پیرچشمی، بعد از ۴۰ سالگی یا بیشتر، برای اکثر مردم اجتناب‌ناپذیر است، اما قابل اصلاح است.

 

برای همه اتفاق می‌افتد. جعبه غلات را نزدیک نگه می‌داریم تا برچسب تغذیه آن را بخوانیم یا از یک همراه می‌خواهیم که غذاها را با صدای بلند بخواند، زیرا نمی‌توانیم به طور واضح منو را تشخیص دهیم. اینها علائم اولیه پیرچشمی هستند که به آن دوربینی وابسته به سن نیز می‌گویند و تقریباً اجتناب‌ناپذیر است.

 

پیرچشمی یک بیماری نیست. نتیجه پیری طبیعی چشم است. عدسی چشم دقیقاً در پشت عنبیه قرار دارد و به ماهیچه‌های کوچکی متصل است که به تغییر شکل آن برای تمرکز کمک می‌کند.

 

 

این ماهیچه‌ها که ماهیچه‌های مژگانی نامیده می‌شوند، زمانی که روی یک جسم نزدیک تمرکز می‌کنید، به طور خودکار منقبض می‌شوند و انحنای عدسی را افزایش می‌دهند. وقتی به دور نگاه می‌کنید، ماهیچه‌ها شل می‌شوند.

 

از حدود ۴۰ سالگی، این ماهیچه‌ها شروع به کار نکردن می‌کنند، و عدسی سخت‌تر و دارای انعطاف کمتری می‌شود. ترکیب این عوامل به این معنی است که عدسی توانایی تغییر شکل خود را از دست می‌دهد و تمرکز بر روی اجسام نزدیک را دشوارتر می‌کند.

 

عاداتی وجود دارد که می‌تواند به شما در حفظ سلامت کلی چشم کمک کند. برای مثال، خوردن یک رژیم غذایی متنوع و غنی از مواد مغذی خاص - ویتامین‌های A، C و E، مواد معدنی روی، و آنتی‌اکسیدان‌های لوتئین و زآگزانتین - ممکن است به کاهش خطر برخی بیماری‌های چشمی که می‌توانند باعث کاهش بینایی شوند،از جمله دژنراسیون ماکولا (تحلیل‌رفتن لکه زرد شبکیه چشم) کمک کند. به‌طور کلی، ورزش کردن و داشتن فرم بدنی خوب می‌تواند به سلامت شبکیه و رگ‌های خونی پشت چشم کمک کند.

 

در مورد عادات بد سلامتی، مطالعه‌ای، ارتباطی بین سیگار کشیدن و شروع زودرس پیرچشمی را نشان داد، اما تحقیقات محدود است.

 

با افزایش سن، خطر خشکی چشم افزایش می‌یابد، تا حدی به این دلیل که چشم‌های ما به طور طبیعی اشک‌های با کیفیت کمتری تولید می‌کنند. انجام اقداماتی برای کنترل خشکی چشم، پیرچشمی را اصلاح نمی‌کند، اما ممکن است به جلوگیری از دشوارتر شدن دید نزدیک به این بیماری کمک کند.

 

کارهایی که می‌توانید برای مقابله با خشکی چشم انجام دهید عبارتند از: مکرر پلک زدن، استفاده از دستگاه مرطوب‌کننده در اتاق‌هایی که زمان زیادی را در آن می‌گذرانید، خواب کافی و استراحت منظم پس از خیره شدن طولانی‌مدت به کامپیوتر یا صفحه نمایش دیگر.

 

لنزهای تماسی وجود دارند که می‌توانند دید نزدیک و دور را اصلاح کنند و برخی از افراد می‌توانند از جراحی لیزر، اینله قرنیه یا تعویض لنز انکساری بهره‌مند شوند.

 

در این روش، که به عنوان بخشی از جراحی آب مروارید انجام می‌شود، عدسی یک چشم برداشته می‌شود و با ایمپلنتی جایگزین می‌شود که دید نزدیک را در آن چشم اصلاح می‌کند، رویکردی برای اصلاح پیرچشمی است.