مردادماه سال ۹۲ مردی در تماس با پلیس مدعی شد از خانه برادرش در منطقه اندیشه بوی تعفن به مشام می‌رسد. پس از حضور مأموران در محل، وقتی آنان با مجوز قضایی وارد خانه شدند در بررسی‌های اولیه جسد مرد میانسالی به نام محمود را که با ضربات چاقو کشته شده و زیر پتو بود، کشف کردند.

 

جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و شناسایی عامل یا عاملان قتل در دستور کار تیم جنایی قرار گرفت. مأموران در نخستین گام، ملیحه همسر مقتول را احضار و تحت بازجویی قرار دادند. وی در ابتدا با تناقض‌گویی سعی داشت خودش را بی‌خبر از ماجرا نشان دهد، اما وقتی در برابر مستندات و مدارک موجود قرار گرفت، راز قتل همسرش را فاش کرد.

 

ملیحه در توضیح ماجرا به مأموران گفت: چند روز پیش از قتل همسرم با او دعوا کردم و محمود بشدت کتکم زد. با حالت ناراحتی و قهر به خانه برادرم در یکی از شهرهای غربی کشور رفتم و در آنجا موضوع را با شهرام برادرم در میان گذاشتم. چون خیلی ناراحت بودم و گریه می‌کردم برادرم به من قول داد که محمود را تنبیه می‌کند و گوشمالی می‌دهد. ساعاتی بعد شهرام با دوستش کریم تماس گرفت و از او خواست تا برای رفتن به تهران همراهی‌مان کند.

 

در میانه راه تصمیم گرفتیم به همسرم تلفن کرده و او را به بیابانی بکشانیم و همانجا او را ادب کنیم، اما جواب تلفن‌مان را نداد. وقتی به خانه‌مان رسیدیم و زنگ خانه را زدیم باز هم شوهرم در را باز نکرد و مجبور شدیم زنگ همسایه‌مان را بزنیم و وارد آپارتمان شویم، اما پس از آنکه محمود در را باز کرد با دیدن ما شروع به فحاشی کرد.

 

وی ادامه داد: همان موقع بود که شهرام دستمالی را دور گردن محمود انداخت و با کاردی که روی میز بود ضربه‌ای به گردنش زد. پس از آن کریم روی شکم همسرم نشست و با چاقو چند ضربه به پهلو و پای او زد و چند دقیقه بعد هم محمود فوت کرد. بعد از آن پتویی را روی جسدش انداختیم و به سرعت از خانه خارج شدیم.

 

با اعترافات ملیحه، شهرام و دوستش کریم نیز بازداشت شدند و در همان بازجویی‌های اولیه به قتل اعتراف کردند.

 

با اعترافات متهمان، گزارش پلیس و پزشکی قانونی و تکمیل تحقیقات برای شهرام به اتهام مباشرت در قتل عمد، برای کریم به اتهام مشارکت در قتل و برای ملیحه به اتهام معاونت در قتل، کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۷۱ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

 

در ابتدای جلسه دادگاه مادر مقتول به عنوان اولیای دم درخواست اشد مجازات برای هر سه متهم را مطرح کرد.

 

پس از آن متهمان یک به یک به جایگاه رفتند و با تکرار اظهارات‌شان در مراحل بازجویی اتهامات‌شان را پذیرفتند و از اولیای دم طلب بخشش کردند.

 

پس از صحبت‌های متهمان و وکلای آن‌ها قضات وارد شور شدند و شهرام متهم ردیف اول را به قصاص و کریم متهم ردیف دوم را به ۱۵ سال حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت و به منظور افزایش مجازات به استناد ماده ۱۹ قانون به دو سال اقامت اجباری در یک شهرستان دورافتاده محکوم کردند و ملیحه متهم ردیف سوم نیز به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.

 

اما با گذشت ۹ سال از این جنایت در حالی که شهرام همچنان در انتظار چوبه دار قرار داشت، توانست سرانجام رضایت مادر مقتول را جلب و از قصاص رهایی پیدا کند.

 

در حالی که مرد زندانی حدود ۹ سال را در حبس سپری کرده بود، در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران از جنبه عمومی جرم محاکمه شد.

 

در این جلسه متهم ضمن ابراز ندامت از کاری که سال‌ها پیش انجام داده، به قضات گفت: من در آن سال‌ها خامی کردم و دست به کاری زدم که زندگی‌ام را نابود کرد. حالا هم بشدت پشیمانم و از قضات می‌خواهم در صدور حکم تا حد امکان تخفیف قائل شوند.

 

پس از اظهارات متهم و موکل او، قضات وارد شور شدند و با بررسی پرونده و براساس اظهارات متهم، وی را به ۹ سال حبس محکوم کردند که با احتساب ایام بازداشتی متهم به نظرمی‌رسد وی بزودی از زندان آزاد شود.