* آنان که پیشتر زبانشان چند فرسنگ بود و ادعایشان آسمان را به زمین می‌آورد و مدعی ید بیضا و عصای موسی بودند امروز چه حرفی دارند برای مردم؟

 

* مدعیان دیروز و مسئولان امروز، نشانی تکراری و غلط می‌دهند. می‌گویند دولت قبل مقصر است. بی‌تقصیر هم نیست البته اما شما آمدید و راه را برایتان چند بانده کردند تا قصورها را کوتاه کنید نه اراده‌ها را.

 

گذشتگان را غرب زده و کارنابلد و گرفتار کدخدا می‌خواندید و وعده می‌دادید که با تکیه برخدا هم پوزه کدخدا را به خاک می‌مالید و هم ما را به کدخدایی جهان می‌رسانید. پس چه شد؟ شما هم که همان نسخه قبلی را می‌خوانید.

 

* خیلی ناموزون‌تر و اضطراب آفرین‌تر هم می‌خوانید. یک نمونه‌اش تولید انبوه اضطراب است که در جان کارگر و کارمند و معلم و بازنشسته می‌اندازید. کجای این رفتار با منهج حکومتی علوی شباهت دارد؟ با این شیوه حکمرانی می‌خواهید چشم جهان را خیره کنید؟ این گونه می‌خواهید به عالم و آدم بگوئید اگر کار با پیروان علی باشد، بهشت سهم زمین می‌شود؟

 

* خود را با علی(ع) تعریف کرده‌ایم اما متأسفانه رفتارمان چنین نبوده است. ارزشی که نیفزوده‌ایم بماند از ذخیره راهبردی مکتب برداشت هم داشته‌ایم. اگر سری به فضای مجازی بزنیم بر خود خواهیم لرزید که رفتار ما چه بر سر ایمان مردم می‌آورد. صیانت از ایمان مردم با رفتار درست است. با حکمرانی به شیوه علوی نه با "طرح صیانت" و محدودسازی این فضا. منافق هم نیستند مردم که از نفاق بیزارند و در فضای مجازی حق را، شفافیت را، صداقت را طلب می‌کنند.