براساس تحقیقات پژوهشگران، عواقب محروم بودن از خواب در 24 ساعت با اختلال شناختی فردی با محتوای الکل خون 0.1 درصد قابل مقایسه است. شما در این زمان واکنش کاهش یافته، گفتار نامفهوم و تفکر کند دارید. توجه کاهش می‌یابد، شنوایی مختل می‌شود و خطر مرگ بر اثر تصادف مرگبار افزایش می‌یابد.

 

  در ۳۶ساعت|حافظه مه‌آلود و فشارخون بالا

 

در طول یک شب خواب سالم، فشار خون حدود 10 تا 20 درصد کاهش می یابد. اما اگر خواب به طور مزمن قطع شود یا اصلاً اتفاق نیفتد، فشار خون بالا می‌ماند و برای افرادی که فشارخون بالا دارند، خطرناک‌ است. احتمالاً احساس تنبلی و تاخیر در زمان واکنش، حافظه مه‌آلود و ناتوانی در تمرکز و یادگیری اطلاعات جدید و پردازش نشانه‌های اجتماعی خواهید داشت.

 

 

بدن شروع به شکل دادن «خواب‌های کوچک» می‌کند؛ همان استراحت های 3 تا 15 ثانیه‌ای که طی آن مغز شما خاموش می‌شود. چشمان شما بسته نمی‌شوند و ممکن است از آن چه در حال رخ دادن است آگاه نباشید. برخی از افراد حتی ممکن است با توهم مواجه‌شوند و چیزهایی را ببینند که واقعا وجود ندارند یا صداهایی بشنوند.

 

 

مغز در حال مبارزه با تمایل به خاموش شدن است و وضعیت احساسی واقعا شکننده‌ای را ایجاد می‌کند. خواب‌های کوتاه هم  از نظر طول و دفعات افزایش می‌یابند. پس از گذشت ۷۲ ساعت بی‌خوابی، ذهن برای دیدن و شنیدن هرگونه توهم، هذیان و پارانویا آماده است.