بیش از ۱۰ سال است که برنامه «ماه عسل» در ماه مبارک رمضان راهی آنتن می‌شود و طی این سال‌ها موافقان و مخالفان زیادی را با خود به همراه داشته است.
ایسنا: عده‌ای بر این باورند که برنامه «ماه عسل» به دلیل فضایی که دارد تاثیرات منفی زیادی را روی مخاطبان می‌گذارد؛ از طرفی هم برخی معتقدند، این برنامه با معرفی افرادی که هر کدام قهرمان زندگی خودشان هستند، باعث ایجاد امید در جامعه می‌شود.
بحث میان مخالفان و موافقان «ماه عسل» با ظهور شبکه‌های اجتماعی بیشتر شده است. امروز هر کسی با حضور در این شبکه‌ها می‌تواند به تحلیل هر برنامه و موضوع دیگری بپردازد. به همین منظور خبرنگار سرویس رسانه ایسنا در گفت‌وگو با یک روانشناس این موضوع را به بحث گذاشته است که تا چه اندازه می‌توان برآورد درستی از تاثیرات یک برنامه تلویزیونی مثل «ماه عسل» داشت.
حمید یعقوبی - روانشناس و استاد دانشگاه - در این زمینه اظهار کرد: از آنجا که «ماه عسل» هیجانات و احساسات مردم را درگیر می‌کند، در جلب نظر مخاطبان بسیار موفق است. پربیننده یا کم‌بیننده بودن یک برنامه ضرورتاً نمی‌تواند تأیید کند که برنامه مورد نظر، تاثیرات مثبت یا منفی روی مخاطبان دارد.
او ادامه داد: این روزها مردم ما نیاز به شادی و تزریق امید دارند؛ از طرفی هم همان‌طور که ماه رمضان به مبارک بودن ملقب شده است، در این ایام مردم خوشحال هستند و لازم است که همه دستگاه‌های فرهنگی از جمله صداوسیما به این مطلب توجه بیشتری نشان دهند. مردم در ماه رمضان نیاز به تمدد اعصاب دارند و باید اوقات خوشی را پس از افطار سپری کنند.
یعقوبی با اشاره به برنامه «ماه عسل» یادآور شد: اینکه این برنامه بر روی مخاطبان چه تأثیری می‌گذارد نیاز به یک فرایند کارشناسی شده دارد؛ مثلا می‌توان از مخاطبان نظرسنجی کرد. اگر این برنامه مخاطبان را به تأمل وا می‌دارد و باعث ایجاد یک تغییر پایدار بر آن‌ها می‌شود، این اثر مثبت است؛ ولی اگر باعث ایجاد غم و غصه در مخاطبان می‌شود، طبیعتاً باید این اثر را منفی تلقی کرد.
این روانشناس خاطرنشان کرد: من به نوبه‌ی خودم مطمئن نیستم که برنامه‌ای که اساسش بر تحریک احساسات مخاطبان است، واقعاً می‌تواند آن‌ها را به تأمل وا دارد یا خیر؛ اگرچه این دست از برنامه‌ها را نمی‌توان همه آیتم‌ها و قسمت‌هایشان را با یک چوب راند و باید هر قسمت را به صورت جداگانه مورد تحلیل قرار داد.
یعقوبی در پایان گفت: «ماه عسل» حتما نقاط قوتی داشته است که توانسته این میزان از مخاطب را به خود جلب کند. من نیز پیشنهادم به این برنامه این است که چند روانشناس را به عنوان مشاور در کنار خودش داشته باشد؛ البته اگر تاکنون این کار را انجام نداده است، این پیشنهاد می‌تواند برای سایر برنامه‌های سازمان صداوسیما نیز کاربردی باشد؛ برنامه‌هایی که با روحیات مردم سروکار دارند، باید نقطه نظرات تخصصی علم روانشناسی را نیز در نظر بگیرند.
