ایسنا نوشت: یکی از محققان دانشگاه «لوند» سوئد به تازگی ربات مجهز به بال و پر ایجاد کرده است که این امر به بهبود کارایی هواپیماهای بدون سرنشین کمک می‌کند.
مطالعه‌ای که توسط دانشگاه «لوند» در سوئد انجام شده است نشان می‌دهد که پرندگان با تا کردن بال‌هایشان در هنگام حرکت به سمت بالا، کارآمدتر پرواز می‌کنند. این امر الهام‌بخش محققان خواهد بود و به آنها در توسعه پهپادهای بالدار و افزایش راندمان پیشرانه و آیرودینامیک آنها کمک خواهد کرد.
«کریستوفر جوهانسون» محقق زیست‌شناسی در دانشگاه لوند، توضیح داد که بال رباتیک آنها می‌تواند بیشتر از ربات‌های قبلی مانند یک پرنده تکان بخورد. این تحقیق می‌تواند برای کاربردهایی مانند خدمات ارسال محموله استفاده شود.
پهپادهایی که با پرندگان واقعی مو نمی‌زنند
دایناسورهای پرنده مانند منقرض شده از تا کردن بال‌های خود در طول حرکت کردن به سمت بالا سود می‌بردند. پرندگان بزرگترین و کارآمدترین موجودات پرنده زنده امروزی هستند که الهام بخش توسعه پهپادهای جدید هستند. برای تعیین اینکه کدام استراتژی بال زدن بهتر است نیاز به مطالعات آیرودینامیکی در مورد روش‌های مختلف بال زدن است.
برای مطالعه بیشتر این موضوع، یک تیم تحقیقاتی سوئدی-سوئیسی بال رباتیکی ساخته‌اند که می‌تواند دقیقاً به این امر دست یابد و مانند پرنده تکان بخورد. این بال در یک تونل باد آزمایش شد تا اندازه‌گیری شود که چگونه روش‌های مختلف بر نیرو و انرژی آن در حین پرواز تأثیر می‌گذارد.
مطالعات قبلی نشان داده است که پرندگان هنگام پرواز آهسته بال‌های خود را بیشتر به صورت افقی تکان می‌دهند. مطالعه جدید نشان می‌دهد که پرندگان اگر به انرژی بیشتری نیاز داشته باشد، احتمالاً این کار را انجام می‌دهند. این چیزی است که پهپادها می‌توانند از آن تقلید کنند تا دامنه سرعتی که می‌توانند با آن پرواز کنند را افزایش دهند.
از بال رباتیک می‌توان برای پاسخ به سؤالاتی در مورد پرواز پرندگان استفاده کرد که این امر به سادگی با مشاهده پرندگان در حال پرواز غیرممکن است. تحقیقات در مورد توانایی پرواز پرندگان زنده محدود به حرکت بال زدن است که پرنده در واقع از آن استفاده می‌کند. این تحقیق با یافتن اینکه کدام الگوهای حرکتی بیشترین نیرو را ایجاد می‌کنند و کارآمدتر هستند، توضیح می‌دهد که چرا پرندگان به همین شکل تکان می‌خورند. نتایج این مطالعه همچنین می‌تواند در زمینه‌های تحقیقاتی دیگر مانند درک بهتر چگونگی تأثیر مهاجرت پرندگان توسط تغییرات آب و هوایی و دسترسی به غذا، مورد استفاده قرار گیرد.
کاربردهای بالقوه زیادی برای پهپادها وجود دارد که می‌توان از این بینش‌ها به خوبی استفاده کرد. پهپادهای بالدار را می‌توان برای حمل و نقل استفاده کرد، اما آنها باید به اندازه کافی کارآمد باشند و بتوانند وزن اضافی را تحمل کنند. نحوه حرکت بال‌ها برای عملکرد اهمیت زیادی دارد، بنابراین اینجاست که تحقیقاتی مانند این می‌تواند مفید واقع شود.
