فناوران: صادق عباسی شاهکوه درباره انجام مطالعه و امکان‌سنجی ورود اپراتور جدید تلفن همراه با همکاری پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات و مشاور بین‌المللی افزود: با توجه به تکنولوژی‌های جدیدی مانند M2M و سلامت الکترونیکی، فرصت‌هایی برای اپراتور جدید وجود خواهد داشت و به نظر می‌آید به دلیل رشد تصاعدی دیتای تلفن همراه که با افزایش محتوا و سرویس‌های داخلی بیشتر هم خواهد شد، وجود اپراتور خاص دیتا لازم باشد.
معاون بررسی‌های فنی و صدور پروانه رگولاتوری گفت: در صورتی که اپراتورهای موجود، شرایط رگولاتوری برای ارتقا به نسل‌های بالاتر را که در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات تصویب و در الحاقیه پروانه‌ها نیز منعکس شده را برآورده نکرده و مجوز ارتقا نگیرند، سهم بیشتری از بازار دیتای تلفن همراه به اپراتور جدید تعلق می‌گیرد.
وی درباره پیش‌شرط‌های ارتقای شبکه‌های تلفن همراه از نسل 2 به نسل‌های بالاتر افزود: کلیات صدور مجوز ارتقای شبکه تلفن همراه از سوی کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات تصویب شده است که در آن رویکردهایی مانند ایجاد توازن در تخصیص طیف مورد نیاز اپراتورها، فراهم‌کردن امکان صدور مجوز اپراتورهای مجازی تلفن همراه (MVNO)، اجرایی‌کردن رومینگ ملی، ترابردپذیری شماره‌های تلفن همراه (MNP)، رفع اشکالات و ابهام‌های پروانه‌های موجود و همچنین عمل به تعهدات از سوی دارندگان پروانه‌ها مورد توجه قرار گرفته است.

 حاتم بخشی از کیسه اپراتورها
مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به بهانه ایجاد رقابت و تعادل در بازار خبر از حضور اپراتورهای جدید تلفن همراه می‌دهند؛ اما از سوی دیگر کارشناسان چنین فرآیندی را نه تنها موجب رقابت پذیری بازار نمی‌دانند؛ بلکه معتقدند این کار باعث ایجاد انحصار و ضرر و زیان اپراتورهای با سابقه بازار خواهد شد.
نزدیک به چهار سال است که از زمان اجرایی شدن قرار داد خدمات نسل سوم تلفن همراه می‌گذرد؛ اما با این حال و به رغم  دو سال و اندی انحصار در ارایه این خدمات اپراتور سوم تنها توانست کمتر از یک میلیون کاربر نسل سوم جذب کند. از سوی دیگر این اپراتور اکنون به واسطه شرط رومینگ ملی توانسته راهی که اپراتورهای دیگر در 20 سال زمان و با صرف هزینه‌های میلیون دلاری طی کرده‌اند را یک شبه سرمایه‌گذاری طی کند.
با این حال سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اکنون به فکر ارایه مجوز اپراتورهای جدید است؛ اپراتورهایی که فاقد تخصص فنی و علمی هستند و قرار است به راحتی و بدون هیچ‌گونه زحمتی و تنها با صرف بودجه تبلیغاتی روی شبکه دیگران سوار شوند و سودهای میلیاردی به جیب بزنند.
رسیدن به نقطه کنونی ارتباطات در کشور، جدا از سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته، پشتوانه کاربرانی را به همراه دارد که سرد و گرم اپراتور تلفن همراه خود را چشیده‌اند تا بتوانند اکنون با پیشرفت فناوری از فناوری‌های جدید استفاده کنند.
در این بین اما قانون و مقررات‌های سازمان تنظیم مقررات باعث شده که کاربران برای استفاده از فناوری‌های جدید باید هزینه‌های مضاعف خرید سیم‌کارت جدید و یا انتقال شماره خود بر اپراتورهایی که سابقه و عقبه‌ای از آن‌ها دردسترس نیست را به جان بخرند.
حال سوالی که پیش می‌آید آن است که آیا بازار ایران به ایجاد اپراتورهای بی‌کیفیت نیاز دارد؟‌ آیا ایجاد بار اضافی روی شبکه‌های اپراتورهای دیگر که اکنون و بعد از سال‌ها قرار است خدمات دیتا را به کاربران تشنه خود ارایه دهند منجر به کاهش کیفیت سراسری نمی‌شود؟‌ آیا این شایعه درست است که سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ماموریت ویژه‌ای برای کاهش سهم و سود اپراتورهای قدیمی بازار دارد؟‌ یا اینکه قرار است با ایجاد اپراتورهای مجازی بدون هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری و ریسکی تنها کیسه حق‌السهم دولت از این محل پر شود؟