قدس آنلاین: همانگونه که خداوند درد و بیماری را قرار داده برای آن درمان را نیز وضع کرده تا انسان با بکارگیری شیوه های درمانی بر بیماری های خود فائق شود.
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «خداوند متعال هيچ دردى نداد مگر آن كه دارويش را نيز داد . عده اى آن را مى شناسند و عده اى نمى شناسند؛ جز مرگ [كه دارويى ندارد].»
همچنین، امیرمومنان علی (ع) فرموده اند: «هر دردى دارويى دارد.»
جالب آنکه روایات تاکید دارند که فرد بیمار در مصرف دارو عجله نکند و تا جای ممکن با سیستم دفاعی بدنش بر بیماری غلبه کند.
از این رو، رسول خدا (ص) می فرمایند: «تا زمانى كه بدنت بيمارى را تحمل مى كند، از مصرف دارو پرهيز كن و هر گاه آن را تحمل نكرد، آنگاه به دارو روى آر.»
امام علی (ع) نیز فرموده اند: «تا زمانى كه بيمارى تو را از پا نينداخته است، خود را در بستر مينداز.»
حضرت موسی بن جعفر (ع) نیز می فرمایند: «هيچ دارويى نيست، مگر آنكه خود بيمارى تازه اى را دامن مى زند. براى بدن چيزى سودمندتر از پرهيز و خوردن غذا در حد نياز بدن نيست.»
ایشان همچنین فرموده اند: «پرهيز بهترين دارو و معده خانه امراض است، بدن را مادامى كه عادت مى كند عادت بده.»
امیرمومنان امام علی (ع) نیز می فرمایند: «گرسنگى كشيدن سودمندترين داروست.»
در این میان به تصریح روایات در تربت امام حسین (ع) شفای تمام امراض و بیماری ها قرار داده شده است.
امام صادق (ع) فرموده اند: «در تربت قبر حسين عليه السلام شفاى هر دردى است و آن بزرگترين داروست.»
و نیز می فرمایند: «كام نوزادان خود را با تربت حسين عليه السلام برداريد كه آن مايه ايمنى است.»
و از امام كاظم (ع) است که فرمودند: «از تربت من براى تبرك چيزى بر نداريد؛ زيرا خوردن تربت همه ما حرام است مگر تربت جدم حسين بن على عليهماالسلام؛ زيرا خداوند تعالى در اين تربت براى شيعيان و دوستان ما شفا قرار داده است.»
