روزنامه جوان: اردیبهشت سال ۹۹ کانال شورای صنفی دانشجویان کشور خبر از دستگیری دو دانشجو (علی یونسی و امیرحسین مرادی) داد و مدعی شد این اتفاق بدون حکم انجام شده است.
تأکید بر «دانشجو» بودن و «نخبه» بودن این دو نفر، به القای بی‌گناهی آنان کمک می‌کرد. در حالی که طبق اصول حرفه‌ای خبری، این تأکید بر هویت نخبگی و دانشجویی تنها در صورتی می‌توانست درست باشد که فعالیت دانشجویی یا هویت نخبگی دلیل دستگیری باشد. رسانه‌های ضدانقلاب البته از این اصل حرفه‌ای چندان هم غافل نبودند و تلاش کردند نخبگی را دلیل دستگیری بدانند و در این راستا، در گزارش‌های خود و نیز در گفتگو با برخی افرادی که فعالان حقوق بشر نامیده می‌شدند، تلاش کردند اینگونه القا کنند که بازداشت این دو نفر به واسطه توانایی علمی‌شان ممکن است (و نه حتی حتمی و یقینی) به دلیل امتناع از همکاری با طرح‌های علمی مرتبط با نهادهای نظامی و امنیتی باشد. آن‌ها در این مسیر، چنان در نقش خود فرو رفتند که حتی به بررسی قانون سربازی نخبگان در ایران پرداختند تا برای مظلومیت ادعایی این دو جوان دانشجو دلیل‌هایی دست و پا کنند.
اما مطابق گفته‌های مسئولان و فعالان دانشجویی دانشگاه شریف، این دو نفر فعالیت دانشجویی نداشتند و عضو تشکل‌های دانشجویی نبودند، با این حال نهادهای ذی‌ربط هم توضیحی در مورد علت این دستگیری نمی‌دادند. گرچه دیگر تقریباً روشن بود که دلیل دستگیری را باید در خارج از فضای دانشگاه جست‌وجو کرد و هم‌دانشگاهی بودن این دو نفر دلیلی بر ارتباط دستگیری با دانشگاه نیست تا اینکه سرانجام، غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی سابق قوه قضائیه در نشست خبری در پاسخ به سؤالی درباره بازداشت دو تن از دانشجویانی که دستگیر و خبر آن نیز منتشر شد، گفت: «این افراد متأسفانه به گروه‌های ضدانقلاب به ویژه گروهک تروریستی منافقین وصل شده و ارتباطاتی با آن‌ها برقرار کرده بودند و تحت تعلیمات این گروهک به دنبال انجام اقدامات خرابکارانه در کشور بودند و یکسری اقدامات ایذایی نیز انجام داده بودند.»
وی همچنین اعلام کرد: «در بازرسی از منازل آن‌ها اقلام انفجاری کشف شد و ما به این موضوعات کار داریم. این توطئه دشمن بود که می‌خواستند در این شرایط کرونایی یک بلوایی ایجاد کنند که با هوشیاری سربازان گمنام امام زمان (عج) این توطئه خنثی شد.»
ارتباط با گروهک تروریستی منافقین، تحت آموزش آنان بودن و اقدام برای خرابکاری اتهامات آنان بود و این اتهامات مربوط به هر کسی باشد، گرچه دانشجو یا نخبه باشد، دستگیر خواهد شد. دانشجو بودن مصونیت قضایی نمی‌آورد!
علی یونسی و امیرحسین مرادی چه کسانی هستند؟
«علی یونسی» همان فردی است که خانواده او سابقه ارتباط با گروهک تروریستی منافقین را دارند؛ برادر او یعنی «رضا یونسی» که در حال حاضر مقیم سوئد است، دانشجوی اخراجی دانشگاه امیرکبیر است و فعالیت خود را در سال‌های ابتدایی دهه ۸۰ در خبرنامه امیرکبیر آغاز و سپس به واسطه «زیبا» خاله‌اش که از اعضای شورای مرکزی گروهک منافقین در پاریس بود، ارتباط‌گیری با این گروهک را شروع کرد و به عنوان یک سمپات منافقین به فعالیت در محیط دانشجویی پرداخت.
رضا یونسی در سال ۱۳۸۵ پس از اخراج از دانشگاه امیرکبیر به سوئد رفت و برای جذب افراد از روش‌های تطمیعی و وعده‌های مالی و تحصیلی به دانشجویان، سرویس‌دهی به گروهک منافقین را این بار از خارج از کشور آغاز کرد.
یوسف یونسی پدر خانواده یونسی هم سابقه دستگیری در سال۱۳۶۳ را به دلیل اقدامات تروریستی و عضویت در سازمان منافقین دارد که در آن زمان به ۱۲سال زندان محکوم می‌شود، اما پس از تحمل سه سال حبس، عفو و از زندان آزاد می‌شود.
امیرحسین مرادی هم که رسانه‌های ضدانقلاب او را دانشجوی نخبه معرفی کرده‌اند، همراه با یونسی اعتراف کرده بودند که در دام شبکه‌های ضدانقلاب به خصوص گروهک منافقین افتاده بودند و می‌خواستند با اقدامات تروریستی کشور را ناامن کنند.
اعلام حکم اولیه و موج جدید حمایت
این اقدامات تروریستی آن‌ها باعث شد به تازگی سخنگوی دستگاه قضا در نشست خبری در پاسخ به سؤالی درباره جزئیات حکم صادره علیه دو دانشجوی بازداشتی دانشگاه شریف بگوید: «در مورد این دو نفر دانشجو می‌دانید که با عنوان اتهام افساد فی‌الارض تحت تعقیب قرار گرفتند ولی دادگاه این اتهام را محرز تشخیص نداد.»
ذبیح‌الله خداییان افزود: «با توجه به اقدامات تخریب و ایجاد حریق و خرابکاری در تأسیسات عمومی جامعه به اتهام تخریب و خرابکاری در تأسیسات عمومی هر کدام به ۱۰سال حبس و به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و همکاری با گروهک معاند نظام به پنج سال حبس و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به یک سال حبس، یعنی مجموعاً به ۱۶سال حبس محکوم شدند که مجازات اشد یعنی ۱۰سال حبس اجرایی می‌شود.»
وی اظهار داشت: «حکم قطعی نشده است و به همین دلیل از اسم بردن آن‌ها خودداری کردم و حکم در مرحله بدوی است.»
با اعلام حکم دادگاه بدوی موج جدید حمایت رسانه‌های ضدانقلاب از این دو نفر آغاز شد. بخشی از خبر بی‌بی‌سی در این زمینه را بخوانیم: «امیرحسین مرادی و علی یونسی که اکنون هر دو ۲۲ساله هستند، در فروردین ۱۳۹۹ با خشونت بازداشت شدند. این دو پس از ماه‌ها بازجویی و در انفرادی، همچنان «در بند امنیتی نگهداری می‌شوند و با چشم‌بند تردد می‌کنند.» علی یونسی و امیرحسین مرادی، مدت‌ها از داشتن وکیل محروم بودند. علی یونسی دانشجوی مهندسی کامپیوتر، دارنده مدال نقره المپیاد نجوم سال۹۵ و مدال طلای المپیاد نجوم سال۹۶ و امیرحسین مرادی دانشجوی فیزیک و برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری سال۹۶ هستند.»
بی‌بی‌سی البته در مورد جزئیات و مصداق‌های «خشونتی» که ادعا کرده، چیزی ننوشته است. از سویی آیا داشتن مدال‌های المپیادهای مختلف باعث می‌شود این افراد معصومیت و مصونیت داشته باشند و نه مرتکب گناه و تخلف شوند و نه برخورد با آنان جایز باشد؟ از سویی وقتی دو نفر را به دلیل همکاری با گروهک تروریستی گرفته‌اند، باید در چه بندی نگهداری شوند، اگر در بند امنیتی نباشند؟
طبعاً رسانه‌های ضدانقلاب دشمنی خود را دارند و از دشمن غیردشمنی انتظاری نیست، اما در این سو باید تبیین به درستی انجام شود تا شبهه برای مردم باقی نماند. آن دو اگر نخبه هم بودند، نخبه‌های شریفی نبودند و همکاران مجاهدین خلق بودند.
