‌دهند.
مشکل معمول بیماران: مبتلایان به آلزایمر گهگاه تصمیمات نادرست می‌گیرند.
خارج شدن از کار یا فعالیت‌های اجتماعی
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است ابتدا واکنش خود راباادامه ندادن فعالیت‌های اجتماعی، سرگرمی‌ها، پروژه‌های کاری یا ورزش معمول آغاز کنند. برای آن‌ها ادامه روند فعالیتی همگام با تیم ورزشی یا به‌یادآوردن اینکه چگونه سرگرمی مورد علاقه خود را به اتمام می‌رساندند، می‌تواند آزاردهنده و دشوار باشد. آن‌ها ممکن است به خاطر تغییراتی که پیش رو داشته‌اند، فعالیت‌های اجتماعی را رها کنند.
مشکل معمول بیماران: این بیماران‌گاه از تعهدات کاری، خانوادگی و اجتماعی خسته و آزرده می‌شوند.
تغییرات شخصیتی و تغییر خلق و خو
خلق و خو و شخصیت افراد مبتلا به آلزایمر می‌تواند در طول زمان دستخوش تغییراتی شود. آن‌ها ممکن است دچار سردرگمی و افسردگی شده، به افراد مشکوک شوند و هراسان یا مضطرب شوند. آن‌ها در محیط خانه، محل کار، در جمع دوستان یا مکان‌هایی که آرامش آن‌ها را بر هم می‌زند به راحتی غمگین می‌شوند.
مشکل معمول بیماران: این قبیل افراد معمولا راه‌های ویژه‌ای برای انجام کار‌ها ایجاد کرده و زمانی که کارهای روزمره مختل می‌شود، آزرده‌خاطر می‌شوند.
