پرشین وی:  صبا کمالی، از بازیگران گزیده‌‏کار سال‏‌های نه‏‌چندان‏‌دور تلویزیون و تئاتر است که مدتی است کم کار شده. البته گاه و بی‏گاه، دوباره اسم او در رسانه‏‌ها مطرح می‏‌شود؛ یک‌بار به خاطر افشاگری‏‌هایش درباره مناسبات کارکردن بازیگران زن با تهیه‏‌کننده‏‌ها و دیگربار با اظهار نطری دیگر. اما به‏‌تازگی او شرکت مد و لباسی را راه‏‌اندازی کرده و به بازیگرانی پیوسته که سودای سینما، آنها را به صنعت مد می‏‌کشاند.

در این گفت‏‌وگو درخواهید یافت که ورود او به دنیای مد، آگاهانه است چرا که در این باره تحلیل‏‌هایی ارائه می‏‌دهد و ایده‏‌ها و گرایش‏‌های تخصصی دارد؛ مثلاً میگوید سالها پیش از دیدن عکس مانکنهای خارجی که پا روی اسبهای تخت جمشید گذاشته بودند ناراحت شده که چرا ما هویت مد و طراحی لباس خود را پیدا نکردهایم و فکر میکند همچنان هم اوضاع بر همین منوال است. او مدتی است مدیر عامل شرکت «نقش خرقه» است؛ شرکتی تازه‏‌کار در عرصه مد و پوشاک. کمالی در پنجمین دوره برگزاری جشنواره مد و لباس فجر هم حضور فعالانه‏‌ای داشت و البته نه با شرکتش؛ بلکه به دعوت حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس به جشنواره آمده بود تا به برگزاری آن کمک کند. او بعد از که لیسانس نمایش بگیرد، برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد، مدیریت بیزینس خوانده است.

گفت‏‌وگوی ما با صبا کمالی، درباره ورودش به دنیای مد و صنعت پوشاک است اما به فراخور بحث، سر از جاهای دیگر نیز درمی‏‌آورد.


بازیگران بسیاری وارد دنیای مد شده‏‌اند. البته بیشتر آن‏ها مدلینگ می‏‌کنند اما شما وارد دنیای مد و مشخصاً عرصه تولید پوشاک و طراحی لباس شده‏‌اید. چه پیش‏‌فرضی برای ورود به این عرصه داشتید؟

از سال‏‌های دور، دقیقا پانزده‏‌سال قبل، به لباس و طراحی آن علاقه داشتم. البته علاقه‏‌ام به دنیای رنگ‏‌ها باعث شده بود با نقاشی شروع کنم. همان موقع از این‏که می‏‌دیدم آدم‏‌ها می‏‌توانند با رنگ‏‌ها روی لباس جلوه‏‌گری داشته باشند، ذوق می‏‌کردم. حالا هم لباس به من شوق کودکانه و احساس تازگی و امنیت و پوشیدگی می‏‌دهد. این‏ها محسنات بازی با رنگ‏‌هاست. آرشیو درست می‏‌کردم از طراحی لباس‏‌ها اما پنهانی. تا این‏که همکارم پیشنهد داد و گفت ایده‏‌هایی درباره تاسیس شرکتی دارم. من هم از آرشیوم گفتم. به هر حال به فال نیک گرفتم و از لحظه‏‌ای که شروع به کار کردیم، همه چیز خوب بوده است.

آماری به دست آورده‏‌ام که می‏‌گوید در تهران، صدوسی مجتمع تجاری ساخته شده و آماده به بهره‏‌برداری است. این معنای مثبتی دارد. با این تحقیقات توانستم به افکارم در تجارت سمت و سو بدهم. از این رو تصمیم‏‌هایی گرفتم که یکی‏‌شان در ارتباط با مد و لباس است. لباس ما را با طبیعت و با گذشتگان‏مان آشتی می‏‌دهد. ما را مجبور به هماهنگ‏‌شدن با طبیعت می‏‌کند. انسان با لباس گونه‏‌گون می‏‌شود.

پیش از تأسیس شرکت‏‌تان، کار طراحی و مدلینگ کرده بودید؟
به صورت حرفه‏‌ای نه. مثلاً پیشنهاد طراحی داشتم که تولیدی مانتو بزنیم. اما خب بی‏‌ربط هم نبودم به این عرصه. مصاحبه‏‌ای کردم در سال ۸۸؛ عکسی که از من در کنار آن گفت‏وگو منتشر شده، من را با شال بلندی نشان می‏‌دهد و با نوع خاصی از مانتو. چهار سال بعد این مانتو مد شد. دکمه‏‌های آن مانتو بسته نمی‏‌شد و مجبور شدم از شال بلند رنگی استفاده کنم. این طراحی من، چهار سال بعد مد شد.
 
حالا که وارد دنیای طراحی و پوشاک شده‏‌اید با طراحان لباس چه ارتباطی دارید؟
در اجتماع‏‌ها زیاد نیستم. حسابی در شبکه‏‌های اجتماعی ندارم اما از این به بعد که بیزینس می‏‌کنم مجبورم داشته باشم. از ایده‏‌های خوب استقبال می‏‌کنم. مثل بازیگرهای دیگر، طراح به‏‌خصوص ندارم. اغلب خودم طراحی می‏‌کنم. اجرای لباس‏‌هایی که برای خودم طراحی می‏‌کنم با خیاط است. با طراحان معروف کار نمی‏‌کنم چون ایده‏‌ام پخش می‏‌شود و از بکربودن درمی‏‌آید.
 
بنابراین در شرکت خودتان هم قصد دارید که تولید انبوده نکنید؟
بله، در شرکت تولید انبوه نخواهیم داشت. تمرکزمان بر تک‏‌دوزی است.

می‏‌گویید که سبک زندگی شما تا حالا مبتنی بر عدم حضور در شبکه‏‌های اجتماعی است، اما تصمیم گرفته‏‌اید از این به بعد حضور فعالی داشته باشید. تغییر شکل زندگی شما را مد و لباس رقم می‏‌زند؟
تجارت رقم می‏‌زند ...
 
با عدم حضورتان در شبکه‏‌های اجتماعی پرطرفدار، در حالی که همه بازیگران، ازآن‏ها استقبال می‏‌کنند، می‏‌خواستید متفاوت باشید و این تفاوت را به رخ بکشید؟

نه. چون مدت‏‌هاست بازیگری نمی‏‌کنم و وقتی کاری نمی‏‌کنم دوست ندارم در صحنه باشم. معتقدم هر وقت در حوزه‏‌ای حرفی برای گفتن داشته باشیم باید جلوی چشم باشیم و جز آن، معنی ندارد؛ باید کارم به روز باشد و اگر می‏‌خواهم در شبکه اجتماعی از خودم حرف بزنم باید اطلاعات به روز بدهم. از انتشار عکس‏‏‌هایم و این‏که من را ببینید الان با دوستانم هستم، خوشگلم و ... خوشم نمی‏‌آید.
 
ایده اصلی و محوری شما در رابطه با طراحی لباس چه خواهد بود؟

ما نیاز به تنوع داریم؛ علاقه مردم به برندهای خارجی نیز به همین دلیل است. اما آیا می‏‌دانید ریشه مقنعه از کجا می‏‌آید؟ این پوشش اسلامی، مانتو و مقنعه، از الجزایر و مراکش می‏‌آید. این در حالی است که ریشه‏‌های پوشش ما بسیار زیباتر است. مثلاً ما از حریر برای روبنده استفاده می‏‌کردیم. اما خب این پوشش‏‌های وارداتی، در بحبوحه اوایل انقلاب به‏‌سرعت وارد شد و جا افتاد. الان اما با فراغ بال می‏‌توانیم تغییراتی ایجاد کنیم.
 
چه تغییراتی؟ چه باید کرد؟
این همه قومیت با لباس‏‌های مختلف داریم. ایرانی‏‌ها بسیار رنگ‏‌شناس و باسلیقه‏‌اند. در همه هنرها. مگر می‏‌شود یک ایرانی که عالی‏‌قاپو را طراحی می‏‌کند، استعداد طراحی لباس نداشته باشد؟ همه سلایق قومی را می‏‌توانیم با ترکیب رنگ‏‌های دلخواه‏‌مان به‏‌روز کنیم.
مثالی می‏‌زنم. برندی هست به نام کنزو از ژاپن که خیلی معروف است؛ طراحی‏‌های این برند، ریشه در طراحی سنتی خودشان دارد. اما ما نمی‏‌پردازیم به سنت طراحی خودمان و ترجیح می‏‌دهیم مثلاً «گوچی» بخریم. نه اینکه بد باشد؛ هنر مرز ندارد و می‏‌توانیم از بضاعت‏‌های همه ملل استفاده کنیم ولی خودمان بسیار جای کار داریم.
 
در شرکت خودتان برای رفع این دغدغه چه خواهید کرد؟
ما تصمیم داریم از طراحان جوان و خوش‏فکر و خلاق دعوت کنیم و به سلایق مشترکی برسیم و سنت‏‌ها را هم در نظر بگیریم. امیدوارم بتوانیم از بانک طراحان سایت «مدآنلاین» استفاده کنیم و از این به بعد، از امکانات این‏‌چنینی سایت شما بهره ببریم.

صبا کمالی در صنعت مدلینگ

شما گفتید به سنت‏‌های خودمان در طراحی لباس دقت کنیم. اتفاقا مدتی است جریانی در دنیای مد به راه افتاده؛ این‏که برندهای مشهور صنعت مد، روی آورده‏‌اند به طرح‏‌های اسلامی مبتنی بر حجاب و صنعتی چندین تریلیون دلاری راه انداخته‏‌اند. این‏که این بازار را نیز آن‏ها به نام خودشان و عوایدش را هم به حساب‏‌های خود جاری کرده‏‌اند از نقص ماست؟
نه، از هوش فراوان آن‏هاست. من منشوری برای صنعت مد تنظیم و طی آن تأکید کرده‏‌ام به راه‏‌هایی که بر اساس آن و البته حمایت‏‌های مسوولان، ما می‌‍‏توانیم صنعت جهانی مد داشته باشیم. من عکس‏‌هایی از پیش از انقلاب دیدم از مانکن‏‌های باحجاب و بی‏‌حجاب خارجی که پا گذاشته بودند روی اسب‏‌های تخت جمشید. خیلی به من برخورد از ورود زیرپوستی آن‏ها. اما حالا اتفاقات بهتری در حال رخ‏دادن است و من امیدوارم.
 
شما مدتی پیش به برگزاری جشنواره مد و لباس فجر کمک کردید. به نظرتان، بهترین خروجی چنین حرکت‏‌‎هایی، با توجه به حرف‏‌هایی که الان رد و بدل کرده‌‏ایم، چیست؟

من به عده‌‏ای از هنرمندان که زنگ می‌زدم و آنها را به جشنواره دعوت می‏‌کردم، ابراز ناامیدی می‏‌کردند و می‏‌گفتند فایده‏‌ای ندارد. به هر حال این گام‏‌ها، اولیه است و باید به فال نیک گرفت‏شان. به هر حال چشم‏‌ها در این این‏گونه جشنواره‏‌ها طراحان و طرح‏‌ها و رنگ‏‌ها را می‏‌بیند و به‏‌مرور ذهن‏‌ها تغییر می‏‌کند.

بیوگرافی صبا کمالی:

صبا کمالی (زاده ۲۵ آبان ۱۳۵۵ در ساری) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایرانی است.

او در سال ۱۳۷۸ مدرک کارشناسی خود را از دانشکده سینما و تئاتر دریافت کرد و همچنین دارای مدرک کارشناسی‌ارشد مدیریت اجرایی می‌باشد. آغاز فعالیت‌های او در تئاتر به سال ۱۳۷۶ و در تلویزیون به سال ۱۳۷۸ بر می‌گردد. همچنین وی در سال ۷۸ با فیلم «متولد ماه مهر» ساخته احمدرضا درویش، نخستین بار سینما را تجربه کرد.

وی در ۲۳ سالگی (۱۳۷۷) جایزهٔ نخست بهترین بازیگر را از سومین جشنوارهٔ تئاتر تهران برای بازی در نمایش «از عدمیت تا آدمیت» بُرد.

وی در خصوص کم‌کاری‌اش در سینما و تلویزیون می‌گوید:

 من بابت هر جواب ردی که به پیشنهاد وقیحانه تهیه‌کنندگان دادم آن‌ها مرا پنج سال به‌عقب پرت کردند یک‌مشت موجودات حقیر که اسم دیگری را روی آن‌ها نمی‌توان گذاشت.